Guiltless

Νομίζω πως δεν θα σταθώ ποτέ ικανή να ξεπεράσω τον τρόπο με τον οποίο ένα από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα, έληξε τόσο απότομα και άδοξα, εξ αιτίας του σκοτεινού μυαλού ενός ανθρώπου. Καλώς μα δυστυχώς, οι Neurosis έβαλαν ταφόπλακα, αφήνοντας ένα τεράστιο κενό στις καρδιές όσων αγαπάμε το αργόσυρτο metal αλλά και στο σκληρό ήχο γενικότερα. Φυσικά τα υπόλοιπα μέλη των Neurosis επιβιώνουν με μουσική, οπότε κυνηγώντας την προσωπική τους εξιλέωση, ο καθένας αναζήτησε το μουσικό του δρόμο σε ένα ή και πολύ παραπάνω projects.

Στην προκειμένη περίπτωση, θα ακολουθήσουμε το ταξίδι του πολυπράγμων Josh Graham, ο οποίος μάλιστα είχε αποχωριστεί τους Neurosis πριν και την κυκλοφορία του "Fires Within Fires". Μπορεί να μην υπήρξε το δημοφιλέστερο μέλος των Neurosis όντας εκεί όχι μουσικός αλλά ο υπεύθυνος των visuals, που αποτελούσαν βασικό στοιχείο των Neurosis της μέσης εποχής. Παρ’ όλα αυτά ο Josh ίσως είναι από τους πιο σημαντικούς και πολυσχιδείς καλλιτέχνες στον ήχο του sludge και post metal, αφού στην προσωπική του δουλειά συγκαταλέγονται οι Battle Of Mice, οι πρώτες κυκλοφορίες των Red Sparowes, οι A Storm Of Light και πολλά ακόμη μουσικά διαμάντια. Προσφάτως, άρπαξε και τον Dan Hawkins από τους τελευταίους, ταρακούνησε τόσο τον Sacha Dunable των Intronaut όσο και τον Billy Graves των The Fibre…, και έστησε ένα supergroup μεγατόνων.

Οι Guiltless, αυτοπαρουσιάζονται το 2022 και λίγο αργότερα, μετά από σειρά εφιαλτικών κομματιών κυκλοφορούν το EP "Thorns" μόλις πέρυσι. Υλικό τους, το βαρύ, θορυβώδες doom sludge, ακριβώς όπως πρέπει να ακούγεται, από άτομα που γέννησαν ή πήγαν το είδος πιο μπροστά. Η ολοκληρωμένη τους πλέον δουλειά με τίτλο "Teeth To Sky" γίνεται φέτος πραγματικότητα, και συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο. Σκοτάδι, τέτοιο σκοτάδι που θα έπεφτε στη γη αν πράγματι κάποιο υπεραιωνόβιο πλάσμα δάγκωνε και κατέστρεφε ένα τεράστιο κομμάτι του ήλιου, τέτοιο είναι το υπόβαθρο του "Teeth To Sky" και φαίνεται απευθείας από το ομώνυμο κομμάτι.

Ο δίσκος ίσως να ξεκινά λίγο «ήσυχα» σε σχέση με το τι θα ακολουθήσει, μιας που στην αρχή η τριάδα "Into Dust Becoming", "One Is Two" και "In Starless Light" ξεκινά συμβατικά, ουσιωδώς όμως σε έναν ήχο γνώριμο, αυτό του post-sludge στην απόλυτα ισορροπημένη ζυγαριά. Κάτι όμως στις εντάσεις σύντομα ξεφεύγει. Το βαρυτικό πεδίο της γης αλλάξει, καθώς τα κομμάτια που πλαισιώνουν το centerpiece του ομώνυμου μας θυμίζουν με διδακτικό ύφος, με ποιους καλλιτέχνες έχουμε να κάνουμε. Το ψυχοπλακωτικό "Our Serpent In Circle" θυμίζει Neurosis εποχών "Enemy Of The Sun" και "Souls At Zero", ενώ τα "Lone Blue Vale" και "Landscape Of Thorns" μαρτυρούν πως ίσως, η ικανότητα του Graham να γράφει κιθάρες και να αποδίδει φωνητικά, να είναι μια ικανή συνθήκη για να ξαναστηθεί το εγχείρημα των Neurosis με την επιστροφή και εγκαθίδρυση του στη θέση εκείνου που αναγκαστικά πρέπει να απουσιάζει. Συγκλονιστικό κλείσιμο με το μεγαλύτερο σε διάρκεια κομμάτι του δίσκου, "Illumine", που διατηρεί παρόμοιες φόρμες, αλλά εκεί κάπου στο τέταρτο λεπτό του που για λίγο ησυχάζει, νομίζεις πως ο κόσμος θα τελειώσει. Μέχρι το κομμάτι να φουντώσει ξανά για να ακούσεις στα δύο καταληκτικά λεπτά, τους πιο περίεργους χρόνους και εντάσεις εντός του "Teeth To Sky".

Συμπληρωμένο από το επιβλητικό, μπρουταλιστικό εξώφυλλο που το γλυπτό το οποίο το κοσμεί αποτελεί και το λογότυπο των Guiltless, το "Teeth To The Sky" είναι το ιδανικό πλασίμπο για να καλύψει ανάγκες που θάψαμε μέσα μας όσοι συνειδητοποιήσαμε με βαριά καρδιά ότι πρέπει να ξεχάσουμε τους Neurosis. Χωρίς να αντιγράφει, ή να προσπαθεί να καλύψει το κενό, η προσπάθεια των Guiltless παίζει αυτό το sludge-doom σε τόσο καλογραμμένο επίπεδο και χωρίς να προσπαθεί να επιτύχει κάποια καινοτομία, πράγμα που έλειπε πολύ από τον ήχο του σήμερα. Ας πάρουμε λοιπόν τη δόση μας που με τόσο καημό στερηθήκαμε.

Bandcamp | Spotify