Eluveitie

Helvetios

Nuclear Blast (2012)
Από τον Άλκη Κοροβέση, 24/02/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Δώρο ένας ελβετικός σουγιάς, ένα ελβετικό ρολόι και ένα ελβετικό τυρί στους τρεις πρώτους, που μόνο από το όνομα της μπάντας και του δίσκου κατάλαβαν τον τόπο προέλευσής της. Οι Ελβετοί, αν είναι περήφανοι για κάτι, πέρα από την καταγωγή τους, αυτό είναι το ότι κατάφεραν μέσα σε λίγο καιρό να κυκλοφορήσουν πέντε ποιοτικούς δίσκους και να αναρριχηθούν στα υψηλότερα στρώματα της folk metal σκηνής. Δύο χρόνια μετά το "Everything Remains (As It Never Was)", εμφανίζονται και πάλι με το "Helvetios", έναν τίτλο υπερβολικά υπερβολικό. Θέμα του πρώτου concept δίσκου των Eluveitie είναι, όπως μας είπε η ίδια η Anna Murphy (τραγουδίστρια) σε συνέντευξή της, ο γαελικός πόλεμος από την μεριά των ηττημένων Helvetians, μιας κέλτικης φυλής. Δύσκολο εγχείρημα, μιας και ως γνωστόν η ιστορία γράφεται πάντα από τους νικητές. Το οποίο γίνεται ακόμα δυσκολότερο όταν η μπάντα τηρεί και με το παραπάνω την παράδοση, που τη θέλει να περιέχει στους δίσκους της διψήφιο αριθμό συνθέσεων, τοποθετώντας στο "Helvetios" 17.

Ήδη από τον προκάτοχό του είχα συνηθίσει στην ιδέα ότι η μεγαλύτερη έκπληξη που μπορούμε να περιμένουμε από την πολυπληθή μπάντα είναι η καθαρά ακουστική εκδοχή της ("Evocation I - The Arcane Dominion"), οπότε ήμουν υποψιασμένος στο περίπου για το τι με περίμενε. Ωστόσο, αυτό που αντιμετώπισα, μου προκάλεσε εντύπωση, αφού το αποτέλεσμα ήταν αξιέπαινο. Μελωδικό death metal, όπως το δίδαξαν οι Dark Tranquillity, με μπόλικα folk στοιχεία που προσδίδουν όλα τα παραδοσιακά όργανα, τα οποία χρησιμοποιούνται για ακόμα μια φορά με επιτυχία. Σε σχέση με το "Everything Remains (As It Never Was)", το "Helvetios" προσωπικά με κέρδισε πιο εύκολα. Ίσως να οφείλεται στην προσεχτικότερη επιλογή των folk σημείων, αφού τα death στοιχεία τους ήταν πάντα υψηλού επιπέδου.

Αν και μεγάλο το πλήθος των κομματιών, ωστόσο παρουσιάζουν μια αρκετά μεγάλη συνοχή, χωρίς να υπάρχουν πολλά που υστερούν ποιοτικά από τα υπόλοιπα, όπως το "Havoc", το "Luxtos" ή το "Home", η εισαγωγή του οποίου θυμίζει Amorphis. Στο "Helvetios" έχουμε συνθέσεις υψηλής ποιότητας, που θα μπορούσαν να έχουν γραφτεί από τους Dark Tranquillity, ενώ τα συνοδευτικά απαγγελτικά σημεία, ενισχύουν το concept του δίσκου σε μεγάλο βαθμό. Παρατηρείται μια αρκετά πετυχημένη στροφή σε πιο mainstream φόρμες, με το καλύτερο (ή πιο εμπορικό, αν θέλετε) κομμάτι του δίσκου, το "A Rose For Epona", και το "Alesia", όπου αναδεικνύεται και το φωνητικό κάλλος της Anna Murphy.

Κατά την προσωπική μου άποψη, οι Eluveitie με το "Helvetios" ξεπέρασαν εύκολα το "Everything Remains (As It Never Was)", άγγιξαν το "Slania" και κατάφεραν για ακόμη μια φορά να μας προσφέρουν έναν άκρως διασκεδαστικό δίσκο, η ακρόαση του οποίου κρίνεται απολαυστική καθ' όλη τη μία ώρα της διάρκειάς του. Οι Ελβετοί κάνουν και πάλι αυτό για το οποίο έγιναν γνωστοί, αυτό το οποίο ξέρουν να κάνουν άκρως επιτυχημένα.
  • SHARE
  • TWEET