Blue Stahli

Ηλεκτρικές κιθάρες συνδυασμένες με ηλεκτρονικούς ήχους και εφέ. Σας αρέσει; Το βρίσκετε ενδιαφέρον; Αν ναι, ή έστω είστε κάπως ουδέτεροι, συνεχίστε να διαβάζετε ασυζητητί. Εάν πάλι αναγουλιάζετε μόνο και μόνο με την ιδέα πως ένα κιθαριστικό riff «μπασταρδεύεται» με διάφορα εφέ και οτιδήποτε μη-true, τότε προσπεράστε με δική σας ευθύνη.

Όσοι είναι εξοικειωμένοι με τη συγκεκριμένη σκηνή, λοιπόν, θα έχουν σίγουρα ακούσει για κάποιον κύριο Bret Autrey, κυρίως για τα «κολλητιλίκια» του με τον Scott Albert (γνωστός ως Klayton), διάσημο για το electro-rock project του, Celldweller. Αυτή η συνεργασία δεν άργησε να αποφέρει καρπούς, αφού το 2008 ο Autrey κυκλοφόρησε την πρώτη του συλλογή από τραγούδια ("Antisleep Vol. 01"), στην οποία παραγωγός ήταν φυσικά ο Klayton. Φέτος, όμως, έρχεται το πραγματικό του ντεμπούτο, το οποίο φέρει και την ονομασία του project του, Blue Stahli.

Το γεγονός είναι ένα. Το "Antisleep Vol. 01" διαφέρει αρκετά από το "Blue Stahli". Στο πρώτο ο Autrey φαινόταν να έχει ρίξει στο καζάνι όσα περισσότερα electro-industrial εφέ μπορούσε, έτσι ώστε να δημιουργήσει ένα ευχάριστο instrumental μίγμα, ενώ στο δεύτερο τα πράγματα είναι σαφώς πιο συμβατικά. Και -πριν βιαστείτε- αυτό συγκαταλέγεται στα θετικότερα σημεία του άλμπουμ.

Το άλμπουμ ξεκινάει με το "ULTRAnumb", το οποίο αποτελεί και τη λαμπρότερη στιγμή του. Κομμάτι που σε πιάνει ευθύς εξ' αρχής απ' τα μούτρα και δε λέει να σε αφήσει. Άψογος συνδυασμός δυνατών κιθάρων, ηλεκτρονικών ήχων και παθιασμένων φωνητικών, όλα παντρεμένα με ένα εξαιρετικό ρεφραίν. Δύσκολα ξεκολλάει κανείς μετά την πρώτη ακρόαση. Και η συνέχει είναι ανάλογη. Ο Autrey ακροβατεί ανάμεσα στο electronic και το industrial rock, παρουσιάζοντας άψογα αποτελέσματα. Στιγμές γεμάτες ένταση ("Takedown", "Give Me Everything You've Got", "Scrape") συνυπάρχουν με πιο «ήρεμες» συνθέσεις ("Throw Away", "Corner"), με χορευτικές εκφάνσεις ("Kill Me Every Time") και φυσικά με κάποια άκρως κολλητικά ρεφραίν ("Anti You", "Doubt").

Η παραγωγή βέβαια δε θα μπορούσε να είναι κάτι λιγότερο από εξαιρετική, αφού ο Klayton είναι γνωστός για την εμμονή του με την τελειότητα στο συγκεκριμένο τομέα, αλλά -όπως είναι αυτονόητο- και το ίδιο το υλικό απαιτούσε κάτι τέτοιο. Έτσι, ο ήχος είναι εκπληκτικά συμπαγής, με την τέλεια «δοσολογία» από ηλεκτρονικά στοιχεία πάνω στις δυναμικότατες κιθάρες, που κυριαρχούν.

Το συνολικό αποτέλεσμα, λοιπόν, είναι τόσο έξυπνα δομημένο, ούτως ώστε να είναι ικανό να ενθουσιάσει οποιονδήποτε φαν του ηλεκτρονικού ήχου και ταυτόχρονα να κινήσει το ενδιαφέρον του κάθε ανοιχτόμυαλου rock/metal ακροατή. Εν τέλει, το "Blue Stahli" αποτελεί μια ιδανική πρόταση για τον καθένα που ψάχνεται για κάτι σύγχρονο, όχι εξωπραγματικά πρωτοποριακό, αλλά άκρως διασκεδαστικό και δυναμικό.