Grave Digger

Ομολογώ εξαρχής κάτι. Δηλώνω οπαδός της heavy metal μουσικής και όχι φίλαθλος. Έτσι «απαιτώ» από κάθε group και δη διάσημο με πολύ πείρα στην πλάτη του να κυκλοφορεί album αντάξια του ονόματος και της ιστορίας του αλλά και της ποιοτικής τέρψης των αυτιών μας. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια κάποιοι πατάνε πάνω σε μια μεγάλη εμπορική τους κυκλοφορία/επιτυχία και βγάζουν την συνέχεια του, το λεγόμενο sequel. Το γιατί έχει πολλές προεκτάσεις. Η χειρότερη; Μπας και φουσκώσουν πάλι το πορτοφόλι τους αφού η κοιλιά στις κυκλοφορίες αρχίζει να μεγαλώνει. Είπαμε εγώ δηλώνω οπαδός, άρα το παραπάνω είναι κάτι που σιχαίνομαι αλλά συμβαίνει και μάλιστα συχνά. Από την άλλη τι να κάνεις; Οι μεγάλοι είναι πάντα αγαπητοί, κάποιες φορές περισσότερο κάποιες  λιγότερο. Ό,τι και να κάνουν δεν θα ξινίσει και πολύ (εκτός ελαχίστων περιπτώσεων).

Τα παραπάνω αποτέλεσαν μερικές σκόρπιες σκέψεις μου όταν πρωοτοέμαθα ότι οι Grave Digger θα κυκλοφορούσαν φέτος την συνέχεια του "Tunes Of War" με τίτλο "The Clans Will Rise Again". Σκέφτηκα ότι και αυτοί στέρεψαν από ιδέες και προσπαθούν να ρίξουν το δόλωμα έτσι ώστε οι οπαδοί να αγοράσουν άλλον έναν δίσκο τους. Να πούμε την αλήθεια ότι μετά το "Tunes Of War" οι Grave Digger δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν τον εαυτό τους και να κυκλοφορήσουν έναν άξιο ακόλουθο της μεγάλης τους επιτυχίας. Τα επόμενα 3 album, "Knights Of The Cross" το 1998, "Excalibur" το 1999 και "The Grave Digger" το 2001 «κάτι έλεγαν» αλλά από εκεί και μετά η αίγλη είχε χαθεί. Κάτι πήγε να γίνει πέρυσι με το "Ballads Of A Hangman" αλλά δεν ήταν αρκετό παρά το πολύ καλό τελικό αποτέλεσμα. Οι προσδοκίες μεγάλες αλλά τουλάχιστον σε εμένα η σκέψη ότι το τελικό προϊόν θα ήταν μέτριο μού στριφογύριζε το μυαλό. Μέχρι που πατήθηκε το play στο ηχοσύστημα μου...

Μετά το εισαγωγικό "Days Of Revenge" όπου σε συνεπαίρνει η μελωδία της γκάιντας,  βγαίνει ο Mike Tyson από τα ηχεία και ξεκινάει τα κροσέ μια δεξιά και μια αριστερά. Από τα πρώτα δυο κομμάτια "Paid In Blood" και "Hammer Of The Scots" φαίνεται καθαρά το τι θα ακολουθήσει. Το "in your face metal" κύμα που έρχεται κατά πάνω σου ό,τι και να κάνεις δεν μπορείς να το αντιμετωπίσεις. Έχεις ήδη λυγίσει από τα ανελέητα χτυπήματα. Το τρίτο κομμάτι "Highland Farewell", τραγούδι που αποφασίστηκε να είναι και το πρώτο επίσημο video clip του album σε έχει βάλει για τα καλά στην κοιλιά του θηρίου. Η πρώτη αντίδραση μετά την αρχική ακρόαση των 3; Ωσαννά! Ο Νεκροθάφτης επέστρεψε έτοιμος για όλα! Η συνέχεια εξίσου μοναδική. Ό,τι κομμάτι ακολουθεί πλησιάζει την μαγεία που εξέπεμπε η μπάντα την προηγούμενη δεκαετία. Τραχείς και στακάτες συνθέσεις που σφύζουν από δύναμη και τσαμπουκά θα καθηλώσουν κάθε οπαδό ακόμα και τον πιο δύσκολο.

