«10+1»: Δίσκοι για την πρώτη μέρα του New Long Fest

Οι αγαπημένες μας κυκλοφορίες για την πρώτη μέρα του φεστιβάλ

Από την Ειρήνη Τάτση, 08/07/2024 @ 18:28

Πλησιάζει η στιγμή που ένα από τα πιο σημαντικά εγχώρια μουσικά φεστιβάλ θα λάβει χώρα στη γνωστή περιοχή της Νέας Μάκρης, εκεί όπου άνθισε, μεγάλωσε, και φτάνει φέτος να φιλοξενεί δύο σκηνές. Ο λόγος για το New Long Fest, πρωταγωνιστή στην προβολή και προώθηση πολλών εκ των εγχώριων συγκροτημάτων που αξίζουν την προσοχή και την αναγνώριση, το οποίο πρόκειται να πραγματοποιηθεί σε λίγες ημέρες.

Για άλλη μια φορά φέτος, με ένα εκρηκτικό και πολύ πλούσιο line-up εφ όλης της μουσικής ύλης, τα συγκροτήματα που θα συμπληρώσουν το line-up του φεστιβάλ δεν αποτελούν μόνο σχήματα άξια για να αφιερώσει κανείς το χρόνο του, μα δουλευταράδες μουσικούς με ολοκληρωμένες δισκογραφικές κυκλοφορίες που θα ζήλευαν με φθόνο πετυχημένες μπάντες του εξωτερικού αν έπεφταν στην υπόληψη τους. Για κάθε μέρα του φεστιβάλ, αρχής γενομένης από το Σάββατο 13 Ιουλίου, μαζέψαμε λοιπόν τα απαραίτητα για να ακούσει κανείς, να τα προσθέσει στη δισκοθήκη του – μην ξεχνάμε να υποστηρίζουμε τα συγκροτήματα που αγαπάμε – και να προτείνει στους φίλους του. Ενδεχομένως να τα ακούει στο δρόμο προς τη Νέα Μάκρη. Φυσικά, για όσους δεν έχουν το χρόνο, τα ξέρουν ήδη ή δεν είναι και τόσο του δίσκου, μαζέψαμε τα απαραίτητα σε μία λίστα για όλα τα γούστα.

Seer Of The Void - Revenant

Ο πρωτότοκος γιός των Seer Of The Void, είναι ένα καλοδουλεμένο δείγμα αυτού που αγαπούν και ξέρουν να παίζουν καλύτερα: «το ντουμ». Μπορεί από τότε το αθηναϊκό τρίο να μας έχει προικίσει και με το εξαιρετικό "Mantra Monolith", ωστόσο το καραντινικό απόκυμα του "Revenant" κουβαλά μαζί του κάτι από την κόλαση. Μακρόσυρτα, σαμπαθικά riffs, και το κομμάτι του "Prodigal Son" να οδηγεί το δρόμο προς την καπνική κάθαρση, μιλάμε για ένα δίσκο που απολαμβάνεται μεσημέρι.

Nerrves - We Were Too Late Anyway

Ενεργοί για πάνω από μία δεκαετία πλέον, οι Αθηναίοι Nerrves (τόσα νεύρα που τα ρο γίνονται δύο) επενδύουν στο psych/ garage rock τους, με την επένδυση τους να έχει βρει αντίκρυσμα κέρδους στο "We Were Too Late Anyway". Τι κι αν η καραντίνα τους περιόρισε λίγο από άποψη πρόσφατων δειγμάτων κυκλοφορίας, τα funky κομμάτια του "We Were Too Late Anyway" είναι σε θέση να φέρουν το αληθινό, παραλιάτο καλοκαίρι (όχι αυτό του καύσωνα και της πυρκαγιάς), ένα βήμα πιο κοντά μας.

