Leviathan

Τον τελευταίο καιρό είναι διάχυτη η εντύπωση στον ιδιόμορφο χώρο του underground progressive metal ότι υπάρχει μια τάση επιστροφής συγκροτημάτων που άνθισαν κατά τη δεκαετία του '90, αλλά δεν κατάφεραν να κάνουν το μεγάλο εμπορικό βήμα και σχεδόν χάθηκαν στη λήθη, παραμένοντας μονάχα στην συνείδηση των λιγοστών οπαδών του συγκεκριμένου ήχου. Όσοι περνάνε μια βόλτα συστηματικά από το Rocking.gr, θα θυμούνται την προσπάθειά μας να παρουσιάσουμε 100 από τα εντυπωσιακότερα άλμπουμ που έβγαλε αυτή η μουσική και μεταξύ αυτών οι Αμερικανοί Leviathan να είναι ένα όνομα που συμπεριλήφθηκε με χαρακτηριστική άνεση χάρη σε εκείνο το καταπληκτικό "Scoring The Chapters".

Αφού λοιπόν επανασυνδέθηκαν πριν λίγα χρόνια και έχοντας κυκλοφορήσει ήδη ένα άλμπουμ μετά το reunion ("At Long Last, Progress Stopped To Follow"), επανέρχονται με το ολοκαίνουριο και σαφώς πιο δουλεμένο "Beholden To Nothing, Braver Since Then". Αφού, λοιπόν, και πάντα και χάρη στην επιρροή του διαδικτύου, οι cult ήρωες Leviathan φαίνεται να έχουν κερδίσει μια ετεροχρονισμένη αναγνωρισιμότητα μεταξύ των οπαδών του ήχου, καταφέρνουν να δημιουργήσουν αβίαστα ένα εξαιρετικό δείγμα «παλιακού» prog metal με στόμφο και χαρακτήρα. Με την ίδια σχεδόν σύνθεση και με τον ιθύνοντα νου John Lutzow, οι Leviathan παραδίδουν μια άκρως ενδιαφέρουσα άποψη και ερμηνεία της σύγχρονης αμερικανικής prog metal σκηνής και έρχονται να διαπραγματευτούν εκ νέου τη θέση τους σε θέματα επιρροής και δημοφιλίας.

Έτσι, λοιπόν, στα 76 λεπτά που διαρκεί το νέο τους πόνημα, οι Leviathan ξεδιπλώνουν με μαεστρία το ταλέντο τους, μέσα από ένα καλοδουλεμένο στην λεπτομέρεια άλμπουμ, ανώτερο σε κάθε επίπεδο από τον προκάτοχό του. Η βελτιωμένη επίσης παραγωγή συνεισφέρει τα μέγιστα στην ανάπτυξη της συνθετικής ορμής των Αμερικανών και οι αμέτρητες μελωδίες συνδυάζονται αρμονιικά με τις πιο Theater-ικές στιγμές του δίσκου στις 15 συνθέσεις που διανθίζουν το "Beholden...". Με βάση τις διαθέσεις του βασικού συνθέτη και στιχουργού Lutzow, το νέο αυτό άλμπουμ φαίνεται να αποτελεί τον επιτυχημένο συνδυασμό της κλασικής συνταγής των Leviathan των 90s και της πρότερης εμπειρίας μετά την επανασύνδεση, με αποτέλεσμα να προβάλλεται σαν το προσωπικό του στοίχημα.  Ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει στην επικών διαστάσεων σύνθεση "Religion: Superstition, Imposed Tradition & Spiritual Crutch Of Human Crux", η οποία αποτελείται από επτά επιμέρους κομμάτια και συμπεριλαμβάνει επί της ουσίας την Leviathan αισθητική περί του σύγχρονου prog metal. Η προοδευτική διάθεση συνδυάζεται άψογα και με τα έγχορδα στα σημεία που χρειάζονται για να αποδώσουν το πομπώδες στοιχείο. Μια ακόμα σύνθεση που περιλαμβάνει όλα εκείνα τα στοιχεία που αρκούν για να χαρακτηρίσουν ένα αρχετυπικό Leviathan κομμάτι, αποτελεί και η δεκάλεπτη ομώνυμη που κλείνει το άλμπουμ εξίσου μελωδικά και πολύπλοκα, με ό,τι προηγήθηκε.

Μια επιστροφή που πήρε ένα μεταβατικό άλμπουμ για να αφήσει το στίγμα της, αλλά οι Leviathan βρίσκουν τα πατήματά τους και διεκδικούν εκ νέου την προσοχή ενός απαιτητικού ακροατηρίου. Συγκροτήματα που άνθισαν στο underground κίνημα των 90s φαίνεται να είναι αποφασισμένα για πλήρη επάνοδο και οι Leviathan δεν αποτελούν την εξαίρεση.