Black Stone Cherry
Screamin' At The Sky
Επαναλαμβάνοντας την ίδια συνταγή για όγδοη φορά μα με απόλυτη επιτυχία
Αν ζεις κάτω από μια πέτρα και δεν ξέρεις τους Black Stone Cherry, θα τους περιέγραφα σαν τα rock ξαδέρφια από το χωριό των Alter Bridge. Οι Black Stone Cherry έχουν σίγουρα επηρεαστεί από τους τελευταίους, μα έχουν, από την αρχή τους μέχρι σήμερα κρατήσει μια ταυτότητα, ταυτόχρονα ίδια και απαράλλαχτη μα τόσο, τόσο πετυχημένη. Δεν θα απαριθμήσω τα δεκάδες χιτ τους, αλλά ας πούμε ότι από το ομώνυμο ντεμπούτο τους μέχρι και το "Magic Mountain" τα απόλυτα σύγχρονα rock ραδιοφωνικά κομμάτια με μια stoner ματιά έδιναν και έπαιρναν από τους Black Stone Cherry χωρίς σταματημό.
Θα περίμενες ότι από εκεί και πέρα έγινε κάποια αλλαγή. Περίπου θα πω. Η αλλαγή αφορούσε τη δισκογραφική τους μιας που τα επόμενα τρία τους δημιουργήματα, "Kentucky", "Family Tree" και "The Human Condition" είναι ακριβώς η ίδια κατάσταση, απλά αυτή τη φορά στη δισκογραφική στέγη της Mascot Label Group. Ντάξει, άντε και αυτή η προσπάθεια να το γυρίσουν σε περισσότερο rock μονοπάτια που δεν πέτυχε ιδιαίτερα και ευτυχώς επέστρεψαν στην ασφάλεια. Ούτως η άλλως, η φωνή - σφραγίδα Π.Ο.Π αναγνώρισης του Chris Robertson που δεν σε αφήνει να αναρωτηθείς αν ακούς Black Stone Cherry ή κάτι άλλο, αν είσαι οπαδός σου χτίζει ήδη σε κάθε κυκλοφορία τους μια οικειότητα και καλή προδιάθεση που μένει μόνο να πλαισιωθεί και από τα σωστά κομμάτια.
Το "Screamin' At The Sky", σηματοδοτεί άλλον έναν άρτιο σε παραγωγή και γεμάτο καλά κομμάτια modern rock δίσκο από τους Black Stone Cherry, όπως μπορεί κανείς με ασφάλεια να συμπεράνει από τα singles που προϋπάντησαν το δίσκο, "Out Of Pocket" και "Nervous". Το εκπληκτικό είναι πως αν απομονώσεις τις συνθέσεις , θα βρεις εντός τους πολλά ακόμη κομμάτια που από την επίσημη κυκλοφορία του δίσκου και έπειτα είναι ικανά να γίνουν σοβαρές προσθήκες ακόμη στη λίστα τους με αξιομνημόνευτα riffs και ρεφρέν - θα σημειώσω σίγουρα τα "The Mess You Made", "Show Me What If Feels Like", "Who Are You", και "When The Pain Comes". Όλα τους, κομμάτια για συναυλιακές τρέλες ή για την ώρα που βγαίνουν τα σφηνάκια στο τοπικό rock bar. Όλα αυτά λέγονται χωρίς καμία από τις υπόλοιπες συνθέσεις του "Screamin' At The Sky" να είναι κακή ή έστω μέτρια, απλά ίσως λιγότερο καλή. Ξεχωρίζω λίγο περισσότερο από όλα τα υπόλοιπα το "Not Afraid" μιας που ως σύνθεση με τα στακάτα κουπλέ και μελωδικά ρεφρεν μου θυμίζει λίγο περισσότερο τα δικά μου αγαπημένα Black Stone Cherry κομμάτια. Ίσως να είναι λίγο άσχετο ως το μοναδικό μπαλαντοειδές αλλά όχι ακριβώς, κομμάτι του δίσκου, το "Here's To The Hopeless" αλλά είναι ένα μικρό παραστράτημα που το συγχωρούμε.
Οι Black Stone Cherry λοιπόν γράφουν ένα ακόμη από αυτούς τους δίσκους όπως αυτοί που τους καθιέρωσαν σαν ένα από τα αγαπημένα σύγχρονα hard rock συγκροτήματα της Αμερικής και το "Screamin' At The Sky" πετυχαίνει ακριβώς το σκοπό του. Φυσικά δεν είναι ένας δίσκος που προσφέρει το καινούριο, το φρέσκο ή κάτι να σε προβληματίζει. Οι Black Stone Cherry όμως δεν προσπάθησαν ποτέ να προσποιηθούν κάτι που δεν είναι. Μένοντας πιστοί στους εαυτούς τους και σε έναν ήχο που τους έχει κάνει κλασσικό, πετυχαίνουν ακριβώς ότι μας έχουν υποσχεθεί πως θα μας δίνουν. Ένα δίσκο καθαρό και ξάστερο, γεμάτο καλά κομμάτια που σε κάνει να περνάς καλά χωρίς να το σκεφτεί ιδιαίτερα. Και αν μπορούν να συνεχίσουν να γράφουν και δέκα και είκοσι δίσκους με τέτοια θρασεία ευθύτητα, αμεσότητα και χωρίς σάλτσες ενώ καταφέρνουν να είναι τόσο εμπορικοί και αξιομνημόνευτοι, είναι πραγματικά από τους καλλιτέχνες που δεν θέλω ή περιμένω να αλλάξουν και να πειραματιστούν ποτέ.
