Bad Religion

Christmas Songs

Epitaph (2013)
Από τον Nτίνο Παυλίδη, 24/12/2013
Ένας αντιφυσιογνωμικός δίσκος και ένα εμπορικό trick που θα σας προτείναμε να προσπεράσετε
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Θα ξεκινήσω γραφικά και θα πω πως «το είδαμε κι αυτό», οι Bad Religion κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά στην τεράστια καριέρα τους χριστουγεννιάτικο δίσκο... Ok, δεν είναι η πρώτη φορά που το θρυλικό αυτό συγκρότημα καταπιάνεται με την διασκευή κάποιου χριστουγεννιάτικου άσματος, αλλά επειδή στην προκειμένη περίπτωση κάνουμε λόγο για μία επίσημη κυκλοφορία, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά, και τα συναισθήματα κάπως ανάμεικτα.

Το όλο σκηνικό εξ' αρχής δεν με είχε εντυπωσιάσει σαν ιδέα, μιας και ποτέ δεν με συγκινούσαν τέτοιου είδους κινήσεις βγαλμένες από τον καθαρά mainstream μουσικό κόσμο, πλέον δεν μου «κάθεται» καθόλου καλά, και εννοείται πως θα εξηγηθώ ευθύς αμέσως. Φυσικά και αναγνωρίζω και υποστηρίζω το μέρος της κυκλοφορίας που έχει φιλανθρωπικό χαρακτήρα, με το 20% των εσόδων να προσφέρεται στο δίκτυο υποστήριξης των επιζώντων σεξουαλικής παρενόχλησης από ιερείς (SNAP - Survivors Network of those Abused by Priests), αλλά δεν παύω να βρίσκω το "Christmas Songs" ένα καθαρά εμπορικό trick, που προδίδει μάλλον αμυδρά κάποια χαρακτηριστικά μιας καλοστημένης και προσοδοφόρου επιχείρησης.

Πέρα από αυτά, ο συγκεκριμένος δίσκος είναι τουλάχιστον κάτι το αντιφυσιογνωμικό, για μία μπάντα που έχουμε αγαπήσει όλοι, που μας έχει πείσει με τους στίχους, την λογική της και το επαναστατικό μήνυμα της, το οποίο μάλιστα θα μπορούσαμε να πούμε πως ξεκίνησε γενικά από την αγνή εφηβική εναντίωση μερικών νεαρών σε δόγματα, όπως είναι και αυτό της χριστιανικής πίστης. Δεν θέλω να γίνομαι υπερβολικός και να εμμένω στις διάφορες θρησκειολογικές προεκτάσεις, αλλά αρνούμαι ειλικρινά να ακούω τους στίχους του "O Come All Ye Faithful" και να σκέφτομαι παράλληλα το όνομα των Bad Religion, και το φημησμένο «απαγορευτικό σύμβολο του Σταυρού της Χριστιανοσύνης», με την τεράστια αίσθηση που και τα δύο μου προκαλέσανε όταν κι εγώ υπήρξα με την σειρά μου έφηβος, ασκώντας μεγάλη επιρροή στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνομαι ορισμένα πράγματα μέχρι και σήμερα.

Ο δίσκος, όπως και να έχει, δεν είναι κάτι το τρομερό, παρά το γεγονός ότι η ερμηνεία και η ενορχήστρωση των Bad Religion σαφέστατα φτιάχνουν λίγο την κατάσταση, δίνοντας το κάτι παραπάνω σε κομμάτια των οποίων οι original εκδοχές με αφήναν ανέκαθεν αδιάφορο. Κάποιες καλές στιγμές που εντοπίζονται στα τραγούδια "O Come, O Come, Emmanuel" και "God Rest Ye Merry Gentlemen", όπως και η επανέκδοση του αξέχαστου ύμνου "American Jesus", δεν αρκούν για να κάνουν την κυκλοφορία κάτι το αξιόλογο που δεν πρέπει να χάσετε. Αντ' αυτού, θα σας πρότεινα να συνοδεύσετε τις διακοπές σας με την φετινή τους υπέρτατη δισκάρα "True North", να ξεχάσετε για λίγο τις οποιεσδήποτε έννοιες μπορεί να έχετε, και να περάσετε λίγο χρόνο με τα αγαπημένα σας πρόσωπα, πρώτου η ανάπαυλα των Χριστουγέννων λήξει για να υποδεχτούμε άλλη μία ζόρικη χρονιά γεμάτη εκπλήξεις και εξελίξεις.
  • SHARE
  • TWEET