Ayreon

Βρισκόμαστε στο 1884, σε έναν κόσμο ανισοτήτων και μαρασμού, με τις διαφορές ανάμεσα στους έχοντες και τους μη έχοντες και τις διάφορες κοινωνικές και φυλετικές τάξεις να εντείνονται ολοένα και περισσότερο. Εκεί, ο Daniel και η Abby, δύο νέοι που προέρχονται από τους δύο πόλους αυτού του κόσμου, ερωτεύονται και κάνουν όνειρα για την κοινή τους ζωή, μέχρι η μοίρα να τους δείξει το τραγικό της πρόσωπο...

Αυτό το γοτθικό ρομάντσο αποτελεί το στιχουργικό concept του νέου δίσκου των Ayreon, με τον ίδιο τον Arjen Lucassen να δηλώνει πως το επονομαζόμενο "Transitus" αποτελεί μια από τις πιο απαιτητικές και χρονοβόρες δουλειές του, όντας ένα project που δουλεύει πυρετωδώς τα τελευταία τρία χρόνια και θα συνοδευτεί από ένα κατατοπιστικό comic book (δια χειρός Felix Vega) που θα περιγράφει την πλοκή της ιστορίας όπως αυτή υπάρχει στο μυαλό του δημιουργού της.

Άλλωστε, με ένα πλήθος guest συμμετοχών που και πάλι εντυπωσιάζει, συμπεριλαμβάνοντας τόσο τον Tommy Karevik (των Kamelot και Seventh Wonder) και την Cammie Gilbert (των Oceans Of Slumber) στους βασικούς πρωταγωνιστές της πλοκής (βλέπε Daniel και Abby, αντίστοιχα), όσο και τους Dee Snider (ως πατέρας του Daniel), Paul Manzi (ex-Arena, ως ο Henry, αδερφός του Daniel), Simone Simons (ως ο Άγγελος του Θανάτου), άλλα και Joe Satriani και Marty Friedman, μεταξύ πολλών ακόμη σπουδαίων ονομάτων, το άλμπουμ αναμενόμενα εμφανίζει το δικό του ενδιαφέρον, το δίχως άλλο.

Γενικότερα, η μουσική υπογραφή του Arjen Lucassen αποτελεί εγγύηση ποιότητας στο χώρο που δραστηριοποιείται, εκείνον του progressive rock/metal δηλαδή, με τη νέα του rock opera να μην αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα που θέλει τον Ολλανδό μουσικό να κυκλοφορεί μονάχα αξιόλογες δουλειές. Ωστόσο, δεδομένο τείνει να αποτελέσει και το γεγονός των πολύ λιγότερων μουσικών ρίσκων που επιλέγει να παίρνει τα τελευταία χρόνια, με το τελευταίο «δύσκολο» άλμπουμ του να βρίσκεται εφτά χρόνια πίσω, στο ιδιαίτερο "Theory Of Everything".

Το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό, εκείνο δηλαδή των ριψοκίνδυνων επιλογών, φαίνεται να απουσιάζει και από το "Transitus", το υλικό του οποίου μοιάζει δημιουργημένο ώστε να λειτουργεί μονάχα συνολικά, εντός του ευρύτερου πλαισίου της ιστορίας που αφηγείται μέσα από τους στίχους του. Προφανώς, εκ του αποτελέσματος, η συνειδητή αυτή επιλογή λειτουργεί, αφού λίγο η παρουσία του ηθοποιού Tom Baker στην εισαγωγική αφήγηση του κάθε «κεφαλαίου» της πλοκής και πολύ περισσότερο οι ερμηνείες των συμμετεχόντων τραγουδιστών (με προεξέχοντα τον εκπληκτικό Tommy Karevik), καταφέρνουν να διατηρήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον σχεδόν μέχρι τέλους.

Παρ'όλα αυτά, το άλμπουμ φαντάζει ως ένα σύνολο ειδικών συνθηκών ακρόασης, αφού απαιτεί την αμέριστη προσοχή, αλλά και πολλαπλές ακροάσεις, για να ξεδιπλωθεί πλήρως. Δεδομένα, το άκουσμα του με ταυτόχρονη ανάγνωση των στίχων του πραγματικά βοηθά στο να μπει κανείς στο κλίμα του πιο εύκολα και γρήγορα, κάτι που ξεκάθαρα θα επιτυγχάνεται στον απόλυτο βαθμό με το ξεφύλλισμα του 28 σελίδων comic book που θα συνοδεύει την κυκλοφορία. Ωστόσο, σε κάθε άλλη περίπτωση, ο ίδιος concept-ικός χαρακτήρας του χαρίζει έλάχιστες μεμονωμένες κορυφώσεις (βλέπε "Get out! Now!" - με τον τρομερό Dee Snider να κλέβει την παράσταση, "Two Worlds Now One" - με την υπέροχη Floyd-meets-Jethro Tull ατμόσφαιρα και το ιδανικό ντουέτο Gilbert/Karevik), με τον ανάλαφρο, folk αέρα που σταθερά υπάρχει, τα κυρίαρχα πλήκτρα και την έτσι κι αλλιώς δεδομένη τεχνική αρτιότητα των συντελεστών να κρίνονται επίσης θετικά.

Πάντως, το "Transitus" δεν μπορεί παρά να ξεχωρίσει για το ποιόν του, όντας ακόμη ένα Ayreon άλμπουμ που θα ικανοποιήσει όσους το «ξεψαχνίσουν» στο βαθμό που του αρμόζει. Συγχρόνως, η κοινωνική κριτική που επιχειρεί ο Arjen Lucassen, επηρεασμένος εμφανώς από έργα όπως το "Romeo And Juliet" του William Shakespeare και το "Faust" του Goethe, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη, αποτελώντας από μόνη της ένα ακόμη συν σε ένα πόνημα που το μοναδικό πραγματικό του αρνητικό είναι ο απαιτητικότατος του χαρακτήρας.