Institute

Ragdoll Dance

La Vida Es Un Mus Records / Roachleg Records (2023)
Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 18/10/2023
Γοητευτικό και κυνικό post-punk από τα ομορφότερα βάθη του αμερικανικού underground
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Ο τέταρτος δίσκος των Τεξανών Institute είναι μια ενδιαφέρουσα περίπτωση του αμερικανικού underground. Μετακομίζοντας στη Νέα Υόρκη, ο πυρήνας του συγκροτήματος επανενώθηκε με το αρχικό lineup, και πλέον διαθέτουν μέλη από Glue και Altar Of Eden. Έπειτα από τρείς δίσκους στη Sacred Bones, αποφάσισαν να γυρίσουν στο ουσιώδες DIY και να ηχογραφήσουν μόνοι τους, σε σύμπραξη με την D4MT Lab των Straw Man Army (άρα λογική και η ηχητική «συγγένεια») το τέταρτο άλμπουμ τους και πρώτο από το 2019.

To "Ragdoll Dance" εντείνει την πικρή lo-fi προσέγγιση της μπάντας. Με τον τίτλο να αποτελεί αναφορά σε Siouxsie & The Banshees, η μουσική στρέφει το βλέμμα της προς το ένδοξο παρελθόν των Television, Magazine, The Fall, Mission Of Burma, Zounds, Wipers, Omega Tribe, Christian Death (ειδικά στα φωνητικά) και τα συναφή. Κοινώς, από ονειρικές καταστάσεις, τα 22 λεπτά του δίσκου μεταβαίνουν σε proto-punk/rock ‘n’ roll εξάρσεις. Αναλογίσου μόνο πως τα δάνεια από Stooges στο "Warmonger" που κλείνει το δίσκο συνυπάρχει με τον μακάβριο χορό του "Where’s It Go".

Φέρνοντας στο νου προσεγγίσεις σχημάτων της τοπικής σκηνής όπως οι The Drin, που φέτος κυκλοφόρησαν το εξαιρετικό "Today My Friend You Drunk The Venom", οι Institute δεν συμβιβάζονται με επιφανειακές προσεγγίσεις. Οι εννέα συνθέσεις του δίσκου, εδράζουν στο mid-tempo, και με μπάσο και τύμπανα να δίνουν τον ρυθμό ύπουλα, προτάσσουν θεατρικά φωνητικά, όπως στο "Wonder", ή και Swans-ικές επιρροές όπως συμβαίνει στο "All The Time" που με τις υποβόσκουσες εντάσεις του ανοίγει νέους ηχητικούς κόσμους στα πλαίσια που θέτει ο δίσκος.

Οι Institute με το "Ragdoll Dance" καταθέτουν μια πλήρη πρόταση, συνοψίζοντας ιδανικά όλα τα στοιχεία που καθορίζουν τη μουσική τους. Παράλληλα, επιχειρούν να μην οριοθετηθούν στα στεγανά της σκηνής ή του ιδιώματός τους. Φλερτάρουν με την pop της 4AD ως προς την ονειρική της παράμετρο, αλλά δεν την αφήνουν έρμαιο ενός ξέφρενου χορού. Το "Dopamine For My Baby" είναι μεν απολαυστικό και ενεργητικό, αλλά κρύβει ένα σκοτάδι. Και πράγματι, με κάθε ακρόαση, το "Ragdoll Dance" αποκαλύπτει τις πιο απόκρυφες προθέσεις του, αργά, σταθερά, μεθοδικά. Είναι ένα άλμπουμ που ναι μεν δεν προχωράει σε κάποια ριζικά διαφορετική ή ολοκληρωτικά ανανεωτική πρόταση, αλλά δεν επιλέγει να μείνει στερεοτυπικά μελωδικό ή μελαγχολικό.

Ακόμη και όταν οι ταχύτητες ανεβαίνουν στο "Uncle Sam’s Hate", βγάζοντας μπροστά τις πιο «άγριες επιρροές τους», οι Institute δεν «ξεφεύγουν ποτέ». Ο τέταρτος δίσκος τους είναι εντυπωσιακά πυκνός μες την ευθύτητά του, και στοχευμένος σε μια συγκεκριμένη αισθητική πρόταση, που γοητεύει με την όμορφη ιδιοτροπία της. Οι Institute επέστρεψαν με το "Ragdoll Dance", και αξίζουν προσοχής από ένα κοινό που ενδιαφέρεται για τις εξελίξεις της σκηνής σε διαφορετικό μήκος κύματος από τις πιο "mainstream" εκδοχές της σκηνής. Όπως έπραξαν και οι labelmates Tube Alloys πριν λίγες εβδομάδες. Επίσης, στις 22 Οκτωβρίου θα έρθουν στην Αθήνα για μια αυτοοργανωμένη συναυλία. Όπως και οι Glue μια μέρα νωρίτερα. Που ξέρεις, μπορεί σε ένα ζωντανό πλαίσιο κοινότητας, η απαισιόδοξη μουσική τους να μιλήσει διαφορετικά.

Bandcamp
Youtube

  • SHARE
  • TWEET