Jake Bugg: «Όνειρο μου είναι μια μέρα στο μέλλον να παίξω στο Ηρώδειο»

Λίγοι καλλιτέχνες έκαναν τόσο μεγάλο ντόρο σε τόσο μικρό διάστημα όσο ο Jake Bugg όταν και κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ το μακρινό 2012. Από τότε μέχρι σήμερα, ο δημιουργός πειραματίσθηκε με διάφορα είδη μουσικής, ψάχνοντας να βρει τρόπους να εξελίσσεται και να μην μένει στάσιμος.

Μια ζεστή μέρα του Ιουλίου λοιπόν, από αυτές που ελπίζουμε πως έχουμε πια αφήσει πίσω μας για τα καλά, μιλήσαμε με τον 30χρονο, πλέον, καλλιτέχνη για τον επικείμενο τελικό του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου, για την πολιτική κατάσταση του Ηνωμένου Βασιλείου, και, φυσικά, για το νέο, σαφέστατα πιο ηλεκτρικό, άλμπουμ του, το οποίο αναμένεται να κυκλοφορήσει μέσα στις επόμενες μέρες.

Γεια σου Jake. Πώς είναι ο καιρός στην Αγγλία;

Βασικά είναι εντάξει, δεν είναι πολύ άσχημα. Αλλά πρέπει να κάνει πολύ ζέστη εκεί, έτσι δεν είναι;

Ναι, ειδικά αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στη μέση μιας ακραίας ζέστης με θερμοκρασίες γύρω στους 40° για το υπόλοιπο της εβδομάδας, οπότε είναι λίγο ανυπόφορο...

Ναι, ήμουν στην Αθήνα πέρυσι περίπου την ίδια εποχή, τον Αύγουστο. Και ήταν τρελό. Δεν μπορούσα καν να περπατήσω στην άμμο. Είχε πολύ ζέστη...

Αν είσαι στην παραλία ή κοντά σε καμιά πισίνα, η κατάσταση είναι υποφερτή. Αλλά αν είσαι στην πόλη, με όλα αυτά τα κτίρια και το τσιμέντο, δεν είναι και τόσο...

Ναι...

Μερικές φορές το ελληνικό καλοκαίρι δεν είναι τόσο καλό όσο ακούγεται…

Για μένα ήταν πάντως και πέρασα τέλεια. Είναι μια υπέροχη χώρα.

Χαίρομαι πολύ που μιλάω μαζί σου. Και ακριβώς επειδή είναι η πρώτη φορά που μιλάμε, θα ξεκινήσουμε από το παρελθόν και θα έρθουμε στο παρόν καθώς έχεις έτοιμο ένα νέο άλμπουμ που θα κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο. Πότε ξεκίνησες να τραγουδάς και να γράφεις τραγούδια;

Νομίζω ότι ήμουν περίπου 12 ετών και ο θείος μου μου έφερε μια κιθάρα. Πίστευε ότι θα σκονιζόταν σε κάποια γωνία. Έμαθα μερικές συγχορδίες και μου έγινε εμμονή. Έτσι άρχισα να τραγουδάω και να παίζω γύρω στα 12. Και όταν έφτασα στα 14, άρχισα να γράφω τραγούδια. Και ναι, απλά το ερωτεύτηκα.

Κυκλοφόρησες το ντεμπούτο άλμπουμ σου όταν ήσουν μόλις 18 ετών. Πώς ήταν να έχεις ένα #1 άλμπουμ στα βρετανικά charts σε τόσο νεαρή ηλικία;

Όλο αυτό ήταν αρκετά τρελό. Ακόμα δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω, αλλά ήταν ένα καταπληκτικό συναίσθημα. Και θυμάμαι να παρακολουθώ τα charts του iTunes και να το βλέπω να ανεβαίνει σιγά-σιγά και να ανεβαίνει και να ανεβαίνει στα charts. Ναι, ήταν κάτι που δεν θα μπορούσα καν να ευχηθώ. Ήταν πραγματικά μια πολύ τρελή εποχή. Ήταν μια μαγική στιγμή και κάτι για το οποίο είμαι πολύ, πολύ χαρούμενος.

