Ross The Boss, Marauder @ Texas Club, 11/05/09
Ο Ross The Boss, ο πρώτος κιθαρίστας της χρυσής εποχής των Manowar, αναμφισβήτητα αποτελεί έναν από τους καλύτερους μουσικούς που έχει αναδείξει η heavy metal μουσική. Έτσι, ο ερχομός του στη χώρα μας για δεύτερη φορά λογικά θα ήταν πόλος έλξης για αρκετό κόσμο. Δυστυχώς, ίσως και λόγω του ότι πολλοί τον είχαν απολαύσει έστω και μια φορά, ο συναυλιακός χώρος, που ήταν μικρότερος σε χωρητικότητα από τον προηγούμενο, δεν ήταν αυτή τη φορά ασφυκτικά γεμάτος.
Έξω από το χώρο είχε αναρτηθεί ένα χαρτί σχετικά με το ότι ο Ross The Boss και η μπάντα του θα έπαιζαν μόνο τραγούδια Manowar με συμμετοχή Ελλήνων τραγουδιστών, αφού ο κανονικός τραγουδιστής του group ήταν αδιάθετος και δε θα μπορούσε να τραγουδήσει, κάτι που αφενός μάλλον δε «χάλασε» κανέναν, αλλά από την άλλη ίσως δημιούργησε ένα παράξενο feeling σε κάποιους, όπως και στον γράφοντα.
Γύρω στις 21:00 ανέβηκαν στη σκηνή οι Marauder, ένα συγκρότημα που αποτελεί έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους στο ελληνικό heavy metal. Το group χωρίς πολλά λόγια, μετά από ένα σύντομο ηχητικό intro, ξεκίνησε το set list του με το "Firebrands". Ακολούθησαν μερικά από τα old time classics τους, όπως τα "Free Like An Eagle", "Born Again", “Say It Again","The Greek Revolution Begins" κλπ., κομμάτια που έχουν δημιουργήσει την ταυτότητα του εν λόγω συγκροτήματος και παραμένουν αληθινά μουσικά διαμάντια στο χρόνο.
Ο κόσμος συμμετείχε όπως μπορούσε στην εμφάνιση τους, αφού ήξερε τα κομμάτια, και έτσι η αμφίδρομη σχέση/δράση πάνω και κάτω από τη σκηνή είχε δημιουργήσει μια πολύ καλή ατμόσφαιρα, ό,τι έπρεπε για το group. Δυστυχώς η ψυχή που κατέθεταν οι Marauder επί σκηνής επισκιαζόταν από το μέτριο ήχο που συνόδευε τις συνθέσεις τους και έτσι η ηχητική απόλαυση κάπως μετριαζόταν. Παρ' όλα αυτά το group κατάφερε, ως είθισται, να ξεσηκώσει τον κόσμο και να τον προϊδεάσει με τον καλύτερο τρόπο για το headline act της βραδιάς.
Το κακό με τέτοιες μπάντες είναι ότι θες να τις ακούς για πολλή ώρα. Έτσι, τα περίπου 45 λεπτά φάνταζαν λίγα, αλλά τι να κάνουμε... Τουλάχιστον έπαιξαν κομμάτια από όλα τους τα albums, αποδεικνύοντας ότι σέβονται και το παρελθόν τους αλλά και τους οπαδούς, δείχνοντας παράλληλα περίτρανα το γιατί έχουν αποκτήσει τόσο καλό όνομα εντός και εκτός συνόρων.
Marauder set list:
Firebrands / Power From The Sky / Free Like An Eagle / Born Again / The Return Of The Warrior / Born To Rock / Cry For The Glorious Town / Say It Again / The Greek Revolution Begins
Η αγωνιά και η περιέργεια μου είχαν φτάσει πια στο κατακόρυφο, όπως και όταν είχε ξανάρθει ο Ross The Boss. Έχοντας ήδη δει τη μπάντα στην προηγούμενη επίσκεψη της με «φόβιζε» λίγο το σημείωμα που προανέφερα κι έτσι ήμουν προετοιμασμένος για το όποιο αποτέλεσμα, είτε θετικό, είτε αρνητικό.
