Η απάντηση της Astra στην κριτική του live των Kaiser Chiefs

Με αφορμή το κείμενο του συντάκτη του Rocking.gr, Κωστή Αγραφιώτη, για τη συναυλία των Kaiser Chiefs στην Αθήνα και τα σχόλια του για την ακρίβεια του εισιτηρίου, ο κ. Τάσος Τρύφων, διευθυντής και υπεύθυνος παραγωγής της διοργανώτριας εταιρίας, Astra, μας έστειλε ένα email, το οποίο και παρακάλεσε να δημοσιευθεί. Το rocking.gr θεωρεί ως υποχρέωση του να πραγματοποιήσει την επιθυμία του κ. Τρύφονα και γι' αυτό παραθέτει αυτούσιο το γράμμα του, ώστε να μπορεί ο καθένας σας να το διαβάσει.

«Πάει καιρός τώρα που διαβάζω σε διάφορα link που μου στέλνει ο σύγχρονος Ιώβ, φίλος μου, Νίκος Τριανταφυλλίδης μια εντεινόμενη κριτική που αφορά στην τιμή των εισιτηρίων των συναυλιών της εταιρίας για την οποία εργάζομαι.
Μέχρι τώρα το χασμουρητό μου έδινε την σκυτάλη στην ανάγκη να κάνω κάτι πιο σοβαρό και έτσι δεν ασχολιόμουνα με την περίπτωση μιας πιθανής απάντησης.
Επειδή, όμως, σήμερα δεν δουλεύω και επειδή δεν με τρελαίνει τίποτα περισσότερο από την φτηνή ειρωνεία (η ειρωνεία είναι γνωστό από τα χρόνια του Σωκράτη πως είναι πανάκριβη όσο κι ο χρυσός) αποφάσισα να γράψω δύο λόγια στο μεγαθήριο της δημοσιογραφίας Κωστή Αγραφιώτη αλλά και σε όσους άλλους ανέξοδα γεμίζουν τα site με δημαγωγικές ανακρίβειες.

Πάμε λοιπόν γερά αλλά και περιεκτικά:
1. Όταν ο δημοσιογράφος έχει παραστεί σε μια συναυλία όπως αυτή των Kaiser Chiefs και ξεκινά το ανεκτίμητο γραπτό του αφιερώνοντας μεγάλο μέρος του στην κριτική για την τιμή του εισιτηρίου, δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν :
α) Σαν άλλος βουλευτής έχει υποσχεθεί στους πελάτες του πως θα ξετινάξει με τον μοναδικό του τρόπο την Άστρα και τους συνοδοιπόρους της για την οφθαλμοφανή κλοπή που διαπράττει τοποθετώντας την τιμή του εισιτηρίου σε δυσθεώρητα ύψη. Εξηγεί, λοιπόν, πως ο ίδιος ο Νίκος Τριανταφυλλίδης τρυπώνει στις αφύλαχτες τσέπες των πελατών του και με ταχυδακτυλουργικές κινήσεις υφαρπάζει το περίσσευμα αλλά και το υστέρημα τους.
β) Δεν κατάλαβε που βρέθηκε και τι συνέβη γύρω του. Άλλωστε το όλο κείμενο φέρνει στην ασθενική από τα χρόνια που πέρασαν μνήμη μου τις εκθέσεις που γράφαμε στο δημοτικό. «Και ύστερα ο μπαμπάς μου μας έβαλε στο αμάξι και αφού κάθισε στη θέση του οδηγού έβαλε πρώτη και μπλα μπλα μπλα…» Πλήρης απουσία, έστω προσπάθειας περιγραφής, του διονυσιασμού που αναβλύζει απρόσκοπτα σε συναυλίες σαν την περί ου ο λόγος.

Και οι δύο εκδοχές όμως έχουν ένα κοινό παρονομαστή. Την αδάμαστη ελληνική μας μιζέρια. Αν ο δημοσιογράφος αρνείται πεισματικά να αφεθεί στο κάλεσμα του γενειοφόρου ανατολίτη θεού, το πρόβλημα είναι δικό του και όχι δικό μας.

