Comeback Kid, Desolated, Detestment @ Arch Club, 09/05/24

Πριν ακόμα κλείσει ένας χρόνος από την προηγούμενη φορά που μας επισκέφτηκαν, οι ενεργητικοί Comeback Kid φαίνεται ότι μας νοστάλγησαν αρκετά ώστε να μας ξανάρθουν. Νέο δίσκο δεν έχουν και τελευταίο τους πόνημα παραμένει ακόμα το “Heavy Steps”, αλλά για ένα καλό κοπάνημα δεν είναι απαραίτητο το φρέσκο υλικό. Δουλεύει μια χαρά και το παλιό κι απ’ αυτό οι Καναδοί έχουν ικανοποιητικό και σε ποσότητα και σε ποιότητα.

Από τους δικούς μας Detestment κρατάμε την όρεξη και τον ενθουσιασμό που έδειξαν ανοίγοντας τη συναυλία. Ο κόσμος είχε αρχίσει να μπαίνει στο Arch και συνέχιζε όσο έπαιζαν οι Detestment. Ένα μικρό τρακ που είχε η μπάντα στην αρχή φάνηκε να φεύγει γρήγορα και η τετράδα έπαιξε το beat down της για ένα εικοσάλεπτο ζεσταίνοντάς μας. Υλικό δεν έχουν ακόμα πολύ, όμως παρουσίασαν και δυο-τρία νέα κομμάτια που θα μπούνε σε επερχόμενη κυκλοφορία.

Ο κιθαρίστας τους αξίζει μια επιπλέον αναφορά, μιας και ανάρρωνε από ένα πρόβλημα στο χέρι του και έπαιζε με νάρθηκα, όμως ήταν ψυχωμένος και τα έδωσε όλα. Στο τέλος τα μέλη της μπάντας κατέβηκαν και έλαβαν θέση ανάμεσά μας – αποδείχτηκε σύντομα ότι θα ήταν από τους πιο ένθερμους και ενθουσιώδεις οπαδούς που παρακολούθησαν τα δύο ξένα ονόματα!

Στα γρήγορα έγιναν όλες οι απαραίτητες αλλαγές ώστε οι Βρετανοί Desolated να λάβουν τη δική τους θέση στη σκηνή του Arch. Σε σχέση με άλλες συναυλίες που έχουμε δει στον ίδιο χώρο, αυτή τη φορά ο κόσμος ήταν περίπου ο μισός – πιθανότατα και λόγω της εορταστικής περιόδου, κατά την οποία αρκετοί λείπανε. Τα πράγματα ήταν άνετα μπροστά από τη σκηνή και όποιος επιθυμούσε, μπορούσε να κάνει τα δικά του και να χτυπηθεί όσο και όπως ήθελε. Όπερ και εγένετο.

Είκοσι πέντε λεπτά κράτησε η σύντομη εμφάνιση των Desolated, αλλά αυτή η έλλειψη μελωδίας που χαρακτηρίζει το beat down δεν είναι και για πολύ παραπάνω, για τα δικά μου τουλάχιστον αυτιά. Παρ’ όλο τον λίγο χρόνο πάντως, οι Desolated καταφέρανε και στριμώξανε εννιά κομμάτια που λειτούργησαν ως soundtrack για να ξεδώσουν οι πιο φανατικοί μπροστά ακριβώς στο πάλκο.

Οι Comeback Kid ανέλαβαν να καθαρίσουν τη σκηνή στα γρήγορα, πριν την καταλάβουν λίγα λεπτά μετά τις 11 και την κατακτήσουν στο τέλος της βραδιάς Το “In The Air Tonight” του Phil Collins χρησιμοποιήθηκε …παραπλανητικά ως εισαγωγή, μιας και ξαφνικά σταμάτησε να παίζει από τα ηχεία και ξεχύθηκαν οι πρώτες νότες του “Heavy Steps”. Τα ψέμματα είχαν τελειώσει και οι πρωταγωνιστές της βραδιάς ήταν μπροστά μας, λίγες μέρες μετά την κρουαζιέρα που είχαν κάνει με τους Stick To Your Guns και τους Deez Nuts που εμείς είχαμε δει σε πακετάκι μόλις λίγες μέρες πριν.

Οι Καναδοί ήταν πραγματικά χειμαρρώδεις και γεμάτοι ενέργεια, με αρχηγό τον αεικίνητο τραγουδιστή Andrew Neufeld. Ο ήχος φοβερός και τα οργισμένα κομμάτια όπως “False Idols Fall", “Do Yourself A Favor” και “All In A Year” διαδέχονταν το ένα το άλλο με ελάχιστες ανάσες ανάμεσα. Το ”Crossed” το αφιερώσανε στη «μεγαλύτερη μέταλ μπάντα των ημερών μας» (λόγια του κυρίου καθηγητή – δε διαφωνούμε όμως κι εμείς), δηλαδή στους Gojira. Ας μην ξεχνάμε πως στη studio εκδοχή του κομματιού, συμμετέχει ο ίδιος ο Joe Duplantier.

Αμέσως μετά φάγαμε στο κεφάλι το ακόμα πιο βαρύ, ασήκωτο και groovy “G.M. Vincent & I”, με τον χαμό από κάτω να μην κοπάζει. Το “Broadcasting…” το περιμέναμε πώς και πώς και οι Comeback Kid το έπαιξαν αφιερώνοντάς το ειδικά σ’ εμάς. Ήταν και το κομμάτι στο οποίο έγινε ο μεγαλύτερος χαμός, μέχρι το “Wake The Dead” που έκλεισε πανηγυρικά μια μεστή και δυναμική εμφάνιση. Είχε περάσει μια ώρα και η μπάντα στεκόταν πια εξαντλημένη μπροστά μας.

Άπειρος ιδρώτας, πολύ κοπάνημα, αρκετό ξύλο, stage diving από ‘δω κι από εκεί, οπαδοί να ανεβαίνουν στη σκηνή και να αναλαμβάνουν τα φωνητικά, αδερφικά αγκαλιάσματα, μαντραχαλίστικα ξελαρυγγιάσματα. Η φετινή εμφάνιση των Comeback Kid ήταν μια δυνατή hardcore συναυλία με τα όλα της. Καναδάς, εγγύηση!

Φωτογραφίες: Παντελής Κουρέλης