Belgrado

Έρχονται από τη Βαρκελώνη και μας χαρίζουν τον τρίτο ολοκληρωμένο δίσκο τους. Το παλιότερο "Siglo XXI" είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση. Πώς να μην κάνει, όταν μια αυτοχρηματοδοτούμενη προσπάθεια μπορεί να σε καταπλήξει και να ακουστεί τόσο όμορφο, επαγγελματικό και αψεγάδιαστο. Χωρίς να θέλω να μπω σε σύγκριση, φέτος κάτι χάνουν σε σχέση με το παρελθόν, αλλά διατηρούν αυτήν την αδιανόητα ψυχρή ατμόσφαιρα μέσα σε αυτό το ρυθμικό τους κομμάτι που πραγματικά εντυπωσιάζει.

Ο ήχος τους περιέχει όλες τις σταθερές του είδους. Η κιθάρα, όμως, έχει έναν ιδιόμορφο αμφιταλαντευόμενο ρυθμό, θα μπορούσες να τον πεις και μεθυσμένο, που ζαλίζει ευχάριστα. To ύφος τους φέτος είναι πιο κοντά στον μινιμαλισμό, δεν έχει τόσες εκρήξεις και επιθέσεις και περιέχει περισσότερη σκέψη, αρκετά πολιτικοποιημένη. Δεν κρύβουν τις απόψεις τους και τον χώρο που κινούνται. Είναι punk από κάθε άποψη.

H ατμόσφαιρα και τα φωνητικά της Patrycja Proniewska (παρότι κυρίως στα πολωνικά) βγάζουν πάρα πολύ συναίσθημα. Όλο το στήσιμο και το χτίσιμο στον δίσκο κάνει έναν κύκλο. Νιώθεις ότι σιγά αλλά υπομονετικά καταστρέφει τα πάντα για να τα αναδομήσει στην πορεία. Οι επιρροές τους κινούνται πάρα πολύ γλυκά πίσω στο παρελθόν και φέρνουν στις σκέψεις μας συγκροτήματα όπως οι The Cure, οι Bauhaus ακόμα και οι New Order, για να μην πω και τους Alien Sex Fiend. To μυστικό συστατικό τους είναι η απλότητα. Μια απλότητα, όμως, που παρουσιάζεται με άπλετο πάθος. Ένα πάθος που χαρίζει καθαρή ζωντάνια. Αμηχανία, βιασύνη και ένα είδος αστάθειας. Ακούγονται σαν μειονεκτήματα, αλλά εδώ εμφανίζονται αρκετά γοητευτικά και παραμονεύουν για να σου δείξουν τη γενναιοδωρία τους. Για να σου αποδείξουν την αυθεντικότητα και τη χύμα διάθεση.

Οι Belgrado είναι μια τίμια μπάντα που αξίζει να προσέξεις μέσα στον new wave χώρο. Αν σου έχει λείψει η αυθεντικότητα στο σκοτεινό punk εδώ θα καταφέρεις να αγαπήσεις μερικά σημεία πάρα πολύ.

Bandcamp