Μεγάλα ονόματα του metal θυμούνται τον Dimebag Darrell, επτά χρόνια μετά

09/12/2011 @ 11:50
Εχθές (8 Δεκεμβρίου) συμπληρώθηκαν επτά χρόνια από το χαμό ενός από τους πιο σημαντικούς και ανατρεπτικούς κιθαρίστες του σκληρού ήχου. Δεν εκπλήσσει κανέναν το γεγονός πως ο Dimebag Darrell λείπει σε όλους: φίλους, συγγενείς, μουσικούς και θαυμαστές του.

Ακολουθούν μερικές δηλώσεις από μεγάλα ονόματα του metal, με αφορμή τη συμπλήρωση επτά χρόνων από τον τραγικό θάνατο του Dimebag.

Vinnie Paul:
«Σαν σήμερα, πριν 7 χρόνια, έχασα για πάντα τον καλύτερό μου φίλο! Θέλω απλά να πω πως το πνεύμα του Dime θα λάμπει για πάντα, όπως τα αστέρια στον ουρανό! Ας γιορτάσουμε τη ζωή, τη μουσική, την αγάπη και το πνεύμα και ας πιούμε ένα Blacktooth προς τιμήν του! Μας λείπεις Dime, δε σε ξεχνάμε ποτέ! Πολλή αγάπη από τον μεγάλο αδερφό. Σε ευχαριστούμε για τα πάντα!».

Zakk Wylde:
«Όταν με ρωτάνε κάποιοι "πώς ήταν το παίξιμο του Dime;", εγώ απαντάω "Δεν ήταν μόνο αυτά που σκεφτόταν, από μελωδίες με αίσθηση blues έως απίστευτα heavy riffs". Αν το καλοσκεφτείς, στην πραγματικότητα ενέπνευσε ένα ολόκληρο είδος, με τον ίδιο τρόπο που ο Tony Iommi ενέπνευσε ένα είδος μουσικής. Όχι μόνο τα solo του, εγώ μιλάω για το πραγματικό στυλ της μουσικής».

Frank Bello (Anthrax):
«Ήμασταν πολύ καλοί φίλοι, ήταν ένας από εμάς. Ο Dimebag ήταν το έκτο μέλος των Anthrax. Έχασα έναν αδερφό πριν 13 χρόνια. Και έπρεπε να τον αποχωριστώ με τόσο δραματικό τρόπο. Θυμάμαι, στο Μεξικό είχα κολλήσει ένα παράσιτο στο στομάχι, δε μπορούσα να φάω ή να πιω τίποτα, ούτε αλκοόλ. Σκεφτείτε να είσαι σε περιοδεία με τους Pantera και να μη μπορείς να πιεις. Ό,τι και αν έβαζα στο στόμα μου με κατέστρεφε και εγώ έπρεπε να τρέχω και να κρύβομαι, επειδή ο Dime θα με κυνηγούσε με το ποτό του. Θα φώναζε "Έλα, έλα!". Και έτσι με έπεισε να πολεμήσω αυτό το πράγμα πίνοντας μπύρα και, σας ορκίζομαι, μόλις μπήκε στον οργανισμό μου τρελάθηκα. Γελάω τώρα, όταν τα σκέφτομαι, γιατί θυμάμαι και τον Dime να γελάει μαζί μου. Μπορεί να ήταν επίπονο, αλλά αυτές είναι στιγμές που θυμάσαι πάντα. Τις αγαπώ και μου λείπουν. Μόνο οι καλοί πεθαίνουν νωρίς».

Rob Halford:
«(Όταν άκουσα για τη δολοφονία του Dimebag) Τρελάθηκα. Δε μπορεί να είναι αλήθεια. Άνοιξα την τηλεόραση και ήταν όντως στο CNN. Έκατσα κάτω και βρισκόμουν σε άρνηση. Και μετά έκλαψα σα μικρό παιδί, όπως πρέπει να κάνει κανείς. Έκλαψα πάρα πολύ. Έπειτα δεν ήξερα τι να κάνω, ήμουν σε σύγχυση, γεμάτος θυμό, ήθελα απλά να σπάσω πράγματα. Και να ακούσω μουσική. Ήθελα να πάρω τηλέφωνο τον Phil Anselmo. Υπάρχουν τόσα πράγματα που σου έρχονται στο μυαλό, όλο αυτό μοιάζει ασύλληπτο. Εννοώ, έχουμε χάσει ανθρώπους από αλκοόλ και ναρκωτικά, από προσωπικές καταχρήσεις. Έχουμε χάσει άλλους, όπως τον Ronnie James Dio, από ασθένειες. Αλλά μία βίαιη δολοφονία είναι κάτι τρελό, εντελώς τρελό. Και ο John Lennon δεν είναι το άλλο άτομο που τον σκότωσαν (δολοφονήθηκε και αυτός στις 8 Δεκεμβρίου); Είναι και οι δύο καλή παρέα, αν σκεφτείς πόσα σημαίνουν και πώς έχουν ζήσει μέσα από τις ζωές μας. Ο Dimebag θα συνεχίσει να ζει για πάντα. Αυτή είναι η μόνη παρηγοριά που έχεις. Είναι η δουλειά που έκανε που θα ζήσει για πάντα. Αυτή είναι η ευλογία».

Mark Morton (Lamb of God):
«Συναντήθηκα και πέρασα λίγο χρόνο με τον Dime μόνο μία φορά. Ήταν καλοκαίρι στο Texas. Ήπιαμε πάρα πολύ, γελάσαμε και τα βρήκαμε λες και ήμασταν φίλοι για χρόνια. Με είχε συναρπάσει το γεγονός πως το είδωλό μου είναι τόσο προσγειωμένος, διασκεδαστικός και πραγματικά ταπεινός άνθρωπος. Μερικούς μήνες μετά πέθανε. Λείπει σε τόσο πολύ κόσμο. Είμαι ευγνώμων που οι δρόμοι μας διασταυρώθηκαν. Ο Θεός να σε ευλογεί Dime. Η μουσική σου και το πνεύμα σου ζουν μέσα σε όλους μας. Γεια σου αδερφέ».
  • SHARE
  • TWEET