Charles Lloyd & The Marvels + Lucinda Williams

Vanished Gardens

Blue Note (2018)
Από τον Θωμά Τριανταφύλλου, 19/12/2018
Ένας θρύλος του σαξοφώνου και μια κορυφαία ερμηνεύτρια στο σταυροδρόμι του τζαζ αυτοσχεδιασμού και της country
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Προχωρώντας τις ιδέες που πρωτοεμφανίστηκαν στο ντεμπούτο τους, το 2016, για την Blue Note "I Long To See You There", ο θρυλικός σαξοφωνίστας Charles Lloyd και το supergroup των Μarvels, με το στιβαρό rhythm section των Eric Harland και Reuben Rogers και το dream team κιθαριστικό duo των Bill Frisell και Greg Leisz, κατάθεσαν φέτος το επόμενο δισκογραφικό τους πόνημα "Vanished Gardens". Εξέχουσα θέση έχει στο νέο project η σπουδαία τραγουδίστρια Lucinda Williams.

Η συμμετοχή των Willie Nelson και Νorah Jones στα φωνητικά, σε δυο συνθέσεις του προηγούμενου δίσκου, έδειχνε μια διάθεση συγκερασμού των jazz μονοπατιών με country, gospel και blues ηχοτοπία που αποτελούσαν πάντοτε πεδίο ενδιαφέροντος για τον γεννημένο στο Memphis Lloyd, ακόμα κι αν η ιδέα είχε και το στοιχείο του εμπορικού ανοίγματος σε ευρύτερα ακροατήρια εκ μέρους του παραγωγού Don Was. Η παρουσία ενός country/roots μαέστρου, όπως ο Greg Leisz (lap steel) κι ενός κιθαρίστα όπως ο Frisell, με πολυετές ιστορικό αναζήτησης των κοινών τόπων της λαϊκής παράδοσης με σύγχρονες ως avant-garde φόρμες, ήταν το απαραίτητο εφαλτήριο. Η συνάντηση με την κορυφαία ίσως φωνή της Αmericana των '90s, Lucinda Williams σε κάποιο φεστιβάλ πυροδότησε τις εξελίξεις.

Η πρώτη σύμπραξη Williams - Lloyd πραγματοποιήθηκε με εμφανίσεις του ενός σε συναυλίες του άλλου. Η παλιά γνωριμία και συνεργασία της Lucinda τόσο με τον Frisell ("West") όσο και, κυρίως, με τον Leisz ("Car Wheels On A Gravel Road") διευκόλυνε ακόμα περισσότερο την πορεία των πραγμάτων. Αμέσως βγήκε στην αγορά  ως single η ζωντανή διασκευή στο "Masters Of War" του Bob Dylan, μια εξέλιξη της instrumental εκτέλεσης που υπήρχε στον πρώτο δίσκο των Marvels.

Το "Vanished Gardens" του 2018 περιλαμβάνει πέντε instrumental αναπτύξεις θεμάτων του Lloyd και διασκευών σε Monk (Monk's Mood) και του γνωστού από την εκτέλεση τόσου του Davy Graham όσο και της Roberta Flack standard των Landesman/Wolf "Ballad Of The Sad Young Men" και πέντε τραγούδια με τη φωνή της Williams, τέσσερα δικά της και μια διασκευή στο “Angel” του Jimi Hendrix.

Η εναρκτήρια σύνθεση "Defiant" με τη συνομιλία ηλεκτρικής κιθάρας και σαξοφώνου μας εισάγει ονειρικά στον κόσμο των Marvels. O Βill Frisell ακολουθεί μελωδικά σολιστικά μονοπάτια όχι μακριά από τις φόρμες που γνωρίσαμε σε δίσκους του σαν το "Disfarmer" ή το "Nashville", συνεχίζοντας τη διαδρομή του στα χωράφια της μεγάλης Αμερικάνικης μουσικής.

Στο "Blues For Langston And LaRue" που αντλεί έμπνευση και αφιερώνεται σε δυο μεγάλες μορφές της αφροαμερικάνικης κουλτούρας, τον ποιητή Langston Hughes και την δασκάλα/συνθέτρια Evelyn LaRue Pittman, o Charles Lloyd αυτοσχεδιάζει στο φλάουτο, ενώ στο ομώνυμο "Vanished Gardens" o μαγικός χορός των δυο κιθαριστών και του τενόρο του αρχηγού συνεχίζεται.

Η Lucinda Williams με τη χαρακτηριστική της βραχνάδα επανατοποθετείται σε κλασικές στιγμές του ρεπερτορίου της όπως τα "Ventura" και "Dust", ενώ φέρνει και μια νέα σύνθεση στο γκρουπ, το "We 've Come Too Far To Turn Around". Η σύμπραξη της τραγουδίστριας με τους Marvels δουλεύει τόσο καλά, ώστε να αποτελεί τον πυρήνα της καλλιτεχνικής τους πρότασης, με το ενδεκάλεπτο "Unsuffer Me" και το "Dust" να αποκτούν νέες ηχητικές διαστάσεις χάρη στην ενσωμάτωσή τους στο μουσικό σύμπαν τoυ Lloyd και των μουσικών του.

Με την μεγάλη Αμερικανική περιοδεία που ακολούθησε την κυκλοφορία του δίσκου και την είσοδο και άλλων συνθέσεων της Williams στο ρεπερτόριο του σχήματος, ο δρόμος είναι ανοιχτός για περαιτέρω δισκογραφική εξερεύνηση. Μακάρι να έχουμε την ευκαιρία να δούμε και να ακούσουμε και εδώ το εξαιρετικό αυτό σχήμα, όπως έγινε πολλές φορές στο παρελθόν με διάφορα γκρουπ του Charles Lloyd.

  • SHARE
  • TWEET