Oz Noy Trio @ Αθηνά Live, 12/05/12

Όπως και σε πολλά άλλα είδη, έτσι και στην jazz, και συγκεκριμένα τη fusion, δεν έχουμε συχνά την ευκαιρία να βλέπουμε νέα ονόματα που τώρα προσπαθούν να καθιερωθούν και να αναγνωριστούν σε έναν σαφώς δύσκολο και ανταγωνιστικό χώρο. Η ευκαιρία λοιπόν να δούμε από κοντά έναν σχετικά νέο κιθαρίστα πλαισιωμένο μάλιστα με δύο ευρύτατα αναγνωρισμένους και κορυφαίους μουσικούς, ήταν σίγουρα ελκυστική.



Εν μέρει, βέβαια, ακριβώς στα παραπάνω κρύβεται και ο προβληματσιμός για τη συνύπαρξη των τριών μουσικών όταν ο σολίστ είναι εμφανώς κατώτερος των μουσικών που τον υποστηρίζουν. Γιατί όσο φιλότιμος και αν είναι ο Oz Noy, όσο ταλέντο και αν έχει και όσο ικανός και αν είναι με την κιθάρα του, το μέγεθος του Darryl Jones (session μπασίστα των Rolling Stones από την αποχώρηση του Wyman και μετά αλλά και άλλων ονομάτων από τον Miles Davis μέχρι τον Sting) και του Dave Weckl (απλά ενός από τους καλύτερους εν ζωή drummer) δε θα μπορούσε να το πιάσει. Αυτή η αναντιστοιχία αιωρούταν καθ’ όλη τη βραδιά με το συμπέρασμα να προκύπτει ότι μάλλον οι δύο έπεσαν στο επίπεδο του ενός παρά συνέβη το αντίστροφο.



Βέβαια, μην το πάρετε στραβά. Το επίπεδο του Οz Noy δεν είναι αμελητέο και φυσικά ήταν ικανό να εξασφαλίσει μία καθόλα απολαυστική συναυλία. Έχοντας παρατάξει στα πόδια του κάθε πιθανό και απίθανο πεταλάκι και μέσα από εμφανείς Jeff Beck-ικές επιρροές, με μοιρασμένα rock riffs και jazz φράσεις, με μελωδία αλλά και κάποια διάθεση να ξεφύγει σε λιγοστά, τελικά, τζαμαρίσματα, το αποτέλεσμα της βραδιάς ήταν να χειροκροτηθεί ζεστά, να μας χαρίσει μία ευχάριστη βραδιά και να μας αναγκάσει να μην παραγνωρίσουμε την προσωπική του δισκογραφία την επόμενη φορά που θα την συναντήσουμε.



Αυτό που δεν έκανε όμως, ήταν να μας ανατριχιάσει, να μας ξεσηκώσει, να μας αφήσει με το στόμα ανοιχτό, κάτι που με χαρακτηριστική ευκολία έδειξε ότι μπορούσε να κάνει, για παράδειγμα, ο Weckl που έδειξε ψήγματα και μόνο του ταλέντου, μένοντας, όπως και ο Jones, στο πιο ουσιαστικό και groovy παίξιμο, αλλά που αρκούσαν για να λάβουν τελικά και τα περισσότερα μπράβο στο τέλος της βραδιάς.



Δεν μπορώ να φανταστώ κανέναν που να μετάνιωσε την παρουσία του στο συγκεκριμένο live, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ και κάποιον που θα τη θυμάται για πολύ καιρό. Το ερώτημα της βραδιάς όμως είναι άλλο: Θα μπορέσει ο Oz Noy εν καιρώ να ανέβει επίπεδο και να γίνει ένας εκ των κορυφαίων; Εδώ η απάντηση μου διαφεύγει ακόμα.

Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν