Big Ups

Two Parts Together

Exploding In Sound (2018)
Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 12/10/2018
Νοσταλγικό, φασαριόζικο αλλά τελικά πολύ ήρεμο
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Η μπάντα από το Brooklyn της Νέας Υόρκης έχει κυκλοφορήσει δύο δίσκους το "Eighteen Hours Of Static" το 2014 και το "Before A Million Universes" δυο χρόνια μετά. Στη μουσική τους χωράει πολύ post-hardcore ελάχιστο screamo και πάρα πολύ ανεξάρτητο και δυναμικό noise-rock.

Σαν να έχασαν όλα τα τεχνικά τους σημεία που έκαναν την διάφορα. Σαν να έσβησε αυτή η σκοτεινή πανκίλα που έβγαζαν. Ναι τα κομμάτια "PPP" και "Tell Them" θυμίζουν πάρα πολύ Fugazi και ακόμα πιο πολύ το "Fear" που είναι ότι καλύτερο θα ακούσεις εδώ. Σίγουρα το πιο ταξιδιάρικο, το πιο καλοφτιαγμένο κομμάτι τους. Έχει καλά στοιχεία και μπλέκει παραδόξως πανέμορφα πολλά διαφορετικά μουσικά είδη. Σε όλα τα υπόλοιπα υπάρχουν πάντα μέσα βαθιά οι Slint και μια βαρετή αυτή τη φορά ιδέα από grunge. Φέτος δεν καταφέρνουν να ξεφύγουν από τις επιρροές τους. Το αρχικό ομώνυμο κομμάτι και το δεύτερο "In The Shade" ξεκινούν ελπιδοφόρα, δείχνουν ότι κρατάνε την φλόγα των προηγούμενων. Ο θόρυβος και η βρωμιά έχουν μια δυναμική. Αλλά στο τέλος... κάτι δεν πάει καλά. Σαν οι ιδέες τους να σάπισαν. Σαν να βάλτωσαν σε μια ήρεμη εκδοχή φασαριόζικου rock. Αν ακούσεις πόσο αδιάφορο είναι το κομμάτι "Trying To Love" θα συμφωνήσεις μαζί μου. Στο τέλος το "Imaginary Dog Walker" συνεχίζει και κλείνει άδοξα. Αυτό το πάνω κάτω, από την ηρεμία στον ζουμερό θόρυβο και τούμπαλιν δεν πάει καθόλου καλά.

Δεν βρίσκω τίποτα σε αυτόν τον δίσκο, που η μπάντα κάνει καλύτερα από τις προηγούμενες δουλειές τους. Δεν μπορεί να ξεπεράσει σε ιδέα, σύνθεση και δυναμική κανένα κομμάτι, κανένα παλιότερο. Δεν ακούω τη φλόγα. 

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET