Hate Eternal, Dying Fetus, Deeds Of Flesh, Prejudice
Από τον Παναγιώτη Λουκά, 13/02/2004 @ 04:25
24/01/04, ΑΝ Club, Αθήνα
Ένα ελκυστικό πακέτο ("value for money") πέρασε και από την χώρα μας για 2 εμφανίσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Φτάνοντας έξω από το An την ώρα "έναρξης" που αναγραφόταν στο εισιτήριο (20:30), διαπιστώσαμε ότι ακόμα δεν είχαν ανοίξει οι πόρτες του club, ενώ έξω από το μαγαζί υπήρχε πολύ κόσμος που περίμενε με ανυπομονοσία να δει τα group. Όπως μάθαμε αργότερα, λόγω κακοκαιρίας όλα είχαν καθυστερήσει με αποτέλεσα οι πόρτες να ανοίξουν στις 22:00, ενώ και το κρύο που είχε εκείνη την περίοδο στην Αθήνα συνετέλεσε στον μικρό εκνευρισμό του πλήθους.
Με τα πολλά και μετά από ένα πολύ σύντομο soundcheck οι Prejudice στις 22:20 ξεκίνησαν το set τους. Το στυλ τους χαρακτηρίζεται ως brutal technical death metal με επιρροές από Vader, πρώιμους Sepultura, Altar και Suffocation. Έπαιξαν πολύ επιθετικά και για περίπου 35 λεπτά ζέσταναν με το παραπάνω το κοινό που είχε γεμίσει το An. Ορισμένα από τα κομμάτια που ακούστηκαν ήταν τα: "Suffer", "Resolved", "Dictated Lives", "Nuclear Malediction".
Μετά από μια σύντομη διακοπή, τη σκυτάλη πήραν οι Deeds Of Flesh. To group έχει μέχρι στιγμής κυκλοφορήσει 5 albums με το τελευταίο τους album ‘‘Reduce To Ashes’’ να έχει τη μερίδα του λέοντος στο set list, χωρίς όμως να παραβλέπουν και τις παλιότερες δουλειές τους. Το κοινό ήδη είχε αρχίσει να ζεσταίνεται για τα καλά και δεν άργησε να κάνει stage diving.
Γύρω στις 12:00 το βράδυ ήρθε η ώρα για το group το οποίο ήταν και το καλύτερο του πακέτου, οι Dying Fetus. Η μπάντα με την εμφάνιση της καθήλωσε τους οπαδούς και πολλοί υποστήριζαν ότι δικαιωματικά αυτοί έπρεπε να ήταν οι headliners. Η ηγετική τους μορφή John Gallagher ήταν όλα τα λεφτά, από τη μια με τα riffs του, τα οποία είμαι μια μίξη από διάφορα ιδιώματα του metal (death, hardcore and grindcore) και από την άλλη κάνοντας backing vocals στα περισσότερα κομμάτια. To group έβγαζε επί σκηνής τρομερή ενέργεια, ενώ και το κοινό ανταποκρίνοταν πολύ ενεργά. Μετά από περίπου 1 ώρα μας άφησαν καταυεχαριστημένους και σίγουρα ήταν μια εμφάνιση που θα συζητιέται για αρκετό χρονικό διάστημα.
Στις 1:15 οι headliners, Hate Eternal. Λίγο πολύ όλοι ξέρουν την ιστορία τους. Ο κιθαρίστας/τραγουδιστής Eric Rutan, μετά από τους Morbid Angel δημιούργησε τους Ηate Eternal με σκοπό να ικανοποιήσει τα μουσικά του «εγώ». Το στυλ που παίζουν είναι μια μίξη από Morbid Angel, Nile, Vader ενώ έχουν κυκλοφορήσει 2 albums το "King Of All Kings" και ‘‘Conquering The Throne’’. Για περίπου 1 ώρα αποτελείωσαν το κουρασμένο κοινό κάνοντας μια πολύ γερή προθέρμανση για την επικείμενη εμφάνιση των Morbid Angel.
Συμπερασματικά, παρόλες τις αντιξοότητες (η ώρα ήταν περίπου 2:30 όταν φύγαμε από το club ) και την κούραση, ήταν ένα πολύ κάλο συναυλιακό πακέτο με τους Dying Fetus να κερδίζουν τις εντυπώσεις.