Ναι κυρίες και κύριοι αυτό που ακούμε είναι κολλημένο ηχητικά πίσω στο χρόνο. Ο δίσκος παρά τις πρώτες φήμες τελικά δεν είναι concept και δεν είναι η συνέχεια του "Tunes Of War", album που ασχολείται με την ιστορία της Σκωτίας. Στο "The Clans Will Rise Again" το συγκρότημα ασχολείται με την Σκωτία σαν χώρα, τον μυστικισμό που εκπέμπει αλλά και τους ανθρώπους που την απαρτίζουν. Ηχητικά όλο το album δεν διαφέρει από καμία άλλη δουλειά. Η διαφορά, και κάτι που είχε να ακουστεί για χρόνια, είναι η πληθώρα των ξεσηκωτικών τραγουδιών, σαν έναυσμα επανάστασης με ρίφ που θα σου κολλήσουν αμέσως στο μυαλό και δεν θα φεύγουν με τίποτα. Ακόμα και τα πιο αργά κομμάτια είναι τόσο πορωτικά που δεν τα προσπερνάς εύκολα. Να σημειωθεί γιατί πολλοί θα αναρωτηθούν ότι το νέο album μυρίζει και θυμίζει το "Tunes Of War". Σίγουρα δεν το αγγίζει σε αίγλη και μουσική ηδονή αλλά το προσεγγίζει με μεγάλη ευκολία.

Στην νέα κυκλοφορία των Grave Digger ο επί δεκαετίας κιθαρίστας, Mannni Schmidt, αντικαταστάθηκε από τον Axel "Ironfinger" Ritt ο οποίος έχει  θητεία στους Domain. Αν προσέξατε το παρατσούκλι του σκεφτείτε ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ερωτοτροπεί τόσο καλά με την εξάχορδη που είναι πραγματικά σιδεροδάκτυλος. Ευτυχώς έχει δέσει αμέσως με τους υπόλοιπους και έτσι το αποτέλεσμα είναι το αναμενόμενα ιδεατό. Σε αυτό προσθέστε και τον frontman Chris Boltendahl όπου για ακόμα ένα δίσκο είναι ο αρχηγός της επίθεσης δείχνοντας ότι ακόμα δεν έχει κουραστεί καθόλου αλλά αντιθέτως αποδίδει τα μέγιστα.

Από την καινούργια δουλειά των Grave Digger που σημειωτέον έχει για άλλη μια φορά ένα εκπληκτικό εξώφυλλο, προσπάθησα πολύ αλλά δεν κατάφερα να βρω ένα κομμάτι που να μην με συγκινήσει. Όλα έχουν κάτι να δώσουν στον ακροατή με συμπέρασμα να μην αφήνεις το χέρι σου να φύγει από το play ή το repeat. Επιτέλους μετά από δέκα χρόνια ακούμε ένα δίσκο που είναι άρτιος από κάθε πλευρά. Από ότι φαίνεται η Σκωτία «τους πάει». Μήπως στην επόμενη κυκλοφορία τους να αναφέρονται στην ρυμοτομία της χώρας, αναλυτικά στον πληθυσμό ή ανάλυση του τι φοράνε οι Σκωτσέζοι; Εννοείται ότι χαριτολογώ. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα περάσουν άλλα δέκα ή πιο πολλά χρόνια για να ακούσουμε δουλειά τέτοιου ηχητικού αποτελέσματος και επιπέδου. Προς το παρόν επενδύστε άφοβα με κλειστά μάτια. Άντε να δούμε τι θα δούμε κύριοι Νεκροθάφτες...