Ήμουν 18 χρονών και πολύ κουρασμένος

Όλη αυτή η άμεση επιτυχία που είχες και η αδιάκοπη κάλυψη από τα ΜΜΕ σε άγχωσε λίγο; Πώς αντέδρασες σε αυτό;

Εκ των υστέρων, υποθέτω ότι θα μπορούσα να το είχα χειριστεί καλύτερα, αλλά αυτό είναι κάτι που ισχύει πάντα για όλα τα πράγματα. Όμως, ταυτόχρονα, ήμουν 18 χρονών και ξαφνικά η ζωή έγινε πολύ σοβαρή. Χωρίς αμφιβολία, ήταν μια πολύ κουραστική περίοδος. Ήμουν πολύ απασχολημένος κάνοντας συνεντεύξεις κάθε μέρα και, προφανώς, όλο αυτό σίγουρα σε κουράζει. Αλλά την ίδια στιγμή δεν μπορώ να μην το εκτιμήσω γιατί όλη αυτή η προσοχή των Μέσων Ενημέρωσης και του Τύπου είναι πάντα κάτι καλό για ένα άλμπουμ. Αλλά ήμουν 18 χρονών και πολύ κουρασμένος. Σίγουρα είναι κάτι που εκτιμώ τώρα περισσότερο. Αλλά όταν είσαι τόσο νέος, δεν σε νοιάζει πραγματικά τίποτα στον κόσμο, έτσι δεν είναι;

Έχει περάσει πάνω από μια δεκαετία από τότε. Τι σκέφτεσαι για όλο αυτό, σήμερα;

Πραγματικά, ήταν μια απίστευτη περίοδος στη ζωή μου όπου συνέβησαν πολλά. Προέρχομαι από την εργατική τάξη και μεγάλωσα σε εργατικές κατοικίες οπότε το να αλλάξει η ζωή μου τόσο δραστικά ήταν κάτι πραγματικά απίστευτο. Αλλά καθώς περνάει ο καιρός τα πράγματα έχουν ηρεμήσει κι έτσι έχω χρόνο να το αναλογιστώ περισσότερο και όσο τρελό κι αν ήταν, δεν θα άλλαζα ούτε δευτερόλεπτο από αυτό.

Πιστεύεις ότι έχεις αλλάξει ως καλλιτέχνης από τότε; Προφανώς έχεις αλλάξει, αλλά με ποιο τρόπο αισθάνεσαι πως έχεις εξελιχθεί ως καλλιτέχνης σε σχέση με τον 18χρονο νέο πετυχημένο δημιουργό που υπήρξες;

Νομίζω ότι το παίρνω πολύ πιο σοβαρά τώρα. Δουλεύω πολύ πιο σκληρά, δεν είμαι τόσο τεμπέλης γιατί από τότε που ήμουν νέος, ήξερα ότι αυτό ήθελα να κάνω, αλλά δεν πίστευα ότι θα έφτανα ποτέ σε αυτό το επίπεδο. Θεωρώ ότι ως καλλιτέχνης, προσπαθείς όλη την ώρα να μαθαίνεις καινούργια πράγματα και θεωρητικά το επόμενο άλμπουμ σου θα πρέπει πάντα να είναι το καλύτερο σου. Αλλά ποτέ δεν είναι τόσο απλό στην πραγματικότητα. Νομίζω ότι αν μη τι άλλο, έχω διευρύνει το γούστο μου, το παίρνω πιο σοβαρά, και σίγουρα δουλεύω πολύ πιο σκληρά στη σύνθεση των τραγουδιών.

