Jimmy Eat World

Οι Jimmy Eat World από την Arizona ξεπέρασαν ήδη τις δυόμιση δεκαετίες ζωής. Πρόκειται για συνεπέστατη δισκογραφικά μπάντα, με το "Surviving" να είναι ο δέκατος δίσκος τους. Όπως μας είπαν κι οι ίδιοι στη συνέντευξη που μας παραχώρησαν, θέλησαν και επεδίωξαν αυτό το άλμπουμ να είναι περισσότερο προσανατολισμένο προς το rock σε σχέση με τις αμέσως προηγούμενες δουλειές τους. Από τις ακροάσεις του "Surviving", προκύπτει ότι μάλλον το κατάφεραν.

Μου αρέσει πολύ η προσέγγιση που ακολούθησαν εδώ οι Αμερικανοί: μικρά σε διάρκεια κομμάτια, με hooks, με μικρές προσθήκες οργάνων πέραν των γνωστών. Ό,τι έχουν να πουν, το λένε σύντομα, αλλά περιεκτικά. Στη μικρότερη σε διάρκεια δουλειά της καριέρας τους δε φαίνεται να υπάρχει κομμάτι που να υστερεί και ο δίσκος ακούγεται εύκολα μονορούφι, μιας και είναι μόλις λίγο παραπάνω από 35 λεπτά.

Προσπαθώντας να ξεχωρίσω κάποια κομμάτια, νομίζω ότι το "One Mil" έχει τη δυναμική να γίνει πετυχημένο ραδιοφωνικό single, διαθέτοντας απαραίτητα συστατικά μιας τέτοιας επιτυχίας όπως η μικρή διάρκεια και οι πιασάρικες μελωδίες. Τα ίδια ακριβώς κριτήρια πληροί και το πολύ όμορφο "Diamond", το οποίο στα λίγο παραπάνω από τρία λεπτά του συμπυκνώνει αυτά που χρειάζεται ένα ωραίο rock τραγούδι.

Ευχαριστήθηκα πολύ το "All The Way (Stay)", με το σόλο σαξόφωνο στο τελείωμα να κάνει το κομμάτι πιο up tempo. Το "Criminal Energy" έχει κι αυτό τα hooks του, απλώς είναι σε λίγο πιο emo στυλ. Στο "555" τα ελαφρώς πομπώδη πλήκτρα στην εισαγωγή μου φέρνουν στον νου τους Coldplay.

Τέλος, το "Congratulations" κλείνει τον δίσκο τραβώντας σε διάρκεια πάνω από τα έξι λεπτά, χωρίς όμως κάτι τέτοιο να γίνεται αισθητό, μιας και κυλάει κι αυτό νεράκι, όπως τα μικρότερα κομμάτια.

Σύμφωνα με τα όσα μας είπαν οι ίδιοι, ο παραγωγός τους Justin Meldal-Johnsen, με τον οποίο δούλεψαν και στον προηγούμενο δίσκο "Integrity Blues", τους βοήθησε να ακολουθήσουν αυτή την πιο rock προσέγγιση στο "Surviving". Η σταθερότητα στη σύνθεση του συγκροτήματος - τα μέλη γνωρίζονταν μεταξύ τους από πριν ακόμα ξεκινήσουν την μπάντα και έχουν παραμείνει τα ίδια από το μακρινό 1995 μέχρι και σήμερα - σίγουρα παίζει ρόλο στο να ακούγεται το αποτέλεσμα της δουλειάς τους συνεκτικό. Ειδικά αν λάβει κανείς υπόψη ότι όλα τα μέλη συνεισφέρουν κατά τη δημιουργική διαδικασία.

Τα τραγούδια του "Surviving" προσωπικά μου «βγάζουν» ένα κλίμα οικειότητας και δεσίματος και ο δίσκος είναι μια ωραία, προσεγμένη rock δουλειά που αξίζει να ακούσει κανείς και αποτελεί άξια προσθήκη στον κατάλογο του συγκροτήματος.