The Underground Youth, Chickn @ An Club, 21/05/15

Οι The Underground Youth έχουν μπει για τα καλά στον κατάλογο των μουσικών ονομάτων που ανακαλύπτει και αναδεικνύει η Ελλάδα, γεμίζοντας τον εκάστοτε χώρο στον οποίον εμφανίζονται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να καθιερωθούν τα live τους ως ένα ετήσιο γεγονός και το όνομα της μπάντας να αποκτήσει μια δημοφιλή απόχρωση.

Οι Chickn που ανέλαβαν να ζεστάνουν το κοινό είναι ένα αθηναϊκό συγκρότημα το οποίο δεν έχει βρεί, ακόμα, την ταυτότητά του. Ο ήχος τους ήταν χαοτικός και χαμένος στην ambient ψυχεδέλεια. Kraut rock μελωδίες με stoner-ικά riffs σ' ένα balkan / ethnic κράμα με δυνατά κρουστά, fuzz-αριστό μπάσο και απόκοσμα φωνητικά.



Τα μακροσκελή solo και το ατελείωτο τζαμάρισμά τους, αν και ευχάριστα μέσα στην ηχητική μετριότητά τους, δεν έφταναν ποτέ σε κορύφωση. Ας ελπίσουμε, όμως, ότι θα φτάσουν μέσα στην επερχόμενη -και πρώτη- ολοκληρωμένη δουλειά τους.

Η μπάντα απ' το Manchester είχε όλα τα κλισέ των προηγούμενων εμφανίσεών της, σ' ένα φανερά πιο δεμένο σύνολο, το οποίο και έκανε τη διαφορά, καθιστώντας, αυτή, την καλύτερή τους εμφάνιση στην χώρα μας. Αναλυτικότερα, καθ' όλη τη διάρκεια της συναυλίας οι Underground Youth κρατούσαν ένα χαμηλό και απόμακρο προφίλ, το οποίο δεν είχε κανέναν σκοπό να εκδηλωθεί πέρα από κάποια τυπικά «thank you». Αντιθέτως, λειτούργησε στρατηγικά στο να βοηθήσει τους μουσικούς να απορροφηθούν στην μουσική τους και να αφήσουν εκείνη να «μιλήσει», άλλοτε για να μας «βυθίσει» στην μελαγχολία και άλλοτε για να μας παρασύρει σε χορευτική διάθεση.



Το shoegaze αλληλοσυμπλήρωνε τις κιθάρες, τα πλήκτρα ενίσχυαν το μόνιμο groove του μπάσου και τα τύμπανα «γέμιζαν» με post-punk ένταση τα «στοιχειωτικά» φωνητικά. Η Olya Dyer χτυπούσε αλάνθαστα και με αέναη ενέργεια τα μινιμαλιστικά drums της, διατάζοντάς σε να κουνηθείς στον ρυθμό τους. Ο μπασίστας τραβούσε την προσοχή σου με τις φιγούρες του και με την χτένα που έβγαζε πότε-πότε για να φτιάξει το μαλλί του και ο Craig Dyer με τις ικανότητές του. Και δεν μιλώ για τις γνωστές του, αλλά για την καινούργια, που αποκάλυψε στους μπροστινούς θεατές όταν πήρε το κουτάκι της μπύρας και το χρησιμοποίησε σαν πέννα πάνω στην κιθάρα του.



Το κοινό έδειξε τον ενθουσιασμό του στις επιτυχίες "I Need You" και "Morning Sun", ενώ, «αγκάλιασε» και τα πρώτα δείγματα του επερχόμενου άλμπουμ τους, "Haunted". Ο παροξυσμός του, όμως, επήλθε στο "The Rules Of Attraction", όπου ο Dyer και ο μπασίστας κατέβηκαν απ' την σκηνή και το έπαιξαν ανάμεσά μας, σχεδόν, δημιουργώντας ένα εναλλακτικό χορευτικό pit.



Η διάρκεια των σόου τους κυμαίνεται σταθερά στη μία ώρα καθαρού set, με την προσθήκη, συνήθως, ενός δεκάλεπτου encore. Μια τακτική που σε αφήνει διψασμένο για λίγο παραπάνω, αλλά, πάντοτε ευχαριστημένο απ' την υψηλού επιπέδου απόδοσή τους, που εγγυάται ξεχωριστές εμπειρίες. Until next time λοιπόν!

Φωτογραφίες: Ανδρέας Πανόπουλος / whentimefreezes.com