Hayley Williams

Flowers For Vases / Descansos

Warner Music (2021)
Από τον Αντώνη Μαρίνη, 15/02/2021
Το κλάμα βγήκε απ' τον παράδεισο
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Ξεχάστε τις τεράστιες παραγωγές και τα εκθαμβωτικά singles. Αφήστε τη διάθεση για χορό στην άκρη. Προς το παρόν τουλάχιστον. Κρατήστε τις απλοϊκά πανέμορφες γραμμές και τη χαρακτηριστική στιχουργική προσέγγιση. Πάρτε τις προσδοκίες που θα είχατε από έναν προσωπικό δίσκο της Hayley Williams, αποσυνθέστε τις όσο το δυνατόν περισσότερο, και ίσως να έχετε μία αντιπροσωπευτική εικόνα για το πού πηγαίνει η αξιαγάπητη φωνή των Paramore με το δεύτερο σόλο βήμα της. Έμφαση στο ίσως.

Η ανακοίνωση για το άλμπουμ έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία. Δεδομένου του μεγέθους του ονόματός της, η επιλογή για κυκλοφορία-έκπληξη, χωρίς την καθιερωμένη προώθηση και την απαραίτητη δημιουργία hype, δεν μοιάζει παράλογη. Από την άλλη δεν έχει μεσολαβήσει καλά-καλά ένας χρόνος από το "Petals For Armor", και αυτές οι ταχύτητες στη σύγχρονη μουσική βιομηχανία δεν είναι ακριβώς ο κανόνας. Θα μου πείτε βέβαια ότι κι οι τελευταίοι δώδεκα μήνες δεν είναι ακριβώς ο κανόνας, και άδικο δεν θα έχετε.

Το ότι η Williams δεν μας είχε συνηθίσει σε τόσο τακτική δισκογραφική παρουσία είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Στην άλλη βρίσκεται το γεγονός ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα αυστηρά προσωπικό εγχείρημα· και όχι μόνο με την έννοια του ονόματος που (δεν) αναγράφεται στο εξώφυλλο. Η εισαγωγή με το "First Thing To Go" ίσως να ξεγελάσει. Η μελωδία του "My Limb" είναι τόσο εθιστική που μπορεί να θολώσει τα νερά για λίγο ακόμα. Τραγούδι το τραγούδι, όμως, γίνεται ξεκάθαρο ότι μιλάμε για one woman show. Κυριολεκτικά.

Μία ματιά στους συντελεστές και μία έστω επιφανειακή ακρόαση αρκεί για να σβηστούν οι αμφιβολίες ακόμα και του πλέον δύσπιστου. Από τον folky αέρα του "Trigger" στα διακριτικά πλήκτρα του "Over Those Hills" κι από εκεί στα δύο ακόρντα του "Good Grief", εδώ μέσα δεν υπάρχει κανένας guest μουσικός, καμία μπάντα για να σιγοντάρει τη μπροστάρισσα. Οι μελωδίες, οι ενορχηστρώσεις, οι δομές, τα πάντα ακούγονται τόσο απλά που εκ των υστέρων μοιάζει προφανές. Είναι αυτή η απλότητα που δίνει στο σύνολο μια υπέροχη, ανθρώπινη λάμψη.

Αν ο προκάτοχός του ήταν η αναμφισβήτητη prom queen, το "Flowers For Vases" είναι η λιγότερο δημοφιλής αδερφή της που δεν έχει σε ιδιαίτερη εκτίμηση τα πάρτι. Τα σαράντα λεπτά κυλούν χωρίς αυξομειώσεις στην ένταση ή τις ταχύτητες. Κάποια από τα κομμάτια με διαφορετική προσέγγιση θα μπορούσαν να σταθούν δίπλα στις μεγάλες επιτυχίες της δημιουργού τους. Στην παρούσα μορφή λειτουργούν ως μία τέλεια ανάσα γαλήνης. Με το γνωστό μισό χαμόγελο ή/και αμυδρό βούρκωμα. Στο τέλος της μέρας, αυτό δεν είναι καθόλου μικρό επίτευγμα.

  • SHARE
  • TWEET