Cancer Bats

Είναι οι Cancer Bats και παίζουν hardcore. Έχουν κάτι κι από metal για επικάλυψη, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα. Δεν χρειάζονται αναλύσεις επί αναλύσεων ή πολλαπλές ακροάσεις για να καταλάβει ακόμα και ο πιο ανίδεος τι συμβαίνει με την πάρτη τους. Ουρλιάζουν και χτυπάνε αλύπητα. Τους αρέσει να περνάνε καλά, χωρίς να προδίδουν τα πιστεύω τους. Χαμηλώνουν ταχύτητες μόνο για ανάσες, αλλά στην πραγματικότητα δεν χαλαρώνουν ποτέ. Δεκαπέντε και κάτι χρόνια μετά το ξεκίνημά τους, τίποτα δεν έχει αλλάξει.

Τίποτα; Όχι ακριβώς. Ο μπασταρδεμένος ήχος της τετράδας έχει δέσει για τα καλά πλέον. Οι παραγωγές, διατηρώντας την τραχύτητά τους, έχουν γίνει κάπως πιο φιλικές για το απαίδευτο αυτί. Σε τελείως πανκ λογική, τα πιο στρωτά τραγούδια λάμπουν δια της απουσίας τους. Οι πιθανότητες για πέρασμα στο mainstream, αν υπήρξαν ποτέ πραγματικά, έχουν εξαφανιστεί. Τα μπάσιμο με "Radiate", "The Hoof" και "Lonely Bong" (σοβαρή υποψηφιότητα για τίτλος χρονιάς) κόβει κάθε ανησυχία για το αν αυτή τη φορά συμβαίνει κάτι διαφορετικό υφολογικά.

Σε μία απόπειρα να συνοψιστεί η ουσία του δίσκου, και κατ' επέκταση του συγκροτήματος, σε μια και μόνο λέξη, αυτή πιθανότατα θα ήταν «ενέργεια». Ίσως να περίμενε κανείς στο πέρασμα του χρόνου το αποτέλεσμα να ακούγεται πιο μαζεμένο σε σύγκριση με το παρελθόν. Σε επιφανειακή ανάγνωση, τα ελαφρώς πιο έντονα mid-tempo περάσματα και το κορώνο-πείραμα του "You'll Never Break Us" μπορεί να δυναμώσουν λίγο αυτή την αίσθηση. Τα γλέντια στο "Friday Night", το "Shadow Of Mercury" και το ομώνυμο αρκούν για να επαναφέρουν την τάξη.

Οι Cancer Bats είναι η ίδια μπάντα που μια φορά κι έναν καιρό ανέβασε μία γενναία μερίδα του core κοινού στην κουνιστή καρέκλα του εξαποδώ και της εξήγησε με τον καλύτερο τρόπο πόσο κουλ ήταν οι Beastie Boys. Η ίδια μπάντα που στο έπος για βίντεο κλιπ του "Bricks And Mortar" προσπάθησε να περάσει υποσυνείδητα στον κόσμο ολόκληρο την εικόνα του κίτρινου δικέφαλου. Η ίδια μπάντα που σε μία άλλη ζωή, πριν την πανδημία, μετέτρεπε κλαμπάκια στο κέντρο της Αθήνας σε αυτοσχέδια fight club. Καλά να είναι, καλά να είμαστε, και να τα ξαναζήσουμε.