25/01/04, Υδρόγειος, Θεσσαλονίκη
Επιτέλους ένα αμιγώς death metal συναυλιακό πακέτο επισκέφτηκε την πόλη μας μετά από αρκετό καιρό brutal απραξίας. Τη βραδιά άνοιξαν οι Βέλγοι Prejudice οι οποίοι διέλυσαν τις τυχούσες προκαταλήψεις (βλέπε Prejudice) για το αν κολλούσαν στο ultra brutal πακέτο των υπόλοιπων γκρουπ. Οι Βέλγοι έπαιξαν για 30 περίπου λεπτά αφήνοντας σαφώς καλύτερες εντυπώσεις σε σχέση με την προηγούμενη εμφάνισή τους με Vader και Krisiun. Χωρίς μπασίστα αλλά με 2 επτάχορδες κιθάρες αυτή τη φορά. Φαίνεται ότι είναι πιστοί στο underground πνεύμα αφού οι ίδιοι αυτοχρηματοδοτούν τη συμμετοχή τους. Αξιέπαινοι. Τσεκάρετε επίσης το νέο τους CD.
Μετά το πέρας του live set των Prejudice και μια μικρή καθυστέρηση, το καλιφορνέζικο τρίο των Deeds Of Flesh εξαπέλυσε τον death metal καταιγισμό του ξεκινώντας με το “An Eternity Of Fisting And Browling”. Για 35 περίπου λεπτά έπαιξαν τόσο απάνθρωπα δεμένα και με έναν ήχο τόσο διαυγή που έκανε την αναπαραγωγή των ίδιων τραγουδιών στο CD player να ωχριά. Με πιο επιφανή (ανάμεσα στα άλλα) τραγούδια όπως τα “Human Trophies” και “Deeds Of Flesh” οι καλιφορνέζοι επισφράγισαν την ανυπέρβλητη υπεροχή τους αφήνοντας τους 100 περίπου παρευρισκόμενους να μαζεύουν τα κομμάτια τους. (βλέπε “Trading Pieces”).
Μετά το άρτιο live set των Deeds Of Flesh ένα από τα καμάρια της Relapse ανέλαβε την αδυσώπητη συνέχεια αυτού του death metal happening. To γνωστό κουιντέτο Dying Fetus εξαπέλυσε ένα 45-λεπτό περίπου μπαράζ death grind core με άρτιο ήχο. “One Shot One Kill”, “Pissing In The Mainstream”, “Vengeance Unleashed” ανάμεσα στα pit friendly hits που εκτελέστηκαν και “εκτέλεσαν”.
Πως ονομάζεται το super group που περιλαμβάνει τους Derek Rody και Eric Rutan; Hate Eternal φυσικά. Το οποίο group είναι κατασκευασμένο να παίζει σαρωτικό death metal. Όπως και έκανε. Για μία ώρα περίπου οι Hate Eternal εξαπέλυσαν το αμείλικτο death metal μπαράζ τους με μαθηματικά άρτιο εκτελεστικά τρόπο. O Derek Rody πρέπει να έχει βιονικά χέρια και πόδια αφού πρέπει κάποιος να τον δει live να παίζει. Χωρίς ίχνος ιδρώτα έπαιξε τόσο απάνθρωπα γρήγορα και αλάθητα δημιουργώντας έτσι ένα κίνητρο για όσους drummers θέλουν να τα παρατήσουν. Ο δε Eric Rutan με τα abysmal φωνητικά του συμπλήρωσε το παζλ του χαοτικά ολέθριου death metal που χρειάζεται η σκηνή για να ξεριζωθούν τα χαμερπή nu metal παράσιτα. Ο ήχος πάντως στα 2 πρώτα τραγούδια δεν ήταν και ο καλύτερος αλλά ευτυχώς διορθώθηκε αν και η αλήθεια είναι ότι με μία κιθάρα μόνο ως τριο ακούγονται λίγο άδειοι (ίσως θα έπρεπε να γυρίσει ο Doug Cerrito στη μπάντα). Εν κατακλείδι ελπίζουμε η απογοητευτική προσέλευση να μην εμποδίσει το να δούμε στο μέλλον κι άλλα τέτοια ζουμερά death metal πακέτα.
