Dead Meadow live σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, 26-27/10/13

Δύο όμορφες ψυχεδελικές βραδιές από το power trio των Dead Meadow

Από τους Μάνο Πατεράκη, Γιάννη Βόλκα, 29/10/2013 @ 14:01
Οι Dead Meadow αποτελούν γνήσια τέκνα της ψυχεδέλειας των 60s. Power trio, με μουσικές που στηρίζονται στα περπατήματα του μπάσου, έχοντας ζωγραφισμένες πάνω τους τις χρωματιστές μουτζούρες των κιθαριστικών solo και των άλλοτε νωχελικών, άλλοτε δυναμικών drum περασμάτων. Εδώ και πάνω από δέκα χρόνια, με βάση τους την Washington, περιοδεύουν ακατάπαυστα όλο τον κόσμο προωθώντας τη μουσική τους. Φέτος, κυκλοφόρησαν το πολύ όμορφο "Warble Womb", για το οποίο μας μίλησαν στη συνέντευξη που μας έδωσαν πριν κάποιες μέρες.

Dead Meadow, The Noise Figures - 26/10/13 - Six D.O.G.S., Αθήνα

Τη συναυλία της Αθήνας άνοιξαν οι The Noise Figures και δηλώνω άκρως εντυπωσιασμένος, αφού δεν τους γνώριζα καν. Το συγκρότημα αποτελείται από τον Γιώργο Νίκα (drums, φωνή) και τον Στάμο Μπάμπαρη (κιθάρα, φωνή), οι οποίοι μας προσέφεραν ρυθμικές γκαραζο-ψυχεδέλειες. Έχοντας πολύ γεμάτο ήχο, παρότι μόνο δύο μέλη, αποτέλεσαν την ιδανική έναρξη για μια τέτοια συναυλία.

The Noise Figures

Η μουσική τους μοιάζει να έχει ξεφύγει από τις γειτονιές του San Francisco ή του Austin. Έκαστοι είχαν, επίσης, πολύ καλές φωνητικές δυνατότητες, προεξέχοντος του drummer, λόγω της ιδανικής 60s χροιάς του. Στις 4 Νοεμβρίου κυκλοφορεί ο πρώτος τους δίσκος μέσω της Inner Ear. Αν αγαπάτε συγκροτήματα όπως οι Black Angels ή οι Wooden Shjips, μην τους προσπεράσετε.

Εν συνεχεία, είχαμε μιάμιση ώρα αγνής, δεινοσαυρικής, χιπστερικής και χίπικης νεοψυχεδέλειας. Στη σκηνή ανέβηκαν τρεις τύποι που τα είχαν όλα: μουστάκια, μαλλιά καρεδάκι, γυαλιά πατομπούκαλα, ριγέ τιραντάκια και ένα ταλαίπωρο μπουκάλι Jack Daniel's, από όπου ο (για κάποιο λόγο μόνιμα ξινισμένος) drummer έπινε επιδεικτικά στο τέλος κάθε κομματιού. Στην αρχή, ο ήχος ήταν μπουκωμένος με αρκετά προβλήματα, ωστόσο μετά από ένα-δυο κομμάτια έφτιαξε και απολαύσαμε απερίσπαστοι το ακραιφνώς psychedelic rock τους. Σύσσωμο το κοινό κινούταν υπό τους groove-άτους ήχους τους και για μιάμιση ώρα μεταφερθήκαμε στις Η.Π.Α., πενήντα χρόνια πριν.

Dead Meadow

Ως λάτρεις του παρελθόντος, οι Dead Meadow αποφάσισαν να μας προβάλλουν τα visual με Windows, και ουχί με Mac, οπότε το κρασάρισμα ήταν αναπόφευκτο και μείναμε «ορφανοί» στο μεγαλύτερο μέρος της συναυλίας... Κακά τα ψέματα, τέτοιες μουσικές τα θέλουν τα visual τους και φάνηκε αρχικά η έλλειψή τους, αλλά εν τέλει η μουσική τους στάθηκε ικανή να μας ταξιδέψει από μόνη της.

Dead Meadow

Τόσο ο τραγουδιστής / κιθαρίστας όσο και ο μπασίστας είχαν κέφια και φάνηκαν να απολαμβάνουν ιδιαίτερα τον γεμάτο συναυλιακό χώρο, κάτι που έβγαινε προς τα έξω, ενώ ο drummer, παρόλη την ιδιόρρυθμη στάση του, ταίριαξε όμορφα στο σκηνικό. Εν αναμονή της επερχόμενης συναυλίας των Black Angels, η συναυλία των Dead Meadow ήταν το ιδανικό πρόγευμα και το ασφυκτικά γεμάτο Six D.O.G.S. ήταν μια άκρως ενθαρρυντική εικόνα για μελλοντικές επισκέψεις συγκροτημάτων του ευρύτερου χώρου.
SETLIST

Such Hawks Such Hounds
Everything's Going On
1000 Dreams
In The Thicket
What Needs Must Be
Rains In The Desert
At Her Open Door
Beyond The Fields We Know
Sleepy Silver Door

