Grinderman

Οι Grinderman είναι το νέο side-project του πολυσχιδούς και ιδιαίτερα αγαπητού στην Ελλάδα Nick Cave, ο οποίος αφού στρατολόγησε κάποιους από τους «κακούς του σπόρους», όπως τους Warren Ellis, Martyn Casey και Jim Sclavunos, ηχογράφησαν το εναλλακτικό garage-oriented "Grinderman" και μας το προσφέρουν το σωτήριο έτος 2007. Με μια πρώτη και πρόχειρη «αυτιά» καταλαβαίνουμε πως οι Grinderman είναι ένα project στο οποίο ο Cave διοχέτευσε όλο το υλικό που δε χωρούσε στον τωρινό ήχο των Bad Seeds, ο οποίος ναι μεν αποθεώθηκε στο τελευταίο τους πόνημα "Abattoir Blues", αλλά άγγιξε ίσως και τον πιο ήρεμο εαυτό του.

Έτσι οι Grinderman είναι μια garage μπάντα, μπαρουτοκαπνισμένη, λιωμένη στο αλκοόλ, με ανίερους στίχους και ατονικούς ήχους που συνδυάζουν τον πιο πειραματικό ήχο των Bad Seeds με την jazz και τις δημιουργίες του τρελάρα Tom Waits. O Cave τραγουδά οργισμένα και προκλητικά, οι παραμορφώσεις στην κιθάρα έχουν την τιμητική τους και όλο το "Grinderman" μοιάζει περισσότερο ως jammάρισμα κάποιων μουσικών που διοχετεύουν τον πιο σκοτεινό τους εαυτό στη μουσική, παρά ως ένας δίσκος με αρχή, μέση και τέλος.

Οι Grinderman είναι τα μικρότερα αδέρφια των Bad Seeds, τα απροσάρμοστα, που γουστάρουν να πίνουν bourbon, να καπνίζουν μανιωδώς και να σέρνουν το σαρκίο τους στις μπάρες και τα πατώματα των πιο λιγδιασμένων bar της Αυστραλίας. Προκλητικοί, σκοτεινοί και ζόρικοι, οι Grinderman δεν είναι αυτό που θα ήθελε ένας φίλος του ήχου των Bad Seeds, αλλά απευθύνονται σε ένα άλλο κοινό, με λιγότερο «πολιτικώς ορθά» ακούσματα.

Και εκεί ακριβώς έγκειται και το πρόβλημα του δίσκου. Στο "Grinderman" ο Cave και η παρέα του μου έδωσαν την εντύπωση ότι περισσότερο προσπαθούν να μην παίξουν σαν τους Bad Seeds και λιγότερο ότι προσπαθούν να παίξουν σαν Grinderman. Οι Tom Waits στιγμές είναι δυνατές και ενδιαφέρουσες, αλλά οι garage είναι ανέμπνευστες και προχειρογραμμένες, κάνοντας τον δίσκο να έχει δύο πρόσωπα για να κρίνεις και δύο πρόσωπα για να διαλέξεις.

Σκοτεινό, περίεργο και ανατρεπτικό. Ο Cave κάνει πάλι το θαύμα του, απευθυνόμενος περισσότερο στην παράνοια του Tom Waits και των οπαδών αυτού του ήχου και λιγότερο σε εκείνους που θα περίμεναν να ακούσουν τους Bad Seeds κάπως περισσότερο θυμωμένους. Ενδιαφέρον, άνισο, δυσπρόσιτο. Προχωρήστε με ιδία ευθύνη.