Μετά από ένα σύντομο λόγο του Ross The Boss εξηγώντας την όλη κατάσταση, οι πρώτες νότες του "Manowar" δόνησαν το χώρο, προκαλώντας, όπως αναμενόταν, παροξυσμό στους οπαδούς. Ήταν ό,τι έπρεπε για αρχή. Το μικρόφωνο αρχικά είχε αναλάβει ο Τραμπάκουλας από τους Ανώριμους, γνωστός για τα αμιγώς Manowar-ικά αισθήματα του. Η συνέχεια ήταν ένα άτυπο best of των Manowar, ιδανική για κάθε metal οπαδό, είτε του group, είτε του ιδιώματος: "Death Tone", "Shell Shock", "Gloves Of Metal", "Thor", "Blood Of My Enemies" ήταν μερικά από τα τραγούδια-ορόσημο που ακούστηκαν εκείνο το βράδυ.
Το μικρόφωνο, εκτός του προαναφερθέντος, πήραν και οι τραγουδιστές των Crimson Fire, Marauder, Litany/Wrathblade και Soundtruck. Οι τρεις πρώτες μπάντες, για όσους δε γνωρίζουν, είναι συγκροτήματα που ασχολούνται με τα heavy / power / doom ιδιώματα και οι τέταρτοι είναι μια μπάντα διασκευών σε southern rock τραγούδια. Όλοι οι guest τραγουδιστές, παρά το όποιο άγχος που σίγουρα είχαν, απέδωσαν με τον καλύτερο τρόπο τα τραγούδια, δείχνοντας την αγάπη της χώρας μας στο πρόσωπο του Ross The Boss και έτσι σε μια δύσκολη του στιγμή τον βοηθάει να αποδώσει ζωντανά μερικά από τα δημιουργήματα του.
Δυστυχώς ο ήχος παρέμενε μέτριος, όπως και στους Marauder, κάτι βέβαια που δεν πτόησε τον κόσμο που έδινε ψυχή τε και σώματι σε αυτό που έβλεπε. Βλέπετε, η αγάπη του ελληνικού κοινού στα τραγούδια των Manowar είναι κάτι παραπάνω από μεγάλη. Έτσι, η ατμόσφαιρα ήταν συνεχώς μοναδική σε παλμό. Από την άλλη, να ομολογήσω ότι η παρουσία τόσων Ελλήνων τραγουδιστών, αντί του κανονικού τραγουδιστή, ναι μεν ήταν κάτι που σίγουρα ο Ross The Boss θα θυμάται για καιρό, αλλά από την άλλη μου δινόταν η εντύπωση μιας cover metal μπάντας με έναν special guest, παρά της εμφάνισης ενός group. Ίσως γιατί δεν έπαιξαν και τραγούδια από το παρθενικό τους album, κάτι που ήταν αρχικά προγραμματισμένο.
Η περίπου μια ώρα και είκοσι λεπτά που έμειναν στη σκηνή μάλλον δεν ήταν αρκετή για τους παρευρισκόμενους που σίγουρα ήθελαν πολύ ακόμα, έστω και έτσι. Φαίνεται ότι οι οπαδοί των Manowar που ήταν στο χώρο αρέσκονται να ακούν τα άσματα, έστω και υπό αυτές τις συνθήκες.
Ο Ross The Boss και οι υπόλοιποι εγκατέλειψαν τη σκηνή καταχειροκροτούμενοι, αποδεικνύοντας ότι ακόμα και σε «αντίξοες» συνθήκες ο μουσικός, που αν μη τι άλλο σέβεται και υπολογίζει τους οπαδούς του, παίζει για αυτούς. Μακάρι να τον ξαναδούμε σύντομα και την επόμενη φορά να ακούσουμε και κομμάτια από τη δουλειά του.
Για την ιστορία, το πλήρες set list τους ήταν:
Manowar / Death Tone / Hail To England / Shell Shock / Thor / Blood Of My Enemies / Hail And Kill / Gloves Of Metal / Fighting The World / Metal Daze / Kill With Power / Battle Hymns
