Placebo live στο Λυκαβηττό

Ολοί, την Κυριακή το βράδυ ξέραμε ότι θα είναι από τις τελευταίες φορές που ανεβαίνουμε για συναυλία στο Λυκαβηττό μιας και είτε το θέλουμε είτε όχι το φετινό συναυλιακό καλοκαίρι παίρνει τέλος. Η κατάσταση χειροτέρευε από το γεγονός ότι περιμένουμε έναν καθ'όλα φτωχό συναυλιακό χειμώνα. Εναποθέσαμε, λοιπόν όλες τις ελπίδες μας στους Placebo, οι οποίοι για πρώτη φορά έπαιξαν στα πλαίσια ενός δικού τους show και όχι στα πλαίσια ενός festival. Οι πληροφορίες μας μάλιστα έλεγαν ότι η Placebo δίνουν αυτό το καιρό μοναδικά live εκεί όπου εμφανίζονται. Οι φήμες και οι προσδοκίες μας επιβεβαιώθηκαν με το καλύτερο δυνατό τρόπο.

Λίγα λεπτά πρίν από τις 22:00, τα φώτα έσβησαν, οι πρώτες νότες του "Bulletproof Cupid" ακούστηκαν και αυτό σήμαινε ότι ο Brian Molko και η παρέα του ήταν στην σκηνή και επρόκειτο να δώσουν μια συναυλία που αποδείχτηκε πως τα είχε όλα.
Κοινό ενθουσιώδες σ' ένα κατάμεστο θέατρο. Έναν Molko στα καλύτερα του, κινητικότατο, επικοινωνιακό, ελεύθερο και όσο χρειάζονταν προκλητικό για να μας αρέσει ακόμη περισσότερο για αυτό ακριβώς που είναι και φυσικά μουσικές άλλοτε εκρηκτικές, άλλοτε μελαγχολικές μα πάνω από όλα μουσικές γνώριμες συνοδευμένες από τα ιδιαίτερα φωνητικά του Molko.

Παρόλο που όταν το φεγγάρι ανέβηκε διεκδίκησε τον πρωταγωνιστικό ρόλο, το group ερμηνεύοντας τραγούδια απο όλη την δισκογραφία των Placebo κράτησε τα ηνία. Μεταξύ αυτών τα κλασικά πια "Without you I' am nothing", "Every you and Every me", "Special K", "Pure Morning" και τα περισσότερα από το πρόσφατο "Sleeping with ghosts".

Εκεί που όλα είχαν αρχίσει να τελειώνουν, ο Molko αποτέλεσε φόρο τιμής στο John Cash και η συναυλία έκλεισε ετσι όπως ακριβώς ευχόμασταν: με τραγούδι όχι των Placebo αλλά απο τους Placebo. Το "Where is my mind" των Pixies μας αφαίρεσε από πάνω μας οποιδήποτε ίχνος δύναμης και αντοχής μας είχε απομείνει, μας πήρε τα μυαλά και σίγουρα κανένας δεν ενδιαφέρφηκε να τα βρει...

Θα ήταν επίσης άδικο να μην αναφερθούμε στους Film που έπαιξαν ως support group στην συναυλία και έδειξαν να το απολαμβάνουν. Αν και ο ήχος δεν ήταν άψογος η εναλλακτική περσονα της Ελένης Τσαβάρα, τραγουδίστρια του συγκροτήματος, και οι ενδιαφέρουσες μελωδίες του "No Luggage" προλόγισαν το Molko και την παρέα του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Άλλωστε οι Film είχαν κάνει ακριβώς το ίδιο και στις συναυλίες των Puressence και των Flaming Lips.

Φωτεινή Σίμου