Bloody Roots Of Slayer

Slayer. Ένας θρύλος που έχει στοιχειώσει (και εξακολουθεί να στοιχειώνει) από μουσικές και θρησκευτικές σελίδες, μέχρι τις χαρακωμένες ράχες των οπαδών του. Εκεί που ιστορικοί δίσκοι, όπως τα "Reign In Blood", "Seasons In The Abyss" και "South Of Heaven" προκαλούν παράκρουση, τρία αναβαπτισμένα κομμάτια και μια πολύ διαφορετική κυκλοφορία ήρθαν για να αγαπηθούν.




Τα τρία αυτά κομμάτια φανερώνουν με τον καλύτερο τρόπο μερικές από τις μουσικές που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του ήχου των Slayer. Από τους Iron Butterfly μέχρι τους Black Sabbath, είναι εμφανές το εύρος  των ονομάτων που αποτέλεσαν επιρροή για τους τιτάνες και θεμελιωτές του thrash ιδιώματος.



In- A- Gadda- Da- Vida: Ένα κομμάτι ορόσημο του acid και ψυχεδελικού rock, που σηματοδότησε την περίοδο στην οποία η ψυχεδέλεια έθετε τις βάσεις για το heavy metal. Οι Iron Butterfly με το συγκεκριμένο κομμάτι από τον ομότιτλο δίσκο τους, έδειξαν ότι ήταν «πολύ μπροστά από την εποχή τους, πράγμα το οποίο αποδεικνύεται με τα stoner στοιχεία που το κατακλύζουν. Οι Slayer προσέδωσαν στο κλασικό αυτό τραγούδι το δικό τους στίγμα, κάνοντας το να μοιάζει σαν να έχει βγει από την εποχή του "Reign In Blood".

Hand Of Doom: Μια αναφορά στις ναρκωτικές ουσίες για τους Black Sabbath μπορεί να αποτελέσει το δικό μας εγκεφαλικό ναρκωτικό, από την πασίγνωστο πλέον δίσκο τους με τίτλο "Paranoid". Εδώ επικρατεί σε μεγαλύτερο βαθμό το Sabbath-ικό πνεύμα, με σαφώς πιο επιθετικές κιθάρες και με τα πιο καθαρά φωνητικά του Araya. Η διασκευή του συγκεκριμένου κομματιού δείχνει ότι πλέον πρέπει να μετράμε αυτούς που δεν έχουν επηρεαστεί από τον ήχο των Black Sabbath και όχι εκείνους που επηρεάστηκαν.

Born To Be Wild: Ναι, είναι το γνωστό κομμάτι των Steppenwolf. Περίμενε κανείς ότι οι Slayer θα διασκεύαζαν ένα τέτοιο τραγούδι; Κι όμως. Και σύμφωνα με δηλώσεις τους, είναι πολύ περήφανοι γι' αυτό. Το "Born To Be Wild" έχει χιλιοδιασκευαστεί από άπειρες μπάντες (όπως οι Bewitched, Blue Öyster Cult, Status Quo και INXS) και αποτελεί κατά κοινή παραδοχή το προοίμιο της heavy metal σκηνής.



Τον Μάιο του 1996, 14 punk κομμάτια αναβιώνουν μέσα από τη συλλογή του "Undisputed Attitude". Εδώ καταλαβαίνουμε ακόμα καλύτερα ότι το punk αποτέλεσε και αυτό εξίσου σημαντική επιρροή για τον ήχο τους, και πιο συγκεκριμένα αντιπροσωπευτικά ονόματα του είδους όπως ο Iggy Pop με τους Stooges και μπάντες όπως οι Minor Threat, Verbal Abuse και D.I. δάνεισαν τις δημιουργίες τους προκειμένου να ολοκληρωθεί το track list. Ακόμα, το punk side project των Dave Lombardo, Rocky George και Jeff Hanneman, ονόματι Pap Smear, κάνει εδώ την εμφάνιση του με δύο ακυκλοφόρητες συνθέσεις, με τους Slayer να τις διαμορφώνουν στα thrashy μέτρα τους. 



Disintegration / Free Money: Δύο κομμάτια σε ένα, από τον πρώτο καθαρό hardcore punk δίσκο των Verbal Abuse, με τίτλο "Just An American Band". Μικρά σε διάρκεια τραγούδια σαν αυτό έχουν δώσει τις βάσεις στο είδος, μαζί με δημιουργίες από μπάντες όπως οι Bad Religion, Minor Threat και D.R.I. Το πάντρεμα του punk και του thrash μόλις πραγματοποιήθηκε, με τους Verbal Abuse να επιζητούν μέρος των εσόδων από το "Undisputed Attitude".

Verbal Abuse / Leeches: H πρώτη κυκλοφορία των Verbal Abuse δίνει ξανά το παρόν και οι συνθήκες διασκευής φαίνεται να κινούνται στο μήκος κύματος του προηγούμενου κομματιού που σημειώθηκε. Οι Αμερικάνοι thrashers καταφέρνουν να εκτελέσουν το "Verbal Abuse" και το "Leeches" στη συνέχεια, μέσα σε δύο λεπτά σχεδόν.

Abolish Government / Superficial Love: Η «συνύπαρξη» δύο τραγουδιών εξακολουθεί να δίνει το παράδειγμα ακόμα και στο τρίτο κομμάτι του δίσκου. Οι T.S.O.L. από την Καλιφόρνια αποτελούν μια ακόμα επιρροή στο χώρο του punk για τους Slayer. Στο ομώνυμο EP όμως του 1981, θα βρείτε τα "Superficial Love" και "Abolish Government / Silent Majority", κομμάτια που περιγράφουν τις αξίες και τον τρόπο ζωής των Αμερικάνων.

Can' t Stand You: Το ένα από τα δύο κομμάτια που «δανείστηκαν» οι Slayer από το project των Pap Smear. Διαβάζοντας κανείς τους στίχους μπορεί εύκολα να διακρίνει τί σκέφτεται ένα μεθυσμένο μυαλό όταν συναντά μια γυναικεία παρουσία, την οποία πολύ απλά σιχαίνεται. Οι τέσσερις μεγάλοι ξέρουν πολύ καλά να κάνουν «δικό τους» ένα κομμάτι.

Ddamm (Drunk Drivers Against Mad Mothers): To δεύτερο κομμάτι που προοριζόταν για τους Pap Smear, αλλά τελικά κατέληξε σαν μια πιο punk εκδοχή του ήχου των thrashers. Η διάρκειά του σύντομη και η ταχύτητά του χτυπάει κόκκινο, όπως και τα υπόλοιπα αγαπημένα κομμάτια του "Undisputed Attitude".

Guilty Of Being White: Κλασικός hardcore punk ήχος, πολλά γκάζια και τη σκυτάλη παίρνουν οι ιστορικοί (αλλά βραχύβιοι στη μουσική τους πορεία) Minor Threat. Σε πόσες μπάντες μετέπειτα έδωσαν τα «φώτα» τους; Αμέτρητες! Ναι, καλά το πρόσεξατε κατά την ακρόαση του original κομματιού. Είναι οι τρελάρες οι Slayer, στην punk έκδοσή τους, με τη μόνη διαφορά ότι ο King θα είχε μαλλιά. Όσες αντιπαραθέσεις και να δημιούργησε το κομμάτι σχετικά με το ρατσιστικό περιεχόμενό του, και συγκεκριμένα για την εναλλαγή των στίχων "Guilty οf being white, guilty of being right", τα αγαπημένα μας ρεμάλια δε μασάνε και δηλώνουν ότι πρόκειται για ένα απλό λογοπαίγνιο.

I Hate You: Ξέρουν πολύ καλά τί διασκευάζουν, έτσι; Το τελευταίο κομμάτι των Verbal Abuse έρχεται να δείξει την εναντίωση στα Θεία. H συγκεκριμένη διασκευή είναι σαν να ακούμε τους Sex Pistols του σήμερα. Punk ήχος που στον καθένα μπορεί να θυμίσει και κάτι διαφορετικό με ελάχιστα thrash στοιχεία να ξεχωρίζουν.



Filler / I Don' t Want To Hear It: Η αρχική εκτέλεση του κομματιού φέρνει στο μυαλό εκτός από τους Minor Threat μπάντες όπως οι Rancid και οι Dead Kennedys. Oι Slayer από την άλλη δίνουν ξανά τον punk χαρακτήρα ενώνοντας τα δύο κομμάτια, εμπλουτίζοντάς τον με σκληρά solo. Σεβασμό στον Araya, ο οποίος μας δείχνει πόσο πιο αληταράς μπορεί να γίνει χάρη στα φωνητικά του.

Spiritual Law: Kάπου εδώ έρχεται ένα δημιούργημα των D.I., μια μπάντα που υπέστη πολλές αλλαγές στο line up και από το "Spiritual Law" και μόνο μπορούμε εύκολα να αντιληφθούμε ότι ο ήχος τους είναι αρκετά πιο σκληρός σε σχέση με αυτόν που είχαν τα σχήματα που έχουν προαναφερθεί. To cover των Slayer είναι αρκετά πιο γρήγορο σε ταχύτητα και διαφοροποιημένο από το αρχικό κομμάτι.

