Corporation187

Πάνε περίπου έξι χρόνια, όταν σε μια από τις τότε συνηθισμένες μου επιδρομές σε γνωστό δισκοπωλείο στην Ηφαίστου, έψαχνα κάπου να χαλάσω λεφτά για κάτι πολύ καλό. Η μεγάλη μου αναμονή στα stand του μαγαζιού σε συνδυασμό με την αναποφασιστηκότητά μου, κέντρισε το ενδιαφέρον του υπαλλήλου που με πλησίασε με ύπουλο χαμόγελο κι αίσθημα υπεροχής:

«Δεν ξέρεις τι να πάρεις ε;»
«Άσ' τα, έχω κολλήσει άσχημα»
«Θέλεις να κοπανηθείς και να γουστάρεις μελωδίες;»
«Εννοείται!»
«Πάρε αυτό τότε» και μου πασάρει το "Perfection In Pain" των καλεσμένων τούτης της σελίδας.

Η αλήθεια είναι πως δεν τον ευχαρίστησα ποτέ για την κίνησή του αυτή, μιας και ο προηγούμενος δίσκος των Σουηδών death/thrash metallers αποδείχθηκε εν τέλει εξαιρετικός. Αρκετά χρόνια μετά, επανέρχονται με το "Newcomers Of Sin" που δε σηματοδοτεί αλλαγή στην πλεύση της πορείας τους, αλλά την επάνοδό τους. Έξι χρόνια είναι άλλωστε πολλά.

Τα «σκισμένα» φωνητικά του Filip Leo είναι ακόμα εδώ, όπως και όλα τα χαρακτηριστικά που αγάπησα όταν τους πρωτοάκουσα. Η thrashάδικη βάση τους που πολιορκείται οικειοθελώς από μελωδικά death riffs και ο καλπάζων ρυθμός της μπότας να εκτελεί χρέη πολιορκητικού κριού. Είναι παράξενο, αλλά τα στοιχεία αυτά μπορεί να τα έχω συναντήσει σε ουκ ολίγες μπάντες, δεν είναι ικανά όμως να μεταμφιέσουν τους Corporation187 σε κάτι άλλο. Η αναγνωρισιμότητά τους στα αφτιά μου, μέσα από ένα τεράστιο ομόηχο μουσικό σύμπλεγμα, λέει πολλά.

Για όλους όσους ψάχνουν και δεν έχουν βρει τη χρυσή τομή καφρίλας-μελωδίας και που οι προτάσεις από την άλλη όχθη του Ατλαντικού τους ακούγονται δήθεν και αφελείς. Προτάσεις που όμως πλασάρονται και καταναλώνεται αρκετό μελάνι για πάρτη τους, σε αντίθεση με τους Ευρωπαίους φίλους μας που ψευτοκριτικάρονται σε τρεις αράδες και με λάθος γραμμένο το όνομά τους αλλά και τον τίτλο του δίσκου τους. Λίγος σεβασμός δεν έβλαψε ποτέ κανέναν, σε αντίθεση με την απαξίωση, την αμάθεια και την άγνοια...