Avatarium

Σε μια ιδιαίτερη χρονική συγκυρία έρχεται το πρώτο ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ των Avatarium, καθώς οι συναυλιακές - και όχι μόνο - δραστηριότητες έχουν διακοπεί και δεν αναμένεται να ξεκινήσουν νωρίτερα από το καλοκαίρι του 2021. Παρ’ όλα αυτά, στις αρχές του έτους δεν είχε κανείς μας ιδέα τί θα επακολουθούσε, με τις διάφορες μπάντες να περιοδεύουν κανονικά και τους Σουηδούς doom rockers να δίνουν κανονικά συναυλίες για την προώθηση του "The Fire I Long For", μια από τις οποίες στη Στοκχόλμη, τον Γενάρη που μας πέρασε.

Το αποτέλεσμα της συγκεκριμένης συναυλίας διασώζεται εδώ, με το "An Evening With Avatarium" να αποτυπώνει ιδανικά τις δυναμικές του σχήματος πάνω στο σανίδι, κάτι που είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε και στη χώρα μας πριν λίγα χρόνια. Στην ουσία, δεν υπάρχουν πολλά να ειπωθούν για αυτήν τους την κυκλοφορία, αφού δεν προσφέρει - δεν χρειάζεται κιόλας - κάτι περισσότερο από την ηχητική αιχμαλωσία της επί σκηνής απόδοσης μιας έτσι κι αλλιώς ικανής μπάντας, με μικρές στουντιακές παρεμβάσεις να «γυαλίζουν» το ήχο και να καλλωπίζουν το συνολικό πακέτο.

Οι εκτελέσεις των συνθέσεων που επιλέχθηκαν μέσα από τα τέσσερα μέχρι στιγμής άλμπουμ του σχήματος αποδίδονται με τον ανάλογο σεβασμό, με την επί μέρους επιμήκυνση ορισμένων εξ αυτών με όμορφα αυτοσχεδιαστικά τζαμαρίσμα τα να είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού αποτελεί το "Pearls And Coffins", το οποίο καταλήγει να επεκτείνεται πέραν της δεκάλεπτης χρονικής διάρκειας, σε μια εκτέλεση του που αποτελεί highlight των εμφανίσεων της μπάντας. Από κοντά και το "In My Time Of Dying", μια διασκευή στο γνωστό κομμάτι του Blind Willie Johnson που φέρνουν στα μέτρα τους, με την ερμηνεία της Jennie-Ann Smith να ξεχωρίζει.

Αρεστό είναι και το γεγονός πως τα πλήκτρα του Rickard Nilsson παίρνουν χώρο και «ντύνουν» τις συνθέσεις με τέτοιο τρόπο που τις προσδίδουν μια φινετσάτη '70s αύρα, την ίδια στιγμή που οι αντιθέσεις εντείνονται από την παρουσία της heavy κιθάρας του Marcus Jidell. Δεν πρέπει να γελιόμαστε, ωστόσο˙ το σημείο αναφοράς της μπάντας, ηθελημένα ή όχι, είναι η Smith, γεγονός που διαφαίνεται τόσο μουσικά, όσο κι επί σκηνής, αλλά και από πλευράς προώθησης (αρκεί να κοιτάξει κανείς οποιαδήποτε promo pic τους, ακόμη-ακόμη και το εξώφυλλο της παρούσας δουλειάς).

Ως το πρώτο ζωντανά ηχογραφημένο δείγμα γραφής των Avatarium, η νέα τους κυκλοφορία επιτελεί ιδανικά τους σκοπούς της, κρατώντας το όνομα των Σουηδών στην επικαιρότητα, την ίδια στιγμή που μας υπενθυμίζει ένα παρελθόν με συναυλίες, το οποίο ελπίζουμε σύντομα να επιστρέψει.