Gov't Mule

Η παράδοση που θέλει τους Gov't Mule να γιορτάζουν την Πρωτοχρονιά παίζοντας ζωντανά στο κοινό τους είναι γνωστή και αποτυπωμένη δισκογραφικά στα live άλμπουμ "With A Little Help From My Friends" & "Live At Roseland Ballroom". Η μπάντα πάντα θεωρούσε τις συναυλίες αυτές σημαντικές κι ιδιαίτερες ενώ για τους οπαδούς είναι μια παρέλαση εκπληκτικών μουσικών και guest καλλιτεχνών που ξεκινά την παραμονή και καταλήγει τις πρώτες ώρες του νέου έτους. Η συγκεκριμένη ηχογράφηση των Mule στην Ατλάντα των ΗΠΑ είναι από πολλές πλευρές ξεχωριστή πέρα από το προφανές της αλλαγής αιώνα και χιλιετίας. Πρόκειται για την πρώτη επίσημη κυκλοφορία της μπάντας με την original σύνθεσή της μετά το θάνατο του μπασίστα Allen Woody το 2000 ενώ περιλαμβάνει και την εμφάνιση του blues θρύλου Little Milton σε ένα ηλεκτρισμένο set έξι τραγουδιών.

Δεν είναι όμως μόνο τα blues που έχουν την τιμητική τους σε αυτό το εκπληκτικό μπουκέτο ήχων που προσφέρει το συγκρότημα στους τρεις ψηφιακούς δίσκους του "Mulennium". Οι 24 συνθέσεις και τα 200 λεπτά μουσικής πανδαισίας περιέχουν μουσικές για κάθε καλόγουστο αυτί. Από blues σε rock classics και από Dylan σε progressive ύμνους oι Mule προσφέρουν απλόχερα μαθήματα μουσικής παράδοσης δίνοντας κατευθύνσεις για ακόμη περισσότερο ψάξιμο στον οπαδό τους.

To πρώτο CD αποτελείται από 6 δικές τους συνθέσεις παρμένες από τα πολύ αξιόλογα άλμπουμ "Dose" (1998) & "Life Before Insanity" λίγους μήνες πριν το τελευταίο κυκλοφορήσει. Οι καινούργιες τότε συνθέσεις πιστοποιούν την υψηλή ποιότητα του "LBI" και φυσικά γίνονται δεκτές με ενθουσιασμό από το πάντα έτοιμο κοινό της μπάντας να ακροάζεται νέα τραγούδια. Μετά από το καθιερωμένο countdown και την είσοδο του 21ου αιώνα οι Mule δίνουν το στίγμα με μια ηλεκτρισμένη εκτέλεση του "21st Century Schizoid Man" των King Crimson η οποία ενώνεται με το "We're Not Gonna Take It" των Who. Το ήδη ενθουσιασμένο κοινό απογειώνεται όταν το μπάσο του Woody ξεκινά με τις πρώτες νότες του "Dazed And Confused" των Led Zeppelin. O "οπαδός" Warren Haynes δίνει ότι έχει και δεν έχει σε κιθάρα και φωνή σε μια larger than life ερμηνεία που δεν έχει προηγούμενο. Το τζαμάρισμα στα πρότυπα των Zeps δεν λείπει φυσικά με την απόδοση της μπάντας να είναι άφταστη, ένας εκρηκτικός συνδυασμός αρτιότητας και πάθους.

Στον δεύτερο δίσκο έχουμε την είσοδο του Little Milton και μαζί του όλης της μαύρης μουσικής παράδοσης που οι Mule τιμούν σε κάθε ευκαιρία. Ο Haynes ενθουσιασμένος με την παρουσία του ειδώλου του αναφωνεί το όνομα του μεγάλου bluesman σε κάθε ευκαιρία ενώ ο Milton φαίνεται εκστασιασμένος με την αποδοχή από μπάντα και κοινό. Ανατριχιαστικός στο "I Can't Quit You Baby" του Willie Dixon και πλήρως απελευθερωμένος στον δικό του ύμνο "The Blues Is Alright" παίζει με το κοινό το οποίο για 6 τραγούδια του δόθηκε ολοκληρωτικά.

Σειρά να ανέβει στη σκηνή ο Audley Freed τότε κιθαρίστας των Black Crowes η παρουσία του οποίου δίνει και το έναυσμα για μερικές (not so) classic rock επιλογές.
Το δικίθαρο λειτουργεί πολύ καλά στο "Is This My Body" του Alice Cooper ενώ στη 13λεπτη εκδοχή του "Power Of Soul" του Hendrix τα solo δίνουν και παίρνουν.
Ο Freed θα μείνει μέχρι το τέλος και το τρίτο CD θα συνεχιστεί με διασκευές γνωστών standards όπως το "30 Days In The Hole" των Humble Pie και το "I Shall Be Released" του Bob Dylan. Το πρόγραμμα κλείνει με τον southern rock ύμνο "Simple Man" των Lynyrd Skynyrd με τη συμμετοχή του Mark Van Allen των Blueground Undergrass  στο pedal steel και του Freed στην κιθάρα. Στα 15 λεπτά του τραγουδιού  τα έγχορδα παίρνουν κυριολεκτικά φωτιά ενώ το rhythm section παραδίδει μαθήματα. Ιδανικό κλείσιμο πραγματικά.

Κλείνοντας να πω ότι ζηλεύω που δεν έκανα αλλαγή χιλιετίας με τον Warren Haynes και αρκέστηκα στον Αβραμόπουλο και τα δέντρα του. Η απόκτηση του άλμπουμ είναι πάντως μια καλή παρηγοριά. Αποκτήστε αυτή το κομμάτι μουσικής ιστορίας και τοποθετήστε το ανάμεσα στους υπόλοιπους θησαυρούς της αγαπημένης μας μουσικής. Ανακαλύψτε τι σημαίνει πραγματικό power trio και άλλη μια επιβεβαίωση του άγραφου νόμου του ροκ που αναφέρει ότι η μουσική αυτή παίζεται καλύτερα με τρία μόνο όργανα (μια κιθάρα, μπάσο και ντραμς).


15 seconds review (εμπρός στον ροκ ψυχίατρο):

Άκυρη η σημερινή συνεδρία (Δεν μας βγήκε ο χρόνος με 24 τραγούδια)!