Ένα ελκυστικό πακέτο ("value for money") πέρασε και από την χώρα μας για 2 εμφανίσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Φτάνοντας έξω από το An την ώρα "έναρξης" που αναγραφόταν στο εισιτήριο (20:30), διαπιστώσαμε ότι ακόμα δεν είχαν ανοίξει οι πόρτες του club, ενώ έξω από το μαγαζί υπήρχε πολύ κόσμος που περίμενε με ανυπομονοσία να δει τα group. Όπως μάθαμε αργότερα, λόγω κακοκαιρίας όλα είχαν καθυστερήσει με αποτέλεσα οι πόρτες να ανοίξουν στις 22:00, ενώ και το κρύο που είχε εκείνη την περίοδο στην Αθήνα συνετέλεσε στον μικρό εκνευρισμό του πλήθους.
Με τα πολλά και μετά από ένα πολύ σύντομο soundcheck οι Prejudice στις 22:20 ξεκίνησαν το set τους. Το στυλ τους χαρακτηρίζεται ως brutal technical death metal με επιρροές από Vader, πρώιμους Sepultura, Altar και Suffocation. Έπαιξαν πολύ επιθετικά και για περίπου 35 λεπτά ζέσταναν με το παραπάνω το κοινό που είχε γεμίσει το An. Ορισμένα από τα κομμάτια που ακούστηκαν ήταν τα: "Suffer", "Resolved", "Dictated Lives", "Nuclear Malediction".
Μετά από μια σύντομη διακοπή, τη σκυτάλη πήραν οι Deeds Of Flesh. To group έχει μέχρι στιγμής κυκλοφορήσει 5 albums με το τελευταίο τους album ‘‘Reduce To Ashes’’ να έχει τη μερίδα του λέοντος στο set list, χωρίς όμως να παραβλέπουν και τις παλιότερες δουλειές τους. Το κοινό ήδη είχε αρχίσει να ζεσταίνεται για τα καλά και δεν άργησε να κάνει stage diving.
Γύρω στις 12:00 το βράδυ ήρθε η ώρα για το group το οποίο ήταν και το καλύτερο του πακέτου, οι Dying Fetus. Η μπάντα με την εμφάνιση της καθήλωσε τους οπαδούς και πολλοί υποστήριζαν ότι δικαιωματικά αυτοί έπρεπε να ήταν οι headliners. Η ηγετική τους μορφή John Gallagher ήταν όλα τα λεφτά, από τη μια με τα riffs του, τα οποία είμαι μια μίξη από διάφορα ιδιώματα του metal (death, hardcore and grindcore) και από την άλλη κάνοντας backing vocals στα περισσότερα κομμάτια. To group έβγαζε επί σκηνής τρομερή ενέργεια, ενώ και το κοινό ανταποκρίνοταν πολύ ενεργά. Μετά από περίπου 1 ώρα μας άφησαν καταυεχαριστημένους και σίγουρα ήταν μια εμφάνιση που θα συζητιέται για αρκετό χρονικό διάστημα.
Στις 1:15 οι headliners, Hate Eternal. Λίγο πολύ όλοι ξέρουν την ιστορία τους. Ο κιθαρίστας/τραγουδιστής Eric Rutan, μετά από τους Morbid Angel δημιούργησε τους Ηate Eternal με σκοπό να ικανοποιήσει τα μουσικά του «εγώ». Το στυλ που παίζουν είναι μια μίξη από Morbid Angel, Nile, Vader ενώ έχουν κυκλοφορήσει 2 albums το "King Of All Kings" και ‘‘Conquering The Throne’’. Για περίπου 1 ώρα αποτελείωσαν το κουρασμένο κοινό κάνοντας μια πολύ γερή προθέρμανση για την επικείμενη εμφάνιση των Morbid Angel.
Συμπερασματικά, παρόλες τις αντιξοότητες (η ώρα ήταν περίπου 2:30 όταν φύγαμε από το club ) και την κούραση, ήταν ένα πολύ κάλο συναυλιακό πακέτο με τους Dying Fetus να κερδίζουν τις εντυπώσεις.