Mr. Freeze: To μοναδικό κομμάτι που επέλεξαν οι Αμερικάνοι από το σχήμα των Dr. Know, το οποίο «από τη μάνα του» διαθέτει σκληρότερες κιθάρες και τύμπανα σε σχέση με κάθε άλλο στο δίσκο. Το "Mr. Freeze" έχει προσαρμοστεί απόλυτα στα μουσικά δεδομένα των Slayer, ενώ ο Paul Bostaph συμβάλλει έμπρακτα στο εκρηκτικό αποτέλεσμα.

Violent Pacification: Η πρώτη διασκευή σε crossover μπάντα. Οι γνωστοί σε όλους D.R.I. (Dirty Rotten Imbeciles), ένα από τα group που διεκδικούν την πατρότητα του crossover thrash, εκπροσωπούνται στο Undisputed Attitude με το κομμάτι να περιέχεται στο ομότιτλο EP του 1984. H διασκευή του στα πρώτα λεπτά ακούγεται άκρως καταιγιστική, ενώ από ένα σημείο και μετά τείνει να μοιάζει αρκετά με την πρωτότυπη έκδοση. Για ακόμα μια φορά οι Slayer δείχνουν να διαλέγουν κομμάτια που εκφράζουν τις ανησυχίες τους, ακόμα και όταν πρόκειται για διασκευές.

Richard Hung Himself: Aν ακούσετε την εκδοχή των D.I. είναι σίγουρο ότι κάποια σημεία θα σας μεταφέρουν σε άλλες εποχές όπως αυτές του κλασικού rock. Το punk κλίμα όμως θα σας επαναφέρει ξανά στην πραγματικότητα, και κάπως έτσι συνεχίζεται ο φαύλος αυτός κύκλος. Ωστόσο, η διασκευή των Slayer δεν εγγυάται κάτι τέτοιο.

I' m Gonna Be Your God: Η ιστορική μπάντα των Stooges έβαλε και αυτή το λιθαράκι της για την ολοκλήρωση του "Undisputed Attitude". Η παρέα του Iggy Pop κυκλοφόρησε το συγκεκριμένο τραγούδι με τον τίτλο "I' m Gonna Be Your Dog", αλλά η συμμορία του Kerry King προτίμησε να το μετονομάσουν. Ακόμα μία σύνθεση που είναι πολύ μπροστά για την εποχή της, με κιθάρες καθαρά doom και ιδιοσυγκρασία άκρως μνημονική. H διασκευή φέρνει το κομμάτι στα πλαίσια του πιο μοντέρνου punk και ριζικά τροποποιημένο κάνει τη δική του πλύση εγκεφάλου.

Gemini: Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω αν έκπληξη αποτελεί το "Gemini" ή όλα τα υπόλοιπα 13 τραγούδια. Είναι το μοναδικό κομμάτι του δίσκου που προέρχεται αποκλειστικά από τα μυαλά των King και Araya. Φανερά πιο αργό, βαρύγδουπο και σκοτεινό φέρνει τον πιο γνώριμο επίλογο στο μυαλό των οπαδών της μπάντας, χωρίς όμως να ξεφεύγει από το όλο attitude που έχει επικρατήσει στο σύνολο της κυκλοφορίας.



Μερικοί ίσως αναρωτήθηκαν για πιο λόγο μια τόσο μεγάλη μπάντα δημιούργησε ένα δίσκο με διασκευές, αντί να συνεχίσει κατευθείαν στο "Diabolus In Musica". Η προφανής απάντηση είναι για να αποτίσει φόρο τιμής σε όλους τους καλλιτέχνες που αποτέλεσαν γνώμονα για τη διαμόρφωση του ήχου της. Άλλοι πάλι μπορεί να αναρωτήθηκαν, γιατί οι Slayer επέλεξαν κυρίως punk κομμάτια. 'Oσο και αν τους επηρέασαν ονόματα όπως οι Judas Priest, U.F.O. και Deep Purple, η διασκευή κλασικών heavy metal κομματιών είναι μάλλον κλισέ, οπότε έτσι εξηγείται και η προτίμηση που έδειξαν στο punk ιδίωμα.



Σύμφωνα με δηλώσεις των ίδιων, άργησαν να πάρουν την απόφαση να υλοποιήσουν το "Undisputed Attitude", καθώς το να ασχοληθεί κάποιος με διασκευές είναι αρκετά χρονοβόρο και εξαντλητικό. Ουκ ολίγες φορές απέρριψαν συγκεκριμένα τραγούδια διότι δεν μπορούσαν να συμβαδίσουν με τις διαφορετικές μελωδίες των οργάνων. Όσο διαφορετικό και αν είναι ένα τραγούδι όμως, το στοιχείο των Slayer κυριαρχεί και τους κάνει αναγνωρίσιμους από έτη φωτός πίσω. Πως θα μπορούσαμε άλλωστε να παραβλέψουμε τη διδασκαλία των riffs από τους King και Hanneman ή τη μανιακή φωνή του Tom Araya; Μάλλον είναι αδύνατο.