we.own.the.sky, Afformance @ An Club, 08/04/16

Έχοντας ως δεδομένο ότι η ελληνική post-rock σκηνή είναι περιορισμένα αναπτυγμένη, οι προσδοκίες κορυφώνονται όταν το καλύτερο και πιο υποσχόμενό της σχήμα ανεβαίνει στο σανίδι προκειμένου να παρουσιάσει το αξιοπρεπέστατο πρώτο full-length του. Όταν δε, επιλέγει να συνοδευτεί από τους πάντοτε αξιόπιστους Afformance, τότε το βράδυ καθίσταται ασφαλής επένδυση των χρημάτων σου και ο ίδιος γίνεσαι παρατηρητής δυο διαφορετικών, συνάμα σύγχρονων προσεγγίσεων του είδους.

Απ' την μία πλευρά, έχεις την κλασική μπάντα που πέφτει σε όλες τις παγίδες των εξόφθαλμων επιρροών της και διώχνει όλο και μακρύτερα το στοιχείο της έκπληξης. Τη στιγμή, όμως, που ρισκάρει να εγκλωβιστεί ανεπανόρθωτα στη μονοτονία, σου υπενθυμίζει τους λόγους που σε τράβηξε το post-rock στην αρχή όλων, καθώς και το ότι δεν είναι απαραίτητο να προσφέρεις κάτι διαφορετικό ή καινοτόμο για να είναι και άρτιο. Με το "Christmas Truce" απ' το τελευταίο άλμπουμ τους, "Through Walls", να ξεχωρίζει στο set τους, οι Afformance κάνουν ξεκάθαρο το γεγονός ότι η εξέλιξή τους είναι σε συνεχεία και, γινόμενοι φορά με την φορά καλύτεροι, εγγυώνται την καλοπέρασή σου.

Tigers Pray / Lost in Waves / Savants / Cloudshaper / Lugano / Christmas Truce / Covered in Scales / Tide Before the Flickering Sun

Απ' την άλλη πλευρά, υπάρχει ένα ταχέως ανερχόμενο όνομα που παρουσιάζει ελπιδοφόρα δείγματα, ικανά να αντιπροσωπεύσουν το σήμερα και ν' αφομοιωθούν απ' αυτό. Η ειδοποιός διαφορά τους είναι ότι οι we.own.the.sky έχουν τη γνώση των «μεγάλων», αλλά αντί να ακολουθούν πιστά τη συνταγή, την παραλλάσσουν συνδυάζοντας διαφορετικά συστατικά, δημιουργώντας, εν τέλει, μια δική τους ταυτότητα.

Η εισαγωγή στο metal-ίζον post-rock τους έγινε με το εναρκτήριο του "Earths Collide" στις έντεκα. Ανάμεσα στο "Transmissions of Static" και στο "Muzzle" ο εκρηκτικός συναισθηματισμός και η μελωδική αυτοπεποίθηση, κουνούσαν τα σώματα του κοινού στον ρυθμό σαν να ήταν κυριευμένα. Τα φώτα άλλαζαν προσεκτικά κι εναρμονισμένα με τις ηχητικές εξάρσεις δίνοντας μία αίσθηση γαλήνιας ατμόσφαιρας, στα χρώματα του εξωφύλλου, στην οποία θα μπορούσες ακόμα και να επιπλεύσεις. Λεπτά τόσο πειστικά δυνατά, που θα αποστόμωναν όλους εκείνους που λογομαχούν αιωνίως για τον σκοπό του να πηγαίνεις σε live, ενώ μπορείς να βάλεις τον δίσκο σπίτι σου και να κλείσεις τα μάτια.

Παρ' αυτά, οι τεχνικές δυσκολίες που υπήρξαν δεν επέτρεψαν στην μπάντα να παίξει όπως το επιθυμούσε, πράγμα που εκνεύρισε αρκετά τον frontman της, Ηλία Κόκκοτο. Η θέλησή τους για κάτι μεγάλο που θα ανταποκρινόταν σ' αυτό που είχαν στο μυαλό τους, στήνοντας τον ήχο του μαγαζιού απ' την αρχή, ήταν αποδεκτά σεβαστή και εκτιμητέα. Η διαρκής απολογία και το «σπάσιμο» των ίδιων όμως, κούρασε περισσότερο απ' τις καθυστερήσεις και τις διακοπές.

Η δεύτερη προσπάθεια του "22 Halo", που παίχτηκε για πρώτη φορά ζωντανά, ήταν αρκετή για ανταμοιβή της υπομονής μας. Η λούπα της ακουστικής κιθάρας αποζημίωσε με άπλετο συναισθηματισμό για τα παρελθοντικά ηχητικά προβλήματα. Και αν αυτό δεν ήταν αρκετό για κάποιον, τότε το "Penny For Your Thoughts" σίγουρα ήταν. Ο λόγος για την καλύτερη εκτέλεση του κομματιού, αλλά και το αποκορύφωμα της βραδιάς, το οποίο είχε τα φόντα για αξέχαστο φινάλε, αλλά μετριάστηκε απ' το απαλό και άμεσο αναλγητικό "Retrospect".

Οι μη μυημένοι αποχώρησαν με μία προσμονή για επόμενο live τους, που θα αφήσει τις ικανότητες τους να ξεδιπλωθούν στο πλήρες. Οι μυημένοι αποχώρησαν με μοναδική ανάμνηση τις καλές στιγμές, διότι όταν οι we.own.the.sky έχουν καλές στιγμές, τότε αυτές είναι υπέροχες.

Φωτογραφίες: Ανδρέας Πανόπουλος