Feral Kids - Lost In Disgraceland

Το περιμέναμε καιρό. Κι αυτό μας αποζημίωσε. Οι Feral Kids, πραγματικά άγρια παιδιά των καταλήψεων, ξέρουν να παντρεύουν από την αρχή εντελώς αυτό το άψογο ζεύγος rock 'n' roll και punk αλητείας με ένα τόσο όσο μεταλλικό στοιχείο, όσο χρειαζόμαστε. Μέχρι στιγμής ολοκληρωμένη δουλειά τους δεν είχαμε δει, παρά μόνο εκρηκτικές, αγριεμένες εμφανίσεις που άναβαν τα αίματα για όποιον τολμούσε να τους ακολουθήσει στη σκηνή. Φέτος όμως, το "Lost In Disgraceland" ως πρώτο ολοκληρωμένο παιδί τους, συνεχίζει την ιστορία τους εξίσου ιδανικά.

Hex - Procrastination Killed My Vibe

Με έναν τίτλο που θα μπορούσε να περιγράφει όλη μου τη ζωή με πολλή άνεση, οι Hex είναι ικανοί να κάνουν την αναβλητικότητα να φαίνεται ευχάριστη και καθόλου ψυχοφθόρα διαδικασία. Σε μια διασκεδαστική και ξεσηκωτική σύμπραξη ψυχεδέλειας και garage rock, κάπως επιθετικού alternative στοιχείου, το "Procrastination Killed My Vibe" βασικά παράγει το ακριβώς αντίθετο από την παραγωγή του, φτιάχνει τη φάση, σε κάνει να χορεύεις νωρίς το απόγευμα ή και πολύ αργά το βράδυ.

Rita Mosss - RITA ΜΟΣΣΣ

Έχεις ιδέα τι είναι η απόλυτη noise rock παράνοια επί σκηνής; Αν ναι, τότε σίγουρα έχεις δει τους Rita Mosss ζωντανά. Αν όχι, πρέπει να τους δεις. Αν νομίζεις ότι την έχεις δει αλλά δεν έχεις δει τους Rita Mosss, τότε ξανά, πρέπει να δεις τους Rita Mosss. Ο αγαπημένος μου, περίπου ομώνυμος δίσκος τους, βλάσφημος όπως του αρμόζει, κλείνει φέτος μία δεκαετία και παρόλο που οι Rita έχουν κυκλοφορήσει εξίσου αξιόλογα πράγματα έκτοτε αλλά και προηγουμένως, είναι κάτι στο "RITA ΜΟΣΣΣ" και στο πως αυτό σε κοροϊδεύει κατάμουτρα που μέσα μου τουλάχιστον, θα κερδίζει.

Μαύρο Γάλα - Tenderness

Οι Μαύρο Γάλα, κρατούσαν ζωντανή την μικρή, πάρα πολύ μικρή εκπροσώπηση του screamo στα ελληνικά χώματα για ένα πάρα πολύ μεγάλο διάστημα, με πολλές κυκλοφορίες που γαργαλούσαν την ψυχή σου. Μέχρι που έφτασε εκείνη η όμορφη ώρα πέρυσι που γεννήθηκε ο πιο πρόσφατος δίσκος τους, "Tenderness", και όλη η καλλιτεχνική συνάφεια των Μαύρο Γάλα βρήκε τον πραγματικό της στόχο, σε ένα αλμπουμ συνεκτικό και με ξεκάθαρο μήνυμα αναζήτησης του φωτός μέσα στη λήθη.

Krause - The Art Of Fatigue

To 2022 γενικά μπορούμε να περηφανευόμαστε ότι συνέβησαν φοβερά και τρομερά πράγματα στην ελληνική σκηνή, μεταξύ αυτών και ο πιο πρόσφατος δίσκος των Krause. Από το αρρωστημένα καλαίσθητο εξώφυλλο που διακρίνει κανείς με την πρώτη ματιά, μέχρι το noise, εντυπωσιακό εσωτερικό του, το "The Art Of Fatigue" θα ξεφτιλίσει πράγματι τις αντοχές σου. Αν αυτό από μόνο του σου ακούγεται κουραστικό, οι Krause μπορούν να γίνουν πραγματικοί οδοστρωτήρες σε μια σκηνή, πολλώ δε μάλλον δίπλα στη θάλασσα.

