The Bellrays, Yellow Devil Sauce @ AN Club, 09/04/11

Δεν ξέρεις τι θα πει συγκρότημα που τα δίνει όλα επί σκηνής, αν δεν έχεις δει τους Bellrays.

Αυτό είχαν την ευκαιρία να διαπιστώσουν ιδίοις όμμασι περίπου 200 άτομα που παρευρέθηκαν στο ΑN. Ομολογουμένως, περίμενα ότι το κοινό θα ήταν κάπως περισσότερο, αλλά φαίνεται ότι η δυναμική του συγκροτήματος έχει φθίνει με τα χρόνια και ίσως σε αυτό να συνέβαλαν οι τελευταίοι δίσκοι, που δεν είχαν την εκρηκτικότητα των προηγούμενων. Ίσως, από την άλλη, οι τουλάχιστον άλλες τρεις σημαντικές συναυλίες που γίνονταν την ίδια ώρα στην Αθήνα να διέσπειραν τον κόσμο. Όσο αντίθετες και αν φαίνονται μεταξύ τους οι μουσικές των Bellrays, UNKLE, Electric Wizard και Jan Garbarek, πιστέψτε με, η πίτα των μουσικόφιλων δεν είναι και τόσο μεγάλη.



Οι Yellow Devil Sauce που άνοιξαν τη βραδιά έπεσαν εν μέρει θύμα της ξεροκέφαλης επιμονής μου να μην πληρώσω για παρκάρισμα στα Εξάρχεια, με άμεση συνέπεια αυτού να χάσω σχεδόν το μισό set τους. Από αυτό που μπόρεσα να παρακολουθήσω οφείλω να πω ότι δε μπόρεσα να μπω ιδιαιτέρως στο πνεύμα τους, αν και με κέρδισε η σκηνική τους παρουσία. Παίζουν το γνώριμο stoner rock, που εδώ και χρόνια δείχνει να κυριαρχεί στην ελληνική underground σκηνή. Τους πιστώνεται το γεγονός ότι έπαιξαν με πάθος και ένταση, τους χρεώνεται ότι κάπου στη θορυβώδη ερμηνεία τους χάνεται η πραγματική δομή των τραγουδιών. Επιφυλάσσομαι για πιο ολοκληρωμένη άποψη στο μέλλον.



Αντίθετα, πιο ολοκληρωμένη άποψη για τους Bellrays δε θα μπορούσα να αποκτήσω. Βλέπετε, ένα από τα καλά του AN είναι ότι αν βρεθείς μπροστά στη σκηνή, η επαφή με το συγκρότημα είναι άμεση, σε απόσταση αναπνοής, και γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορείς να παρακολουθήσεις την κάθε του κίνηση με ακρίβεια. Και φυσικά οι Bellrays, επειδή είναι αυτοί που είναι, δεν άφησαν την ευκαιρία να πάει χαμένη, παίζοντας διαρκώς με το κοινό, είτε αυτό σήμαινε τις χειραψίες και τα high-five, είτε τους προσωπικούς διαλόγους, είτε την Lisa Kekaula να ανεβοκατεβαίνει τη σκηνή για να τραγουδήσει ανάμεσα στους θεατές, οτιδήποτε, τέλος πάντων, τους ερχόταν στο μυαλό και έκανε τη συναυλία αυτή διαφορετική από κάθε προηγούμενη και κάθε επόμενη και μπορούσε να διασκεδάσει καταρχήν αυτούς αλλά και να ξεσηκώσει τον κόσμο.



Εδώ ας κάνουμε μία στάση για να πούμε ότι, παρά την εξαιρετική από κάθε άποψη εμφάνιση των Αμερικανών, οι θεατές άργησαν να «ζεσταθούν» και, πέρα από έναν πυρήνα μπροστά στη σκηνή, στέκονταν μάλλον αμέτοχοι στο πανηγύρι που στηνόταν - αν και ουδόλως δυσαρεστημένοι. Χρειάστηκαν αρκετές παραινέσεις και προσπάθεια, κυρίως από την τραγουδίστρια ή τον μπασίστα, ώστε να μπουν στο κλίμα της συναυλίας, κάτι που παραδέχθηκε και προσωπικά η Lisa σε μία σύντομη συνομιλία που είχαμε μετά το τέλος: «Δεν ήταν προετοιμασμένοι, αλλά τους εκπαιδεύσαμε».



Στο καθαρά μουσικό κομμάτι, οι τέσσερις τους υπήρξαν οδοστρωτήρας. Με ελάχιστες παύσεις ανάμεσα στα τραγούδια και καταιγιστικούς συνήθως ρυθμούς, παρουσίασαν επιλεγμένες στιγμές από όλη τη δισκογραφία τους και αρκετά τραγούδια από το νεό τους άλμπουμ, "Black Lightning". Ζωντανά παιγμένα έδειχναν όλα να ανεβαίνουν επίπεδο - ακόμα και αυτά που στα αυλάκια του βινυλίου έμοιαζαν πιο αδύναμα. Τα φωνητικά ήταν και πάλι το σημείο αναφοράς στον τρόπο που μπορούν να πατούν τη soul χροιά τους στις garage punk φόρμες των μουσικών. Δεν έλειψαν και λιγοστές πιο καθαρόαιμες soul/funky στιγμές, με κορυφαία το ντουέτο της Lisa με τον Bob στο "Blue Against The Sky" υπό τη συνοδεία του ρυθμικού χειροκροτήματος σύσσωμου του AN.



Στο τέλος η Lisa είχε την υπομονή να υπογράψει αυτόγραφα και να φωτογραφηθεί με όποιον της το ζήτησε, αποδεικνύοντας αυτό που και από τη σκηνή ήταν φανερό, πόσο δηλαδή ακομπλεξάριστοι, φιλικοί και «τέσσερις από εμάς» είναι οι Bellrays. Δεν ξέρω πόσους νέους φίλους μπορούν να κάνουν με το νέο τους άλμπουμ, αλλά είμαι σίγουρος ότι όποιος παραβρεθεί έστω και μία φορά σε συναυλία τους θα τους ακολουθεί για πάντα.

Setlist:

Buried Alive
That's Not The Way It Should Be
Maniac Blues
Close Your Eyes
You’re Sorry Now
Pinball City
Anymore
The Way
Power To Burn
Living A Lie
Everybody Get Up
Infection
Blue Against The Sky
Sun Comes Down
Hell On Earth
On Top
Black Lightning
Voodoo Train
----------------------------
Sister Disaster
Blues For Godzilla
Revolution Get Down

Κώστας Σακκαλής