Rotor, Omega Massif, Black Shape Of Nexus @ AN Club, 04/02/12

Η Just Shot Yoda είναι μια νεοσύστατη εταιρεία που έχει βαλθεί να τρελάνει κόσμο με τα ονόματα που φέρνει τον τελευταίο ένα χρόνο. Μένοντας επικεντρωμένη στο τρίπτυχο stoner / doom / sludge και έχοντας ήδη κάνει την υπέρβαση φέρνοντας Acid King και Weedeater, δυο μπάντες που προσωπικά δεν περίμενα να έβλεπα ποτέ στα μέρη μας, ξανακάνει το μπαμ με ένα από τα πιο τίμια live που είχα την τύχη να παρακολουθήσω. Στήνοντας ένα μίνι φεστιβάλ, αποτελούμενο από τρία underground, υποτιμημένα γερμανικά θηρία, που ήδη έχουν ξεκινήσει να αφήνουν το στίγμα τους στο ευρωπαϊκό μουσικό στερέωμα, οι Black Shape Of Nexus, Omega Massif και Rotor μάς διέλυσαν αυτιά και σβέρκους, στην πρώτη τους εμφάνιση στην Ελλάδα.

Την αρχή έκαναν οι B.SON και, όπως πολύ έξυπνα υποδηλώνει η συντομογραφία του ονόματος τους, ήταν σαν να μας πλάκωσε ένα τεράστιο κοπάδι από άγριους βίσωνες. Όχι, αλήθεια, οι B.SON live σκοτώνουν. Χωρίς υπερβολές. Μιλάμε για ένα ηχητικό τείχος ανεξέλεγκτου όγκου που δεν αφήνει τίποτα όρθιο και μην πεταχτεί κανένας να πει ότι δεν είχαν καλό ήχο, γιατί αυτό ακριβώς το ντουμάνι είναι που τους ταιριάζει γάντι. Παίζοντας ένα υπερβαρέων βαρών drone doom / sludge, με ένα μπάσο να επισκιάζει τα πάντα, χρησιμοποιώντας ακόμα και μια οδοντόβουρτσα (!) για τις noise αναφορές τους, επικεντρώθηκαν στο ομώνυμο sludge ντεμπούτο τους και στα κομμάτια που υπάρχουν σε διάφορα splits, αγνοώντας -ευτυχώς- το πιο πρόσφατο drone/noise "Microbarome Meetings". Ο χοντρούλης frontman τους μπορεί εκ πρώτης όψεως να μοιάζει με λούτρινο αρκούδο, αλλά επί σκηνής είναι τρομακτικός και ειδικά όταν ουρλιάζει φορώντας ένα ειδικής κατασκευής «κολλαρόφωνο» (συνδυασμός κολλάρου με μικρόφωνο). Απόλυτο highlight στη μία ώρα που έπαιξαν ήταν το φινάλε με το εξωπραγματικό "VI", όπου νόμιζα ότι θα καταρρεύσει ολόκληρο το AN από τις δονήσεις.

Ακολούθησαν οι πιτσιρικάδες Omega Massif, που πέρσι μας ταρακούνησαν για τα καλά με το θηριώδες "Karpatia". Η πρωτοβουλία να βάλουν τη δική τους πινελιά στην ατμόσφαιρα με ελλιπή φωτισμό, χρησιμοποιώντας αποκλειστικά δύο μωβ φαναράκια, κρίνεται άκρως πετυχημένη, αφού συμβάδιζε εξαιρετικά με τη σκοτεινή αύρα της μουσικής τους. Έτσι, τρομερά ορεξάτοι όλοι τους (εκτός ίσως από τον ένα κιθαρίστα που έμοιαζε με nerd από το Big Bang Theory και δεν πρόεβη στο παραμικρό κούνημα κεφαλής) και με εκκωφαντικό ήχο (ίσως αρκετά πιο δυνατός απ' όσο θα έπρεπε), δημιούργησαν ένα ηχητικό τσουνάμι από συναισθήματα που μας παρέσυρε όλους και μας έκανε να χαθούμε μέσα στους λαβύρινθους της δαιδαλώδους μουσικής τους. Φυσικά, την τιμητική του είχε το πρόσφατο "Karpatia", με highlights τα "Aura" και "Im Karst", κλείνοντας -αν δεν απατώμαι- με την κομματάρα "Unter Null" από τον προηγούμενο δίσκο τους ("Geisterstadt").

Το πολύ προχωρημένο της ώρας (οι Rotor εμφανίστηκαν γύρω στη 1:30) κατέστησε αδύνατο να παρακολουθήσω τους Rotor όπως θα ήθελα ή έπρεπε. Στη μισή ώρα που άντεξα, το instrumental stoner rock τους ήταν αρκούντως ανεβαστικό, χωρίς όμως να με συγκλονίσει στο ελάχιστο. Είπαμε, η κούραση αποτέλεσε ανασταλτικό παράγοντα για κάτι τέτοιο. Ο λιγοστός κόσμος, πάντως, που είχε απομείνει φαινόταν να γουστάρει περισσότερο από μένα, οπότε ζητώ συγγνώμη και δεσμεύομαι από τώρα για πιο εμπεριστατωμένη κριτική στην επόμενη εμφάνισή τους.