Decrepit Birth

Όταν οι Decrepit Birth κυκλοφόρησαν το 2003 το πρώτο τους full length album, με τίτλο "...And Time Begins", περιορίζοντας το ταλέντο τους σε ένα μια χαρά κατά τα άλλα δείγμα brutal death metal, κανείς δεν περίμενε μια στροφή στον ήχο τους που τους οδήγησε στην κυκλοφορία, πέντε ολόκληρα χρόνια μετά, ενός εκπληκτικού δίσκου που δεν είναι άλλο από το "Diminishing Between Worlds". Ένας δίσκος-υπόδειγμα τεχνικού death metal, άρτια δομημένος, πραγματική γροθιά στο στομάχι.

Έτσι φτάσαμε στο 2010, με το "Polarity" να αποτελεί τη τρίτη δισκογραφική δουλειά των Αμερικανών και να έχει επωμιστεί έναν πραγματικά δύσκολο ρόλο. Να αποδείξει για τα καλά ότι οι Decrepit Birth μόνο τυχαία μπάντα δεν είναι και παράλληλα να παγιώσει τη θέση της στην ελίτ του τεχνικού death metal. Δουλειά που φαίνεται πως όχι μόνο καταφέρνει να φέρει εις πέρας, αλλά και να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα το χαρακτήρα και την προσωπικότητα του ίδιου του συγκροτήματος.

Το "Polarity" είναι ένας άξιος συνεχιστής της βαριάς κληρονομιάς του "Diminishing Between Worlds", πολύ κοντά ηχητικά σε αυτό, εξελίσσοντας ελαφρώς τις όποιες progressive «ανησυχίες» του παρελθόντος. Οι κιθάρες του Matt Sotelo για άλλη μια φορά εντυπωσιάζουν με την ορμή και την εκφραστικότητα που αποτυπώνονται σε αυτό το album και περιλαμβάνουν με μαεστρία τα καλύτερα χαρακτηριστικά του τεχνικού death metal, έτσι όπως τα έπλασε ο Chuck Schuldiner. Εμπνευσμένα riff, «λουσμένα» με καταπληκτικά leads και solos, τα οποία διαδραματίζουν το σημαντικότερο ίσως ρόλο στην επίτευξη της μοναδικής ατμόσφαιρας αυτού του album. Τα τραγούδια είναι κυρίως mid-tempo ταχυτήτων, κάτι που δεν τα αποτρέπει από το να ακούγονται άκρως επιθετικά και διαπεραστικά. Μια σχετικά εκτεταμένη χρήση πλήκτρων και ηλεκτρονικών ήχων ("A Brief Odyssey In Time") σε αρκετά τραγούδια μόνο πετυχημένη μπορεί να χαρακτηριστεί, αφού οι Decrepit Birth έχουν το ταλέντο και τη μουσικότητα να τα χρησιμοποιούν σοφά και να τα τοποθετούν ιδανικά στον ήχο τους, προσθέτοντας πόντους στην ούτως ή άλλως εξαιρετική ενορχήστρωση που έχουν κάνει. Το μόνο, μικρής σημασίας βέβαια, πρόβλημα που μπορώ να εντοπίσω αφορά τα φωνητικά του Bill Robinson, που κάποιες φορές ακούγονται μονότονα και άχρωμα, κάτι που όμως δε στέκεται ικανό να χαλάσει την εικόνα του album.

Με την αξία των Decrepit Birth να είναι πλέον δεδομένη και καλά εδραιωμένη, καταλαβαίνετε ότι αν δεν το έχετε κάνει ήδη, ήρθε ο καιρός να τους δώσετε μια ευκαιρία. Από την πλευρά του, το "Polarity" υπόσχεται να σας ανταμείψει πλουσιοπάροχα και να σας χαρίσει ένα ταξίδι στον κόσμο του τεχνικού-μελωδικού death metal, έχοντας κρατήσει για εσάς την καλύτερη θέση.