Axxis

Οι Axxis είναι από τις λίγες μπάντες που έχοντας επιλέξει το μελωδικό χώρο ως τρόπο έκφρασης μου έχουν κάνει τόσο μεγάλη εντύπωση. Από το πρώτο τους album "Kingdom Of The Night" το 1989 μέχρι και το προηγούμενο "Paradise In Flames" το 2006 έχουν δημιουργήσει αξιομνημόνευτα albums στο μελωδικό hard rock. Υπήρξαν βέβαια και albums όπως τα "Matters Of Survival" (1995) και "Voodoo Vibes" (1997) στα οποία χάραξαν διαφορετική μουσική πορεία, αλλά με το "Back To The Kingdom" του 2000 ξαναπήραν το σωστό δρόμο. Όπως προδίδει και το είδος που καταπιάνονται, όλες τους οι δουλειές έχουν περίσσια μελωδία, η οποία θεωρώ ότι διασκεδάζει τον ακροατή. Ίσως αυτός είναι και ο λόγος που οι Axxis είναι τόσο γνωστοί και αρεστοί στο ευρύτερο κοινό.

Φέτος, πέραν της Hellish Tour στην οποία ανοίγουν τις εμφανίσεις των Gamma Ray και Helloween (και δυστυχώς όχι στη χώρα μας), έχουν στις αποσκευές τους τη νέα δουλειά "Doom Of Destiny". Θα σταθώ καταρχήν στο καταπληκτικό για εμένα εξώφυλλο, με τα βαμπίρ που πετάνε ανάμεσα στα επιβλητικά αγάλματα, το οποίο είναι ένα συν στην κυκλοφορία, αφού σίγουρα τραβάει στο μάτι. Μουσικά ο δίσκος είναι το επόμενο φυσικό και λογικό βήμα από την προηγούμενη προσπάθεια τους. Mid tempo, ως επί το πλείστον, κομμάτια, βουτηγμένα βαθιά στη μελωδία, αποτελούν το σκελετό του album. Οι Axxis έχουν βαρύνει λίγο τον ήχο τους, σχετικά με τις άλλες πρόσφατες δουλειές τους, αλλά τουλάχιστον εμένα δε με ενοχλεί καθόλου. Κατά τα αλλά, τα κομμάτια τους έχουν ωραία και σχετικά ευκολομνημόνευτα ρεφρέν, βασισμένα σε ωραίες συνθέσεις, κάτι που μάλλον θα ικανοποιήσει τον οπαδό του europower.

Οι Axxis έχουν καταφέρει για άλλη μια φορά να γράψουν και να εκτελέσουν τραγούδια που σίγουρα δεν περνάνε απαρατήρητα. Σίγουρα στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα βοήθησαν οι Bernhard Weiss και Harry Oellers, τραγουδιστής και πληκτράς του συγκροτήματος, οι οποίοι έχοντας τη βοήθεια του Dennis Ward (Pink Cream 69) στο τελικό μιξάρισμα και ξέροντας την ίδια τους τη μπάντα, έδωσαν τον ήχο και την παραγωγή που ήθελαν. Ο Weiss για άλλη μια φορά ερμηνεύει πολύ καλά τα τραγούδια και, συναρτήσει των συνθέσεων, χαρίζει στους οπαδούς άλλο ένα album με ταυτότητα Axxis.

Στη νέα δουλειά του group σημαντικό ρόλο έχει και η Lakonia η οποία καλέστηκε ως guest στο album "Time Machine" και από τότε συμμετέχει σε κάθε δίσκο των Axxis, κάνοντας πολύ καλό ντουέτο με τον Weiss. Με την οπερετική φωνή της έχει προσδώσει μια άλλη μορφή στα κομμάτια τους και σε συνδυασμό με τα πλήκτρα αλλά και το όλο feeling έχει δώσει τον όγκο που απαιτούν τέτοιου ύφους συνθέσεις. Ανά στιγμές τα τραγούδια έχουν τέτοια δύναμη που μου φέρνουν στο μυαλό groups όπως οι Nightwish και οι Stratovarius.

Οι Axxis έχουν κάνει για ακόμα μια φορά μια πολύ καλή δουλειά. Οι φανατικοί οπαδοί σίγουρα θα ευχαριστηθούν πολύ με το δίσκο, αλλά και γενικότερα οι οπαδοί του είδους θα βρουν έναν άξιο πρεσβευτή που αξίζει κανείς να ακούσει τις δουλειές του. Κατά τη γνώμη μου οι Axxis αξίζουν μεγαλύτερης καριέρας αλλά και αποδοχής από τον κόσμο, αφού αποτελούν ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα της εποχής μας.