Ill Nino

Dead New World

Victory (2010)
Από τον Βαγγέλη Ευαγγελάτο, 08/12/2010
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
«Λοιπόν, είμαστε μία nu metal μπάντα. Άντε, ή/και latin metal για πολλούς. Κατά τα ψέματα, η μπογιά μας ως μουσικό παρακλάδι κοντεύει να ξεβάψει, όσο κι αν δε θέλουμε να το παραδεχτούμε. Μετράμε πάνω από δέκα χρόνια ιστορίας και ετοιμαζόμαστε να κυκλοφορήσουμε τον πέμπτο μας δίσκο. Τι κάνουμε;».

«Αφ' ενός έχουμε πουλήσει πάνω από ένα εκατομμύριο δίσκους. Aμέ! Τι σημαίνει αυτό; Μα φυσικά ότι έχουμε οπαδούς, και μάλιστα πολλούς. Οπότε καταρχήν κοιτάμε να ικανοποιήσουμε αυτούς. Πώς; Με όλα τα χαρακτηριστικά μας στοιχεία, με ό,τι μας έκανε γνωστούς και μας βοήθησε να ξεχωρίσουμε από τους άλλους στα "Revolution Revolución" και "Confession". Είτε αυτό λέγεται tribal τύμπανα, latin ταμπεραμέντο και χαμηλά κουρδίσματα, είτε ισορροπημένη μίξη γκαρίλας / μελωδίας στα φωνητικά, είτε χοροπηδηχτοί ρυθμοί και -σταθερά- nu metal τρόπος σκέψης».

«Επίσης, για να μη λένε οι κακοπροαίρετοι ότι επαναπαυόμαστε στα κεκτημένα, boostάρουμε το όλο πράμα παίζοντας μια ιδέα πιο ακραία. Μην τρομάζετε, όταν λέμε ακραία απλά εννοούμε ότι τονίζουμε πιο έντονα από ποτέ τα χαρακτηριστικά μας γνωρίσματα, δηλαδή: τα brutal σημεία λίγο πιο brutal, οι ταχύτητες ελάχιστα αυξημένες, τα μελωδικά refrain αρκετά πιο μελωδικά και ούτω καθεξής. Τα μπερδεύουμε και με λίγο από metalcore / alternative metal, πλησιάζοντας σε πολλά σημεία τους In Flames του "Come Clarity", αλλά και τους Sevendust. Οι τελευταίοι δικαιολογούνται και εύκολα, λόγω της παρουσίας του κιθαρίστα τους, Clint Lowery, ως συμπαραγωγού του δίσκου».

Κάπως έτσι μου φαίνεται ότι την είδαν τη δουλειά οι Ill Niño με το νέο τους album. Και δεν το βρίσκω καθόλου μεμπτό, ίσα-ίσα. Αρκεί βέβαια να ξεκαθαριστεί ότι το target group τους είναι αποκλειστικά οι ήδη υπάρχοντες οπαδοί (της μπάντας αλλά και του nu metal γενικά). Προσωπικά δε δηλώνω ακόλουθός τους, όμως αν ήμουν, τότε το "Dead New World" θα με ικανοποιούσε...

...όχι απόλυτα όμως. Ίσως το "Killing You, Killing Me" να είναι το πιο heavy κομμάτι τους εδώ και χρόνια, αλλά συνολικά ο δίσκος μοιάζει να καταπιέζεται στο θέμα αυτό. «Μπορούσαν και βαρύτερα», είναι η αίσθηση που μένει. Μπορεί τα refrain τους να είναι απίστευτα κολλητικά, ωστόσο αν έχεις ακούσει ένα, είναι σα να έχεις ακούσει και τα υπόλοιπα. Κι αν έρχονται μερικά breakdowns πού και πού για να δυναμιτίσουν το κλίμα, εν τούτοις δίνουν την εντύπωση του διεκπεραιωτικού, του safe. Καμία έκπληξη.

Δε λέω, υπάρχουν ωραία riff, και μάλιστα αρκετά, όπως αυτά των "The Art Of War", "Mi Revolución" και "Serve The Grave", όμως η υπερβολική μελωδικότητα των refrain ευνουχίζει τα περισσότερα, αδικώντας τελικώς το αποτέλεσμα. Όσο για τη διασκευή στο "Bullet With Butterfly Wings" των Smashing Pumpkins δεν έχω να πω πολλά, έχοντας επιδερμική επαφή με το πρωτότυπο, όμως φαίνεται να το έχουν φέρει στα μέτρα τους με τα tribal τύμπανα και τα brutal φωνητικά, ενσωματώνοντάς το στο ύφος του δίσκου.

Όχι, το "Dead New World" δεν είναι σε καμία περίπτωση κακός δίσκος. Αποτελεί δυναμική και ουσιαστική επιστροφή για τους Ill Niño, ξεπερνώντας εύκολα το αινιγματικό "Enigma" (see what I did here?). Στοχεύει όμως αποκλειστικά στους φίλους του συγκροτήματος και του ιδιώματος που το περιβάλλει, και αυτό ακριβώς είναι που το καθιστά αρκετά τυπικό και προβλέψιμο.
  • SHARE
  • TWEET