Godsleep

Από τα θεατρικά ξεσπάσματα του Κωστή υπό τους ήχους του "The Call", οι Godsleep εμφανίζονται στο "Coming Of Age" με άλλο πρόσωπο και θα τους αντιμετωπίσουμε ως μια διαφορετική εκδοχή του συγκροτήματος, σαν να κυκλοφορούν ξανά τον πρώτο τους δίσκο. Το συγκρότημα έχει ήδη κάνει αρκετές εμφανίσεις με αφορμή το καινούργιο του δημιούργημα και αποσπά θετικές κριτικές, με το κοινό αρχικά να διχάζεται στο θέμα του frontman, αλλά στο τέλος της συναυλίας να αντιλαμβάνεται πως η Amie πήρε το παλιό υλικό των Godsleep και του έδωσε μια καινούργια πνοή, όχι μόνο με την τοποθέτηση της φωνής της στο σχήμα, αλλά και με τη συμμετοχή της στους στίχους και στη σύνθεση της μουσικής.

Μετά τον ενθουσιασμό όμως, έρχεται μια πιο προσεκτική ματιά στα τραγούδια για να καταλήξουμε αν ο δίσκος είναι ικανός να εμπλουτίσει την playlist μας. Συγκεκριμένα, όταν κανείς πατάει το play στο "Ex-Nowhere Man" αντιλαμβάνεται πως οι Godsleep έχασαν λίγο από τη θεατρικότητα και το γκάζι του "Thousand Sons Of Sleep" και το τονικό βάρος τους θυμίζει "Super Van Vacation". To fuzzy riff της κιθάρας δεν αποτελεί προϊόν «παρθενογένεσης» αλλά μια μίξη από συνθέσεις των Kyuss και των Monster Magnet ή πιο απλά των 1000mods. Παρ' όλ' αυτά, η φωνή της Amie σε συνδυασμό με τους υπόλοιπους τρεις του συγκροτήματος, έχει τα εφόδια να εντυπωσιάσει στα live και να ενισχύσει τη φήμη της εγχώριας stoner σκηνής στο ευρωπαϊκό tour που ετοιμάζονται να κάνουν σε λίγο καιρό.

Τα επόμενα "Unlearn" και "N.O.U" χτίζουν τον χαρακτήρα του "Coming Of Age", το οποίο διακατέχεται από ένα έντονο αίσθημα προσμονής να ξεπεράσει την προηγούμενη κυκλοφορία των Godsleep. Ευχάριστη ατμοσφαιρική έκπληξη αποτελεί το "Puku Dom", το οποίο είναι σαν να χωρίζει τον δίσκο σε δύο μέρη και είναι αυτό που δίνει την απάντηση αν τελικά αξίζει την προσοχή μας. Αν αυτά τα 90 δευτερόλεπτα μελωδικού παιξίματος κιθάρας κεντρίσουν το ενδιαφέρον σου, τότε μετά την απόλυτη σιωπή θα έρθει μια αιθέρια φωνή να σου ψιθυρίσει "Let's build a house 'cause time is passing/You are mistaken for the feeling remains". Αν πάλι όχι, θα είναι ακόμη ένα άλμπουμ που θα μπει στην κατηγορία αδιάφορα stoner άλμπουμ.

Δεν χρειάζεται, λοιπόν, πολλή βαβούρα για τη δημιουργία ενός τραγουδιού που μαγνητίζει, αρκούν μόνο εμπνευσμένες συνθέσεις σαν αυτή του "Karma Is A Kid" με την ατμοσφαιρική μελωδική εισαγωγή που ισοπεδώνεται από το χτύπημα του κεντρικού riff από τον Γιάννη Τσούμα παίρνοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο από τη φωνή και με τη βοήθεια των drums του Ντένη Λέβεντου απογειώνουν το κομμάτι.