Burning Shadows

Η περίπτωση των Αμερικάνων Burning Shadows είναι εν πολλοίς άγνωστη στο ευρύ κοινό, αν και το όνομα τους είναι αρκετά διαδεδομένο στους underground μεταλλικούς κύκλους. Με μια πορεία που μετράει ήδη δεκαπέντε χρόνια δισκογραφικής παρουσίας, έχοντας τέσσερα EP και δύο ολοκληρωμένους δίσκους στο ενεργητικό τους, οι heavy/power metallers από το Maryland επανεμφανίζονται φέτος με το τρίτο full length άλμπουμ τους, ξανά δίχως την υποστήριξη κάποιας δισκογραφικής για την κυκλοφορία του.

Στο δεύτερο δίσκο της με τον εξαιρετικό Tom Davy στο μικρόφωνο, η μπάντα καταφέρνει να πάει ένα βήμα παραπέρα το συνθετικό της οίστρο, παραδίδοντας το μέχρι στιγμής πιο ολοκληρωμένο της δημιούργημα. Βρισκόμενοι υφολογικά στο μεταίχμιο μεταξύ της τραχύτητας των πρώιμων Iced Earth και της επικής διάθεσης των Jag Panzer και Blind Guardian, οι Αμερικάνοι παρουσιάζουν την προσωπική τους εκδοχή για το πώς πρέπει να παίζεται σωστά το παραδοσιακό metal στις μέρες μας, καταφέρνοντας να εντυπωσιάσουν.

Έχοντας στη φαρέτρα τους μια χαρακτηριστική μπάσα φωνή που εξυπηρετεί άψογα τις ανάγκες των συνθέσεων, στις οποίες κυριαρχούν τα καλπάζοντα Schaffer-ικά riff μαζί με αυτήν την early '90s αύρα των τότε Iced Earth, καταλαβαίνουμε εύκολα την βασικότερη επιρροή τους σε σύνθεση κι εκτέλεση. Βεβαίως, δεν μιλάμε για στυγνή αντιγραφή γνωστών αγαπημένων μανιέρων, αλλά για φιλτράρισμα τους υπό το προσωπικό πρίσμα των Burning Shadows ως δημιουργούς, γεγονός που, συνδυαστικά με τις υπόλοιπες επιρροές της μπάντας, προσφέρει έναν από τους καλύτερους δίσκους σε αυτόν τον ήχο για φέτος.

Άλλωστε, με εξαίρεση το μπαλαντοειδές "The Blessed", το οποίο αποτελεί την πιο μέτρια στιγμή του άλμπουμ, τα υπόλοιπα τραγούδια στέκονται σε δυσθεώρητα ύψη, αναλογικά και με το status της μπάντας. Έτσι, το ομότιτλο τραγούδι θα μπορούσε κανείς εύκολα να θεωρήσει πως προέρχεται μέσα από το "Night Of The Stormrider" ή το επικό "Deathstone Rider", που ολοκληρώνει το δίσκο, άνετα θα έβρισκε μια θέση σε οποιοδήποτε Iced Earth δίσκο και θα ξεχώριζε.

Σε προσωπικό επίπεδο, το "Truth In Legend" συγκαταλέγεται στις κυκλοφορίες που έχω δώσει πολλές κι επαναλαμβανόμενες ακροάσεις τον τελευταίο καιρό (και σίγουρα περισσότερες από το - αρκετά καλό - "Incorruptible") και που διεκδικεί ήδη μια θέση στις πιο ποιοτικές φετινές κλασσικομεταλλικές κυκλοφορίες. Μια ακρόαση θα σας πείσει.

Μπορείτε να το ακούσετε εδώ.