Crystal Fairy

Είναι οι Melvins, δηλαδή ο Buzz Osborne και ο Dale Crover, μαζί με τον Omar Rodriguez-Lopez (At The Drive-In, The Mars Volta) και την Teri Gender Bender (Le Butcherettes) στα φωνητικά. Βρέθηκαν σε περιοδεία με τις μπάντες τους και έφτιαξαν επιτόπου αυτό το υπέροχο project. Μας είχαν προϊδεάσει με το "Rebel Girl" εδώ και χρόνια. 

Έχουν δέσει πάρα πολύ μεταξύ τους και αυτό ακούγεται. Νομίζω είναι ό,τι πιο ενδιαφέρον έχω ακούσει μετά το "Nude With Boots", για να μην πω μετά το "(Α) Senile Animal", από Melvins μεριά. Μοιάζουν απίστευτα πολύ με τους Royal Thunder κι αυτό είναι καλό. Εντάξει, έχεις τις κιθαριστικές ιδέες του βασιλιά, τα τύμπανα του παλαβού, το μπάσο του θεότρελου και ασταμάτητου και φωνές μιας απίθανης Αμερικανοισπανομεξικάνας! Τι άλλο να ζητήσεις. Άκου αυτήν τη διασκευή στους Depeche Mode, των δύο τελευταίων και θα καταλάβεις μέχρι πού μπορεί να φτάσει το μυαλό τους, μουσικά!

Το εναρκτήριο "Chiseler" μπαίνει με δύναμη, αγένεια και φανταστικό ρυθμό. Σπάει σβέρκους και δείχνει τις διαθέσεις της μπάντας. Στο "Drugs Οn The Bus" μετά, αφήνεσαι στις διαθέσεις του μπάσου του Omar. Είναι αυτό το πιο μεταλλικό grunge που μόνο ο King Buzzo έχει στο μυαλό του. Στο πιο southern "Necklace Οf Divorce" η Teri απλώνει το ανεξάρτητο στυλ της με ένα περισσότερο punk ύφος, για να έρθει το σκονισμένο και εν μέρει sludge/doom "Moth Tongue" και να δείξει τι πραγματικά μπορεί να κάνει με την φωνή της. Το ομώνυμο "Crystal Fairy" έχει και το πιο πιασάρικο πέρασμα του δίσκου. Είναι ένα από τα καλύτερα κομμάτια τους σίγουρα.

Προχωρώντας παρακάτω, στο ισπανόφωνο "Secret Agent Rat" πωρώνεσαι με την ένταση του και τον groovy ρυθμό του. Το "Under Trouble" μετά, ίσως, αποτυπώνει καλύτερα τη σχέση Mars Volta/Melvins που προκύπτει εδώ. Οι αλλαγές και τα κοψίματα είναι στο μυαλό του Omar και εκρήξεις στις κιθάρες στου Buzz. Φανταστικό κομμάτι. Λάσπες και θόρυβοι φεύγουν από το "Bent Teeth" και αποτυπώνονται μέσα από ένα metal προοδευτικό, μοντέρνο και εκρηκτικό τραγούδι. Είναι διαφορετικό, αλλά εδώ ακούς ένα πραγματικό πετυχημένο πείραμα. Κάπως έτσι συνεχίζει και το "Posesión". Είναι πειραματικό επίσης και μπορεί να παρεξηγηθεί σαν άχαρο και άστοχο, αλλά αν το προσέξεις αντιλαμβάνεσαι ότι δένει τους Dead Kennedys με κάτι μεταξύ Melt Banana και Lightning Bolt. Αλήθεια!

Στο κλείσιμο του δίσκου έχουμε δύο εξαιρετικά κομμάτια. Το παλιομοδίτικο "Sweet Self", το οποίο βγάζει μια ασύλληπτη ψυχεδέλεια εποχής χίππιδων και πιο πίσω και το τελευταίο "Vampire X-Mass" που όπως και στην αρχή ακούμε ένα απότομο και επιθετικό metal που μπορεί να σου φέρει στο μυαλό πρώιμους Mastodon. Πρόκειται για φανταστική σύνθεση αρκετά ζηλευτή. 

Φυσικά και το πλεονέκτημα του δίσκου είναι η πληθώρα επιρροών, ήχων, μουσικών και ιδεών. Οι συνθέσεις καλύπτουν απίθανα μουσικά φάσματα και τα riff είναι αδιανόητα όμορφα. Είναι εντυπωσιακό πώς πετάγονται από παλιομοδίτικο rock σε εκκεντρικό και προοδευτικό metal. Είναι μια κυκλοφορία που αξίζει προσοχής και εδώ θα ακούσεις μερικά πραγματικά πανέμορφα, προσεγμένα και καλοφτιαγμένα κομμάτια.

Bandcamp