Godsleep - Lies To Survive

Η ανοδική πορεία της ελκυστικότατης αλητείας των Godsleep έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια, με απόγειο μάλλον αυτής να αποτελεί τις πρόσφατες, επιτυχημένες περιοδείες τους στο εξωτερικό, αλλά κυρίως, την κυκλοφορία του "Lies To Survive". Το line-up τους έχει δέσει με μπετόν αρμέ πλέον, και οι ίδιοι δεν κρατιούνται πίσω όσων αφορά τις ζωντανές τους εμφανίσεις. Οι Godsleep πέρασαν από πάρα πολλά κύματα και πολλά χρόνια στη σκηνή ώστε να ανακαλύψουν τη χρυσή συνταγή του heavy rock που τους εκφράζει και τους εμπνέει, βρίσκονται όμως στο σημείο όπου τα έχουν θριαμβευτικά καταφέρει, ντυμένοι στα κόκκινα.

The Overjoyed - Aced Out

Έλεγα πάρα πολύ πρόσφατα, ότι παρόλο που οι The Overjoyed κατευθύνονται γοργά προς μια πολύ επιτυχημένη pop punk κατεύθυνση, είναι τα κομμάτια εκτός του "Aced Out" που ηχούν λίγο καλύτερα στη δική μου ψυχή. Αδύνατο να μην προτείνω λοιπόν την εκρηκτική ενέργεια αυτού του δίσκου, που με τη σχεδόν δρομίσια του θρασύτητα θα σε γεμίσει με πάρα πολύ απλές και γρήγορες κινήσεις. Οι The Overjoyed στη σκηνή είναι ένα χάρμα οφθαλμών και μπυροποσίας.

Acid Mammoth - Under Acid Hoof

Μπορεί οι Acid Mammoth να κυκλοφόρησαν τον πιο πρόσφατο δίσκο τους, "Supersonic Megafauna Collision" φέτος, μπορεί το "Caravan" να αποτελεί υπόδειγμα δεύτερου δίσκου, όλα όμως, αρχίζουν και τελειώνουν στο μεγαλοπρεπές "Under Acid Hoof". Ένα stoner metal τόσο μονολιθικό και συμπαγές, τόσο που το doom σου τρίζει την ψυχή χωρίς καμιά προσπάθεια, τόσες φιλμικές αναφορές, τόσο άρτια παραγωγή από την πρώτη κιόλας προσπάθεια, ε ναι, οι Acid Mammoth έφεραν τα μαμούθ πίσω από τον αφανισμό, αυτά μας ποδοπάτησαν, και τώρα αγαπιούνται εντός και εκτός συνόρων σαν τους βασιλιάδες της τροφικής αλυσίδας, που είναι.

Vodka Juniors - Dark Poetry

Για όλα αυτά τα μεθυσμένα εφηβικά βράδια. Για το ουίσκι και τη βροχή. Για την τόλμη της κυκλοφορίας ενός ακουστικού punk rock δίσκου σε χρόνια που δεν ήταν καθόλου συνηθισμένο, ενώ προερχόσουν από ένα πολύ σκληρότερο punk rock παρελθόν. Για τη δεύτερη τόλμη μιας γιγαντιαίας διάρκειας που έγινε συνήθεια. Για τις πορτοκαλί τις βάρκες. Θα έλειπε κάτι από τη ζωή πολλών από εμάς αν δεν είχαμε μεγαλώσει με τους Vodka Juniors να συντροφεύουν αυτό το μεγάλωμα, και το "Dark Poetry" άγγιξε αυτό το απαλό σημείο της punk rock καρδιάς μας όσο κανείς ποτέ στο συγκεκριμένο μουσικό χώρο. Ας είναι.

Rocking Spotify Playlist

Ειρήνη Τάτση

Από την πιο συγκινητική μελωδία έως τον πιο ενοχλητικό θόρυβο, πιστεύει βαθύτατα στην θεραπευτική ιδιότητα της μουσικής ως βιωμένη εμπειρία. Έχει αφιερώσει όλο τον ελεύθερο της χρόνο στο να ανακαλύπτει...