Evil Invaders

Το «κομβικό τρίτο άλμπουμ» στην πορεία μιας μπάντας έχει πάρει με τον καιρό (και τις αμέτρητες δημοσιογραφικές αναφορές σε αυτόν τον όρο) διαστάσεις μυθικής υπόστασης, καθώς κάθε γραφιάς που σέβεται τον εαυτό του έχει καταφύγει κάποια στιγμή σε αυτήν τη στιχομυθία για να περιγράψει - θετικά ή όχι - τον «υπ’ αριθμόν τρία» δίσκο κάποιας μπάντας. Εδώ θα κάνουμε μια εξαίρεση, βέβαια, αφού οι Βέλγοι Evil Invaders επιστρέφουν με πατημένο το γκάζι και όρεξη για μπάχαλα σε αυτόν τους τον τρίτο δίσκο, αδιαφορώντας για νόρμες, εμπορική καταξίωση και λοιπές ιστορίες για αγρίους.

Έτσι κι αλλιώς, το είδος στο οποίο αρέσκεται το βελγικό κουαρτέτο (βλέπε speed metal) ανέκαθεν υπήρξε εκτός μόδας, όντας δύσκολο για τον μέσο metal ακροατή, αλλά και απολύτως πωρωτικό για την οπαδική μειονότητα του συγκεκριμένου ιδιώματος. Με τις ταχύτητες μόνιμα στην τσίτα και τα φωνητικά σταθερά «ενοχλητικά», κατά τα πρότυπα των πρωτοπόρων του είδους (βλέπε Dave Mustaine, Jon Cyriis και ούτω καθεξής), τα κιθαριστικά leads - φρεναρίσματα και την όλη αισθητική που συνοδεύει αυτούς τους χαρακτηρισμούς, οι Evil Invaders αποτελούν έναν από τους καλύτερους - και λιγοστούς πραγματικά άξιους - νέους συνεχιστές της speed metal κληρονομιάς, με το "Shattering Reflection" να φαντάζει το πιο περιεκτικό τους άλμπουμ μέχρι σήμερα.

Όντας πλέον πιο ώριμοι συνθετικά και με την τάση να αναδείξουν κάθε πτυχή των διευρυμένων τους επιρροών, καταφέρνουν να συνεχίσουν να ηχούν επικίνδυνοι και ρυθμικά αχαλίνωτοι, την ίδια στιγμή που επιτρέπουν ανά στιγμές στις ταχύτητες να πέσουν, για χάρη της δημιουργίας σωστής ατμόσφαιρας. Έτσι, στο νέο δίσκο δεν ακούμε μονάχα άλλη μια εκτεταμένη μελέτη πάνω στον ήχο των Agent Steel, των Razor και των Exciter, αλλά η μεγαλύτερη ποικιλομορφία των τραγουδιών αναδεικνύει και τις επιρροές από σχήματα όπως οι King Diamond, οι Accept ή οι WASP.

Όσο, λοιπόν, κι αν η μεγάλη εικόνα θέλει τους Evil Invaders να αποτελούν το συνδετικό κρίκο μεταξύ του ήχου των παλιών, καλών Exodus και των σαφώς νεότερων Enforcer, οι μικρές λεπτομέρειες αναδεικνύουν το "Shattering Reflection" ως ένα απροσδόκητα ποικιλόμορφο άλμπουμ που προχωράει τους Βέλγους ένα βήμα παραπέρα των όσων μας είχαν δείξει ως τώρα. Θες η εμπειρία έπειτα από μια δεκαετία στον χώρο, θες η άνεση χρόνου για μια πιο εστιασμένη προσέγγιση (αφού έχουν περάσει πέντε χρόνια από την προηγούμενη τους δουλειά), η ουσία είναι πως το νέο τους άλμπουμ είναι και το πλέον κατασταλαγμένο κι ενδιαφέρον τους - μέχρι το επόμενο.

Καλά τα μπάχαλα και η - καλώς εννοούμενη - μουσική «παραφροσύνη», αλλά ακόμη καλύτερη και προτιμότερη η ουσία, το όραμα και η εξέλιξη. Για καλή τύχη όλων, το "Shattering Reflection" φαίνεται να βρίσκεται μεταξύ αυτών των δύο - φαινομενικά αταίριαστων - μουσικών κόσμων, με αποτέλεσμα να σφραγίζει την αργοπορημένη επιστροφή των Evil Invaders στη δράση ιδανικά, όντας η πληρέστερη τους δουλειά, δίχως αμφιβολία.