Παναγιώτης Λουκάς
25/01/04, Υδρόγειος, Θεσσαλονίκη
Επιτέλους ένα αμιγώς death metal συναυλιακό πακέτο επισκέφτηκε την πόλη μας μετά από αρκετό καιρό brutal απραξίας. Τη βραδιά άνοιξαν οι Βέλγοι Prejudice οι οποίοι διέλυσαν τις τυχούσες προκαταλήψεις (βλέπε Prejudice) για το αν κολλούσαν στο ultra brutal πακέτο των υπόλοιπων γκρουπ. Οι Βέλγοι έπαιξαν για 30 περίπου λεπτά αφήνοντας σαφώς καλύτερες εντυπώσεις σε σχέση με την προηγούμενη εμφάνισή τους με Vader και Krisiun. Χωρίς μπασίστα αλλά με 2 επτάχορδες κιθάρες αυτή τη φορά. Φαίνεται ότι είναι πιστοί στο underground πνεύμα αφού οι ίδιοι αυτοχρηματοδοτούν τη συμμετοχή τους. Αξιέπαινοι. Τσεκάρετε επίσης το νέο τους CD.
Μετά το πέρας του live set των Prejudice και μια μικρή καθυστέρηση, το καλιφορνέζικο τρίο των Deeds Of Flesh εξαπέλυσε τον death metal καταιγισμό του ξεκινώντας με το “An Eternity Of Fisting And Browling”. Για 35 περίπου λεπτά έπαιξαν τόσο απάνθρωπα δεμένα και με έναν ήχο τόσο διαυγή που έκανε την αναπαραγωγή των ίδιων τραγουδιών στο CD player να ωχριά. Με πιο επιφανή (ανάμεσα στα άλλα) τραγούδια όπως τα “Human Trophies” και “Deeds Of Flesh” οι καλιφορνέζοι επισφράγισαν την ανυπέρβλητη υπεροχή τους αφήνοντας τους 100 περίπου παρευρισκόμενους να μαζεύουν τα κομμάτια τους. (βλέπε “Trading Pieces”).
Μετά το άρτιο live set των Deeds Of Flesh ένα από τα καμάρια της Relapse ανέλαβε την αδυσώπητη συνέχεια αυτού του death metal happening. To γνωστό κουιντέτο Dying Fetus εξαπέλυσε ένα 45-λεπτό περίπου μπαράζ death grind core με άρτιο ήχο. “One Shot One Kill”, “Pissing In The Mainstream”, “Vengeance Unleashed” ανάμεσα στα pit friendly hits που εκτελέστηκαν και “εκτέλεσαν”.
Πως ονομάζεται το super group που περιλαμβάνει τους Derek Rody και Eric Rutan; Hate Eternal φυσικά. Το οποίο group είναι κατασκευασμένο να παίζει σαρωτικό death metal. Όπως και έκανε. Για μία ώρα περίπου οι Hate Eternal εξαπέλυσαν το αμείλικτο death metal μπαράζ τους με μαθηματικά άρτιο εκτελεστικά τρόπο. O Derek Rody πρέπει να έχει βιονικά χέρια και πόδια αφού πρέπει κάποιος να τον δει live να παίζει. Χωρίς ίχνος ιδρώτα έπαιξε τόσο απάνθρωπα γρήγορα και αλάθητα δημιουργώντας έτσι ένα κίνητρο για όσους drummers θέλουν να τα παρατήσουν. Ο δε Eric Rutan με τα abysmal φωνητικά του συμπλήρωσε το παζλ του χαοτικά ολέθριου death metal που χρειάζεται η σκηνή για να ξεριζωθούν τα χαμερπή nu metal παράσιτα. Ο ήχος πάντως στα 2 πρώτα τραγούδια δεν ήταν και ο καλύτερος αλλά ευτυχώς διορθώθηκε αν και η αλήθεια είναι ότι με μία κιθάρα μόνο ως τριο ακούγονται λίγο άδειοι (ίσως θα έπρεπε να γυρίσει ο Doug Cerrito στη μπάντα). Εν κατακλείδι ελπίζουμε η απογοητευτική προσέλευση να μην εμποδίσει το να δούμε στο μέλλον κι άλλα τέτοια ζουμερά death metal πακέτα.
Γιώργος Χαρισόπουλος
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
