The Residents @ Principal Club Theater (Θεσσαλονίκη), 15/11/08

Από τον Γιάννη Βόλκα, 19/11/2008 @ 01:22
Οι κακές γλώσσες έλεγαν ότι οι Residents δεν είναι ικανοί να μας ξαφνιάσουν πλέον. Άλλοι δήλωναν κουρασμένοι από τον "δήθεν" ψαγμένο ήχο τους. Προσωπικά νιώθω πολύ μικρός για να κρίνω αυτή την καλλιτεχνική ομάδα, η οποία ακόμα και το 2008 παραμένει πρωτοποριακή. Για το πως φαινόταν η μουσική και ακόμα περισσότερο το όλο εκκεντρικό στήσιμό τους πριν από μερικές δεκαετίες δε μπορώ ούτε να το φανταστώ. Τότε που έβαφαν με μουστάκια τους Beatles και διασκεύαζαν το "Sympathy For The Devil" ή το "Hit The Road Jack".

Κόντα 40 χρόνια πέρασαν από τη δημιουργία τους και ακόμα καταφέρνουν να τραβήξουν την προσοχή μας. Αυτή τη φορά με τη βοήθεια του Bunny, ο οποίος ψάχνει απεγνωσμένα τον αδερφό του Harvey που χάθηκε στην Πάτμο. Τα videos που κυκλοφορούσαν στο youtube εδώ και μήνες έκαναν το όλο θέμα ακόμα πιο μυστηριώδες και αύξαναν την ανυπομονησία μας.



Οι δύο περίπου ώρες που περάσαμε στο Principal περιείχαν πληθώρα εικόνων, ήχων και συναισθημάτων. O Bunny μας εξηγεί την ιστορία του, καθώς τριγυρνά σχεδόν πανικόβλητος πάνω στη σκηνή μπροστά από το γεμάτο κουνέλια μυστικό του δωμάτιο, τα προαναφερθέντα videos διαδοχικά προβάλλονται στην οθόνη, άλλοτε ρίχνοντας φως στο όλο concept και άλλοτε μπερδεύοντας μας ακόμα πιο πολύ. Οι Residents, παράλληλα, καθισμένοι στη γωνιά τους με φώτα στα μάτια και κουνελίσια αυτιά παίζουν τα διεστραμμένα μουσικά τους θέματα, τα οποία, αν και δεν είναι τόσο έντονα και περιέργα όσο παλιότερα, βρίσκουν ακόμα το στόχο τους, διεισδύοντας αργά στα άδυτα του μυαλού μας.

Αυτό που παρακολουθήσαμε ήταν περισσότερο μια θεατρική παράσταση με συνοδεία μουσικής, παρά μια συναυλία. Μια παράσταση που ήταν ικανή να σε κάνει να νιώσεις πολύ περίεργα, βάζοντας σε στη θέση του Bunny (ή ακόμα χειρότερα, του Harvey).

Συμπερασματικά, όντως το live των Residents ήταν κάτι ιδιαίτερο, κάτι τελείως διαφορετικό από οτιδήποτε άλλο στο χώρο της μουσικής, και μας άφησε τη γλυκιά αίσθηση ότι έστω και για λίγο κατανοήσαμε τι σκεφτόταν η εξωγήινη τετράδα. Αν και γι' αυτό αμφιβάλλω λιγάκι...

Γιάννης Βόλκας
  • SHARE
  • TWEET