Encore:
Heaven
Green Sky, Green Lake



Dead Meadow, Million Hollers - 27/10/13 - Eightball, Θεσσαλονίκη

Από την μια πλευρά, ένα βράδυ Κυριακής που ακολουθείται από αργία. Από την άλλη, ένα τριήμερο ιδανικό για έξοδο από την πόλη, την καθημερινότητα, την ρουτίνα. Από την μία, η αναμφισβήτητη αξία των Dead Meadow στην νεο-ψυχεδελική σκηνή, από την άλλη ένα ανέκαθεν underground όνομα με μουσικό ύφος αξιόλογο μεν, αντιεμπορικό δε. Δύσκολος ο υπολογισμός την προσέλευσης του κόσμου αν και οι προβλέψεις λίγες μέρες νωρίτερα κάθε άλλο παρά θετικές ήταν. Κακά τα ψέματα, ίσως οι εμφανίσεις των Clutch ή ακόμα και των Nightstalker να γεμίζουν venues αλλά τα μικρότερα ονόματα δεν απολαμβάνουν την ίδια υποστήριξη στην πόλη μας. Φυσικά είναι επίσης διφορούμενο να αποκαλείς «μικρό όνομα» ένα συγκρότημα με μια δεκαπενταετία να βαραίνει την πλάτη του.

Million Hollers

Την βραδιά κλήθηκαν να σώσουν οι Million Hollers. Με πιστούς οπαδούς στην πόλη, περίσσεια όρεξη και δυναμική παρουσία ζέσταναν τον «αραιοκατοικημένο» χώρο. Κατά κύριο λόγο blues rock με ομοιότητες με τους Black Keys αλλά και με μικρές και μεγάλες πινελιές από Queens Of The Stone Age και P.J Harvey (στην εκφραστική φωνή της Λαμπρινής) το τρίο κέρδισε με χαρακτηριστική ευκολία το κοινό που δεν παρέλειψε να εκσφενδονίσει τραπουλόχαρτα στην σκηνή ως ένδειξη θαυμασμού. Ευνοϊκές οι προφητείες για το μέλλον των Hollers.

Dead Meadow

Με χαλαρούς ρυθμούς, ταιριαστούς στο κυριακάτικο βράδυ και μέσα σε οικογενειακή ατμόσφαιρα, οι Dead Meadow χωρίς πολλά λόγια ανέβηκαν στην σκηνή του Eightball. Το ίδιο λακωνικοί παρέμειναν κατά όλη την διάρκεια του set τους δείχνοντας και οι ίδιοι «χαμένοι» στο ψυχεδελικό trip που μας πρόσφεραν. Αν και το κοινό μετά βίας ξεπερνούσε τα εκατό άτομα, το τρίο από το Washington D.C. έδειχνε ικανοποιημένο και αφοσιώθηκε στην μουσική χωρίς να αναλώνεται σε περιττές δηλώσεις.

Dead Meadow

Το set τους βασίστηκε σε ολόκληρη την καριέρα τους με παλιότερα κομμάτια όπως το εναρκτήριο "Such Hawks Such Hounds" ή το μακρόσυρτο "Beyond The Fields We Know" αλλά και με συνθέσεις από το φετινό "Warble Womb" το οποίο αποδεικνύεται ένας πολύ ώριμος και αξιόλογος δίσκος που δείχνει την σταθερή και σταδιακή εξέλιξη των Dead Meadow. Ψυχεδελικός ήχος με τα visuals στο φόντο να παραπέμπουν στα 60s και να συμβάλλουν στην δημιουργία της κατάλληλης ατμόσφαιρας. Το μπάσο του Steve Kille «στο 11» και το δυναμικό και ρυθμικό drumming του Mark Laughlin δίνουν τον stoner-άδικο όγκο στο τρίο ενώ τα φωνητικά του Jason Simon  λειτουργούν περισσότερο ως μουσικό όργανο παρά ως μέσο αναπαραγωγής των λιγοστών στίχων. Τα «τεμπέλικα» riff του δεν διεκδικούν δάφνες πρωτοτυπίας ούτε έχουν σκοπό την έκκριση τεράστιων ποσοτήτων αδρεναλίνης. Παίζουν όμως καθοριστικό ρόλο στην δημιουργία ενός
χαρακτηριστικού και ταξιδιάρικου ψυχεδελικού ήχου κατάλληλου για ενδοσκόπηση και ψυχικής αναζήτησης.

Dead Meadow

Οι Dead Meadow με εμφανίσεις σαν αυτή αποδεικνύουν ότι η νεοψυχεδελική stoner / heavy rock σκηνή έχει πολλά να προσφέρει αρκεί κάποιος να την ερευνήσει βαθύτερα και να μην παραμείνει στάσιμος στα λιγοστά «μεγάλα» ονόματα. Το αμερικανικό τρίο προτίμησε να εκφραστεί μέσω της μουσικής και υπάρχει μερίδα του κόσμου που δείχνει να το εκτιμά αυτό. Απολαυστικοί, αυθεντικοί, τίμιοι.

Γιάννης Βόλκας

SETLIST

Such Hawks Such Hounds
Everything's Going On
One Thousand Dreams
In The Thicket
What Needs Must Be
Rains In The Desert
At Her Open Door
Beyond The Fields We Know
'Till Kingdom Come
Sleep Silver Door

Encore:
Heaven
Green Sky, Green Lake

Φωτογραφίες: Vivi Kefaloniti / Γιάννης Βόλκας
  • SHARE
  • TWEET