Astral Doors

New Revelation

Locomotive (2007)
Από τον Θοδωρή Μηνιάτη, 26/12/2007
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι Astral Doors, ένα συγκρότημα που πήρε το όνομα του από την αγάπη των ιδρυτών του για τα υπερφυσικά θέματα, είναι από τις λίγες πια μπάντες που αποτελούν ευχάριστη έκπληξη στο χώρο του ευρύτερου heavy metal και κάνουν τους οπαδούς να χαμογελούν από χαρά, αφού βλέπουν ότι υπάρχουν ακόμα κάποιοι που, αγαπώντας αυτό που κάνουν, μας χαρίζουν αξιόλογες και αξιοπρόσεκτες δουλειές. Έχοντας ήδη τρεις δουλειές στο ενεργητικό τους και προερχόμενοι από τη Σουηδία έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν δίσκους που έχουν ταυτότητα και δεν παπαγαλίζουν. Ίσως και μόνο η χώρα προέλευσης τους να είναι το κοκαλάκι της νυχτερίδας ή και το άγγιγμα του Μίδα, αφού ό,τι μουσικό παράγεται εκεί, κατά 99% είναι πολύ καλό. Είναι περιττό να αναφερθώ σε κυκλοφορίες γιατί η λίστα είναι μεγάλη.

Οι Astral Doors, μετά τα "Of The Son And Father" το 2003, "Evil Is Forever" το 2005 και "Astralism" το 2006 μας χαρίζουν φέτος τη νέα, τέταρτη, δουλειά τους "New Revelation". Η νέα αυτή προσπάθεια έχει ό,τι και οι προηγούμενες τρεις: Heavy / power κομμάτια, εμπλουτισμένα από ωραίες μελωδίες. Οι άλλοτε αργές και άλλοτε γρήγορες στιγμές των κομματιών δημιουργούν ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Πραγματικά μου είναι κάπως δύσκολο να χαρακτηρίσω ή να κατηγοριοποιήσω συγκεκριμένα τη μουσική τους. Σίγουρα βασίζεται σε κέντρο-ευρωπαϊκές power δομές, οι οποίες λοξοκοιτάνε τόσο στο παρελθόν, όσο και -μουσικά- προς το πάνω μέρος του ευρωπαϊκού χάρτη.

Η χώρα προέλευσης τους έχει παίξει σίγουρα μεγάλο ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα. Δε μπορώ να καταλάβω το μυστικό που έχουν όλοι οι Σουηδοί και παράγουν τόσο καλή μουσική. Μεγάλο ρόλο παίζει επίσης, εκτός των συνθέσεων, και ο frontman Nils Patrik Johansson, ο οποίος έχοντας φωνή (υποκειμενικά αναφερόμενος) που συνδυάζει τη δύναμη του Dio, τον αισθησιασμό των Lande / Coverdale και τον τσαμπουκά του Chris Bottendahl (Grave Digger) ερμηνεύει τα κομμάτια με περίσσια χάρη, δίνοντας άλλο χρώμα και ώθηση στις συνθέσεις. Οι Astral Doors έχουν γράψει για ακόμα έναν δίσκο κομμάτια που έχουν πολλή δύναμη. Στακάτα κιθαριστικά ριφς και solos, με τον εμπλουτισμό πλήκτρων τα οποία συνοδεύουν και δίνουν όγκο στις συνθέσεις και δεν παίζουν πρωταρχικό ρόλο, αποτελούν το μουσικό κορμό του δίσκου. Οι συνθέσεις σε αναγκάζουν να τις ακούσεις, αφού όταν κάποιος πατήσει το play στο cd, δύσκολα θα πατήσει το stop.

Οι Astral Doors, αντιτιθέμενοι στην εύκολη επιτυχία, δεν έχουν χρησιμοποιήσει ούτε τσιρικτά φωνητικά, ούτε γυναικεία φωνητικά, ούτε ψευτοτσαμπουκαλεμένα φωνητικά, ούτε συνθέσεις που κοπιάροντας τους μεγάλους θα τους χαρίσουν το στέμμα. Έχουν καταθέσει την καρδιά τους, όπως τουλάχιστον φαίνεται σε μένα. Αξίζουν της προσοχής μας γιατί και αυτοί είναι από τους καλούς πρεσβευτές της ευρωπαϊκής heavy / power σκηνής.

  • SHARE
  • TWEET