Descend

The Deviant

Aftermath Music (2020)
Από τον Άλκη Κοροβέση, 01/10/2020
Ένας ακόμα άξιος διεκδικητής του θρόνου των Opeth
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Είναι γεγονός ότι έχουν περάσει αρκετά χρόνια - σχεδόν μια δεκαετία - από τότε που οι Opeth άφησαν το progressive death metal. Από την κυκλοφορία του "Heritage" και έπειτα, παρέμειναν μακριά, αφήνοντας ωστόσο μια σπουδαία κληρονομιά στο είδος. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλές σύγχρονες μπάντες οφείλουν πολλά στους Σουηδούς, κάνοντας καριέρα πολλές φορές χωρίς να κοπιάζουν, δανειζόμενοι απλά στοιχεία από αυτούς. Και πάλι, όμως, το αποτέλεσμα είναι τουλάχιστον διασκεδαστικό και ορισμένες φορές τέτοιες μπάντες τυγχάνουν ενθουσιώδους ανταπόκρισης, λόγω στερητικού συνδρόμου.

Στις παραπάνω περιπτώσεις ανήκουν εν μέρει και οι Descend. Από το 2009 που ξεκίνησαν τη δισκογραφική τους πορεία με το EP "The Reckoning" είναι εμφανής η λατρεία τους προς το πρόσωπο των Opeth, έστω και με πιο διακριτικό τρόπο. Στο "The Deviant" είναι, όμως, που κατόρθωσαν να συγκεράσουν τα προσωπικά τους στοιχεία με τις επιρροές τους προσφέροντας έναν εξαιρετικό progressive death metal δίσκο, τον οποίο θα εκθείαζε ακόμα και ο ίδιος ο Akerfeldt. Ωστόσο, αν είσαι προσεκτικός θα παρατηρήσεις και μερικές τζούρες Gojira, ενώ και η μελωδική φινλανδική death σκηνή (βλέπε Insomnium) φαίνεται να έχει αφήσει το στίγμα της στην μπάντα σε αυτόν τον δίσκο.

Η τέχνη της εναλλαγής μουσικού ύφους δεν είναι εύκολη. Η σωστή χρήση της προσδίδει δυναμικές στη σύνθεση, εξυψώνοντας την, χαρίζοντας της μια μοναδική αίγλη. Πατώντας σε αυτήν, οι Descend καταφέρνουν να στήσουν πέντε ουσιώδη κομμάτια - αν εξαιρέσουμε το εισαγωγικό "Avalin" - στα οποία προσφέρουν δυνατές στιγμές death metal, μελωδίας και ατμόσφαιρας. Σημαντική πρόοδος από τις προηγούμενες κυκλοφορίες των Descend φαίνεται πως έγινε στον τομέα των φωνητικών. Τόσο τα ακραία, όσο και τα καθαρά, είναι σαφώς ανώτερα από το παρελθόν, ενώ επιδέχονται περαιτέρω βελτίωσης. Η χροιά στα τελευταία φέρνει πολύ στο νου τον frontman των Opeth - αρκετές φωνητικές γραμμές θα έλεγες πως είναι γραμμένες για τον Akerfeldt.

Η χρήση ακουστικής κιθάρας γίνεται προσεκτικά και ταιριαστά, ώστε να επιτρέπει στα death metal ξεσπάσματα να αναπνεύσουν και στις συνθέσεις να απλωθούν στο μεγάλο χρονικό εύρος που έχουν. Έτσι, γεννιούνται κομμάτια, όπως τα "Lily", "Wallow" και "The Deviant", τα οποία είναι και τα καλύτερα του δίσκου - μακροσκελή, με μεγάλη ποικιλία και αρκετές εναλλαγές ύφους, με μελωδία αλλά και αρκετό κοπάνημα. Στα πλεονεκτήματα του "Wallow" και το τζαζ πέρασμα με το σαξόφωνο.

Αυτό που τελικά ξεχωρίζει τους Descend από άλλες μπάντες είναι ότι δεν προσπαθούν να καλύψουν τις επιρροές τους, αλλά τις χρησιμοποιούν για να εμπλουτίσουν το ήδη αξιόλογο υπάρχον υλικό τους. Το "The Deviant" δεν έχει περιττές στιγμές και διαρκεί όσο ακριβώς χρειάζεται για να αποφύγει τις «κοιλιές». Αυτοί και οι In Mourning αποτελούν μάλλον τους πιο ανταγωνιστικούς διεκδικητές του θρόνου των Opeth.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET