Gloryhammer

Οι Gloryhammer είναι το νέο μουσικό δημιούργημα των Chris Bowes, keybord-ίστα των Alestorm, και Thomas Winkler, τραγουδιστή των Ελβετών Emerald. Ο Bowes άφησε για λίγο το πειρατικό / folk στυλ που τον έχουμε συνηθίσει και καταπιάνεται με κάτι τελείως διαφορετικό μουσικά, το fantasy ευρωπαϊκό power metal. Η παρθενική δουλειά τους, "Tales From The Kingdom Of Fife", είναι ένα concept άλμπουμ που αφηγείται το μύθο του θρυλικού ηρώα Angus McFife, πού έχει κηρύξει πόλεμο εναντίον του κακού και μοχθηρού μάγου Zargothrax, θέλοντας να απελευθερώσει τους κατοίκους της περιοχής Dundee, όλα αυτά βεβαίως βασισμένα στην μυθοπλασία της Αρχαίας Σκωτίας.

Στο "Tales From The Kingdom Of Fife" ο οπαδός θα ακούσει ότι επιτάσσει το είδος που καταπιάνονται. Όλο το album είναι διανθισμένο από πομπώδεις συνθέσεις με αρκετές μουσικές εναλλαγές από γρήγορα σε πιο αργά σημεία και το αντίθετο, επιθετικά και «καλπάζοντα» riff που σου «ανεβάζουν» την αδρεναλίνη, φωνητικά και ρεφρέν που έχουν άπλετο λυρισμό, σημεία που θα ταίριαζαν άνετα σε ταινία εποχής ή πιο επικού χαρακτήρα, και πάνω από όλα πολύ μελωδία που παντρεμένη με τους στίχους κάνουν ένα αποτέλεσμα που αρμόζει στο μουσικό ύφος που αρέσκονται να παίζουν. Αν θέλεις να αναφερθούν σαφείς επιρροές τους που σου έρχονται στο μυαλό σκέψου ότι οι Rhapsody (με ή χωρίς την «ουρά» Of Fire) (κυρίως), οι Hammerfall, και για τους λίγο πιο ψαγμένους, οι Lost Horizon είναι τρία παραδείγματα που θα έρθουν άμεσα στον εγκέφαλο ακούγοντας τους Θρυλικόσφυρι.

Δυστυχώς τα τρία προαναφερθέντα συγκροτήματα που θα μνημονεύσεις με την ακρόαση είναι και η όχι τόσο καλή άποψη που σου αφήνει το "Tales From The Kingdom Of Fife". Όλες οι συνθέσεις παρά είναι κοντά ηχητικά σε αυτούς. Ειδικά οι ομοιότητες με τους Rhapsody και τους Hammerfall είναι τέτοιες που αν δεν ξέρεις τι ακούς μπορεί να νομίσεις ότι είναι η νέα δουλειά ενος εκ των δύο. Δείτε π.χ. το εξώφυλλο και σκεφτείτε πόσο θα σας θυμίσει την πρώτη δουλειά των Hammerfall. Οι Gloryhammer έπεσαν στην παγίδα να γράψουν τετριμμένα μουσικά τραγούδια που απευθύνονται μόνο στους οπαδούς των προαναφερθέντων σχημάτων ή όσων αρέσκονται σε αυτό το ύφος ξανά και ξανά ακούγοντας την κοπιά της κοπιάς με μανία και παρωπισμό. Από την άλλη όσο πορωμένος και αν είσαι με το εν λόγω μουσικό στυλ δεν νομίζω να σου αρέσει ότι θυμίζουν σε τόσο μα τοσο πολύ έντονο ύφος τους αυθεντικούς καλλιτέχνες που έχουν πρωτοαποδώσει τέτοιου είδους κομμάτια.

Για να μην τους αδικήσω κατάφορα από την άλλη, όση ώρα ακούς το άλμπουμ, δεν περνάς άσχημα. Βασικό στοιχείο είναι το γεγονός ότι την παραγωγή ανέλαβε ο Lasse Lammert στα LSD Studios, εκεί που έχουν ηχογραφήσει και οι Alestorm. Μετά το πέρας του όμως δεν σου μένει τίποτα παρά μόνο μια σκέψη ότι αυτό που πέρασε από τα αυτιά σου ήταν άλλη μια ρέπλικα στο ήδη παρακμασμένο ευρωπαϊκό power metal που απλά θα πάρει θέση στην δισκοθήκη σου αν είσαι πορωμένος οπαδός, όχι όμως πολλές ακροάσεις αν είσαι λίγο πιο διευρυμένος μουσικά. Θεωρώ πως παρόλο που το είδος που καταπιάνονται δεν έχει να προσφέρει νέες ιδέες στους οπαδούς ίσως αν προσέθεταν και κάποια δικά τους στοιχεία σε συνδυασμό με το επικό/ λυρικό στοιχειό μάλλον το αποτέλεσμα να ήταν πιο ωραίο και να άξιζε πιο πολλές ακροάσεις. Για τους πιο πορωμένους που ίσως ψάχνουν και τις special εκδόσεις τέτοιων κυκλοφοριών να αναφερθεί ότι στη limited συσκευασία περιέχεται ένα επιπλέον τραγούδι καθώς και ότι το άλμπουμ έχει κυκλοφορήσει και σε μορφή βινιλιου.

Επιβάλλεται για το μέλλον αν θέλουν κάπως να ακουστούν από πιο ευρύ κοινό να αλλάξουν λίγο τις συνθέσεις τους ίσως προσθέτοντας και πιο κλασικού heavy metal μουσικά μέρη και στοιχεία. Αν είστε οπαδοί που όλα τα παραπάνω σας φαίνονται ιδανικά και παραδεισένια στα αυτιά σας, το album είναι με κλειστά μάτια φτιαγμένο για εσάς και πρέπει άμεσα να το αγοράσετε. Αν έστω και λίγο δεν αντέχετε / βαριέστε / έχετε κουραστεί με τα ίδια και τα ιδία προσπεράστε γρήγορα. Άλλωστε υπάρχουν εκατοντάδες άλλα άλμπουμ να ακούσετε και να περάσετε ευχάριστα την ώρα σας.