Atsuko Chiba

Οι Atsuko Chiba από το Montreal του Καναδά, έχουν αναδυθεί εδώ και δέκα χρόνια ως μια ιδιαίτερη περίπτωση μπάντας. Ένα σχήμα που, όπως τόσα και τόσα άλλα, επιλέγει να γράψει μια μουσική που κινείται στα σύνορα ανάμεσα στα διάφορα genres, επιχειρώντας το δικό του ηχητικό υβρίδιο. Συνήθως όμως, τα περισσότερα γκρουπ ασχολούνται υπερβολικά πολύ με το να πείσουν για το πόσο "genre-defiant" είναι, καταλήγοντας τελικά να ακούγονται σαν να αυτοκαταπιέζονται. Κι εκεί είναι που μπάντες σαν τους Atsuko Chiba ξεχωρίζουν αμέσως, για το πόσο αβίαστα ρέουν από μέσα τους μουσικές αβαθείς.

Φτάνοντας αισίως στο τρίτο τους άλμπουμ, οι Atsuko Chiba φαίνονται πια να έχουν κατασταλάξει σε όσα μπορεί να προσφέρει η μουσική τους. Μπορούν να είναι επαναληπτικοί με τρόπο που ταιριάζει σε kraut σχήματα, μπορούν να έχουν έντονα drone στοιχεία όπως πολλοί experimental rock σύγχρονοι τους, μπορούν επίσης να αναδύουν συνεχώς ένα αδιόρατο prog άρωμα, πιθανόν όμως να είναι η ψυχεδέλεια το στοιχείο που τους χαρακτηρίζει περισσότερο. Προσοχή όμως, όχι η κατ' όνομα ψυχεδέλεια που είναι απλώς άσκηση ύφους αλλά μια άλλη, βαθύτερη κι απόλυτα σύγχρονη ψυχεδέλεια, που αντιμετωπίζει το περιβάλλον της αλλά και τον δέκτη με τρόπο ρευστό, μεταβαλλόμενο. Κι όλα αυτά ενώ την προηγούμενη φορά που είχαμε γράψει γι αυτούς ήταν για ένα hip hop single...

Με έξι συνθέσεις σε λιγότερα από 40 λεπτά διάρκεια, το "Water, It Feels Like It's Growing" αποτελεί εκ πρώτης όψεως έναν δίσκο που ρέει γρήγορα και με σαφήνεια, πρόκειται όμως για μια δουλειά που ανταμείβει τις πολλαπλές ακροάσεις και την προσοχή στην λεπτομέρεια. Με αυτή την προσέγγιση, θα αντιληφθείς τις συνεχείς μεταβολές που συμβαίνουν μέσα στα ίδια τα τραγούδια και θα βιώσεις μια καλειδοσκοπική μουσική εμπειρία. Παρατήρησε πως το εισαγωγικό "Sunbathe" χτίζεται ράθυμα πριν καταλήξει σε ένα - πιο οργανικό και λιγότερο κλινικό - Tool ύφος, ή πως το "So Much For" μοιάζει σαν τυπικό psych rock τραγούδι πριν μεταμορφωθεί και με την παρουσία πνευστών σε ένα funk δυναμίτη. Τα πνευστά διανθίζουν επίσης και το εξαιρετικό, σκοτεινό "Shook (I'm Often").

Οι ενορχηστρώσεις χρησιμοποιούνται ιδανικά σε όλο το πλάτος του άλμπουμ, προσφέροντας ήπιες ανατροπές. Το "Seeds" έχει έναν πιο ατμοσφαιρικό prog αέρα, η χρήση εγχόρδων όμως στο φινάλε του τραγουδιού προσφέρουν σχεδόν μια επική κορύφωση. Είναι όμως στο ομώνυμο track που η μπάντα φανερώνει την ιδιοφυία της: πάνω σε ένα beat τυπικής αμερικανικής blues μπαλάντας, θα ξεδιπλώσει διαδοχικά ηλεκτρισμένα κιθαριστικά solo, Blade Runner-ικά σύνθια και ιμπρεσιονιστικές μελωδίες στο πιάνο που θυμίζουν Eric Satie, πριν όλα ξεσπάσουν σε μια φορτισμένη κλιμάκωση.

Όλα τα παραπάνω, υπονοούν ένα μεγάλο ηχητικό ταξίδι, το πιο εντυπωσιακό στοιχείο όμως είναι ότι οι Atsuko Chiba ακούγονται απόλυτα φυσικοί, χωρίς δηθενιές ή κάποια ανάγκη να επιδείξουν υπερβολική «κουλτούρα». Θα έλεγε κανείς ότι ακούγονται ολόφρεσκοι, σχεδόν νεανικοί και σίγουρα ακομπλεξάριστοι. Η alternative ελαφρότητα που τους διέπει κάνει τις ακροάσεις αρκετά ευχάριστες, κι εδώ που τα λέμε, τραγούδια σαν το "Link" υποδηλώνουν ότι το γκρουπ θα μπορούσε να είναι και σχεδόν εμπορικό, αν ήθελε κάτι τέτοιο. Ίσως και να το θελήσουν στο μέλλον, στο παρόν πάντως η μουσική τους έχει μια θαυμάσια ισορροπία.

Επίτηδες προτίμησα τον όρο art rock για το "Water, It Feels Like It's Growing". Είναι ένας όρος που πρακτικά δεν λέει απολύτως τίποτα, καλεί όμως υποσυνείδητα τους ακροατές να ξεκλειδώσουν τα μυστήρια και τις εκπλήξεις αυτού του δίσκου. Οι Atsuko Chiba μοιάζουν σαν ένα από εκείνα τα πολύτιμα συγκροτήματα που διαφυλάσσουν μέρος του ιδιαίτερου, έντεχνου χαρακτήρα του πειραματικού-προοδευτικού rock, χωρίς καν να προσπαθούν πολύ για κάτι τέτοιο. Το νερό εξάλλου – κυρίαρχο στοιχείο της θεματικής του άλμπουμ - δεν έχει σχήμα μα προσαρμόζεται σε όλα τα σχήματα, και η μουσική των Atsuko Chiba μοιάζει να έχει τις ίδιες ιδιότητες. Ανακαλύψτε ένα υπέροχο άλμπουμ!

Bandcamp