2. Ποιο ανήμερο δημοσιογραφικό θεριό σας έχει πει πως είναι προς το συμφέρον μιας εταιρείας συναυλιών να βάζει ακριβό εισιτήριο ; ; ;
Πότε θα καταλάβετε ότι η Άστρα για την οποία γνωρίζω λεπτομέρειες είναι μια εταιρεία που δεν βγάζει παρά σπάνια κέρδη ; ; ;
Πότε θα υποπτευθείτε πως τα πραγματικά τσουρουφλιστά ξένα γκρουπ αδιαφορούν για την μικρή ελληνική αγορά ; ; ;
Θεέ μου εσύ, που όμως δεν μ’ ακούς, γιατί ο δόλιος δεν υπάρχεις, πότε θα μας απαλλάξεις από τους επί παντός επιστητού ειδικούς ; ; ;

3. Μια προσεκτική προσέγγιση του κειμένου του δημοσιογράφου με εργαλείο ανάλυσης την μέθοδο που ξεκίνησε ο Σίγκμουντ δίνει τα εξής αποτελέσματα:
α) Ο δημοσιογράφος νιώθει την αδάμαστη ανάγκη να μας ενημερώσει πως : “formed a band, we formed a band, look at us, we formed a band”. Μια μπάντα που ποθεί να αγωνιστεί στον ίδιο στίβο με τους Metallica. Να συνεχίσω … ;;;
β) Ο δαιμόνιος Ευαγγελάτος των διαδικτυακών αιθέρων αφήνει να εννοηθεί πως ήταν έτοιμος να ξιφουλκήσει ενάντια στην μικρή διάρκεια του set των Kaiser Chiefs στην περίπτωση που δεν του άρεσε η συναυλία, αλλά προς τέρψη όλων μας, δεν συνέβη τούτο. Το δημοσιογραφικό αυτό γεράκι, η και τσακάλι, αν θέλετε να επιλέξετε θηλαστικό ως εργαλείο παρομοίωσης, ανέμενε ένα set διάρκειας 45 ίσως και 46 ωρών με αποκορύφωμα στο υπ αριθμόν 456 encore να ανάψουν και οι αναπτήρες όσων θεατών δεν είχαν παραδοθεί ήδη στις αγκάλες του Μορφέα. Όταν μας συμφέρει, η μπάντα έχει μόνο ένα δίσκο στις αποσκευές της. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις οι μαθουσάλες από το Leeds έχουν κυκλοφορήσει 32 Greatest Hits.
Αλλά βλέπετε αυτά τραβάμε με την δημοκρατική ασυδοσία του διαδικτύου.

Εν ολίγοις, περιμένω να ακούσω απαντήσεις για τα παρακάτω :
α) Είναι ευθύνη της Άστρα, και του Νίκου Τριανταφυλλίδη προσωπικά, το γεγονός ότι οι Kaiser Chiefs πουλάνε στην Ελλάδα 5000 δίσκους ενώ στις χώρες που αναφέρθηκαν ως ακλόνητα επιχειρήματα φτάνουν 20πλάσιο αριθμό, άρα και η ενεργοποίηση νέων πωλήσεων που επιδιώκει μια συναυλία, αντίστοιχη ; ; ;
β) Πως δικαιολογείται η τιμή των 30 και 35 ευρώ στην συναυλία των Sparklhorse του φτωχού, πλην διαφημιζόμενου στο διαδύκτιο ως τίμιου, διοργανωτή ; ; ;
γ) Η μανία καταδίωξης πόθεν ακριβώς πηγάζει ; ; ;
δ) Αληθεύει πως μετά τις συναυλίες του Morrissey και των Kaiser Chiefs ο Νίκος Τριανταφυλλίδης περνάει ατελείωτες ώρες μετρώντας τα απρόσμενα μεγάλα κέρδη του και ακόμα δεν έχει τελειώσει το διαβολικό του έργο της αποθησαύρισης ; ; ;
ε) Τι είναι αυτό που δημιουργεί την αφόρητη ανάγκη σε κάποιον να δημιουργήσει με κάθε τρόπο έναν αντίπαλο στον οποίο δίνει χαρακτηριστικά που μόνο στην άρρωστη φαντασία του υπάρχουν ; ; ; στ) Πόσα κείμενα σε μέγεθος, όχι σεντονιού, αλλά έστω μαξιλαροθήκης, γράφτηκαν μετά από ιστορικές συναυλιακές αποτυχίες ; ; ;
Συναυλίες που φέρανε τους διοργανωτές τους ένα βήμα από την φυλακή αλλά και κάποιους μέσα της .»

Διαβάστε εδώ την απάντηση του Rocking.gr.