Το νέο άλμπουμ αποτελεί την φυσική συνέχεια των δύο πρώτων μου

Το νέο σου άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει το Φθινόπωρο του 2024. Ποια είναι τα κύρια πράγματα που θα μπορούσες να μοιραστείς μαζί μας γι' αυτό πριν μπούμε σε περισσότερες λεπτομέρειες;

Λοιπόν, νομίζω ότι το νέο άλμπουμ αποτελεί την φυσική συνέχεια των δύο πρώτων μου. Νομίζω ότι πολλοί από τους τελευταίους δίσκους που έκανα ήταν περισσότερο πειραματικοί και μερικές φορές αυτό είναι καλό και μερικές φορές δεν λειτουργεί. Αλλά αυτό είναι μέρος της διαδικασίας και του ταξιδιού. Όμως, αυτό το άλμπουμ μοιάζει να πατάει στα πιο δυνατά μου σημεία. Αισθάνομαι ότι έχει όλες τις επιρροές που μου αρέσουν και όπως σου είπα, μοιάζει με ένα είδος φυσικής εξέλιξης.

Κατά τη γνώμη μου - επειδή έχω ήδη ακούσει το άλμπουμ - υπάρχει μια οργή εκεί, που το κάνει να μοιάζει σαν να είναι ο πιο βαρύς δίσκος σου μέχρι τώρα. Θα συμφωνούσες με αυτή τη δήλωση;

Ναι, έτσι νομίζω. Είναι σίγουρα σε μια πιο rock/punky κατεύθυνση σε σχέση με το προηγούμενο άλμπουμ. Το οποίο είναι τέλειο γιατί, ειδικά στις ζωντανές συναυλίες είναι πολύ χρήσιμο να υπάρχει αυτή η ενέργεια και ο ρυθμός. Και προφανώς πάντα δημιουργώ και μία ή δύο μπαλάντες, αλλά νομίζω ότι λειτουργούν καλά μέσα στο υπόλοιπο άλμπουμ.

Οπότε υποθέτω ότι από αυτά που ήδη είπες πως ήταν μια συνειδητή απόφαση να κάνεις κάτι διαφορετικό από το "Saturday night, Sunday morning"...

Ναι.

Και ο τίτλος "Modern Day Distraction" πως προέκυψε;

Λοιπόν, όλη η διαδικασία του να προσπαθώ να βρω έναν τίτλο για ένα άλμπουμ είναι πάντα φοβερά δύσκολη για μένα, αλλά αυτός ο τίτλος απλώς ξεπήδησε κάποια στιγμή. Είναι ένας στίχος από το τραγούδι "Instant Satisfaction". Και σκέφτηκα ότι αυτό το τραγούδι έχει να κάνει με τους ανθρώπους που προσπαθούν να ξεφύγουν από τα προβλήματά τους, την καθημερινή ζωή τους, και όλα όσα τους συμβαίνουν. Και σκέφτηκα ότι ίσως κατά κάποιο τρόπο το ίδιο το άλμπουμ αποτελεί έναν αντιπερισπασμό.

Είναι πολύ εύκολο να καταλήξεις να κάνεις κήρυγμα όταν αναδεικνύεις πολιτικά θέματα

Κάτι που πραγματικά εκτιμώ είναι ότι ποτέ δεν δίστασες να μιλήσεις για την κοινωνική ανισότητα. Πιστεύεις ότι είναι σημαντικό για έναν καλλιτέχνη να μιλάει για την πολιτική;

Εξαρτάται από το πώς το κάνεις. Ήμουν πολύ συνειδητοποιημένος όταν έγραφα αυτό το άλμπουμ. Η ζωή που έχω αυτή τη στιγμή είναι πολύ διαφορετική από αυτή που είχα όταν μεγάλωνα και σε σύγκριση με τη ζωή πολλών ανθρώπων με τους οποίους μεγάλωσα. Και νομίζω ότι μεγαλύτερο ρόλο παίζει ο τρόπος που εκπέμπεις το μήνυμα. Είναι πολύ εύκολο να καταλήξεις να κάνεις κήρυγμα όταν αναδεικνύεις πολιτικά θέματα. Όμως δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι είναι σημαντικό να τα αναδεικνύεις, αρκεί αυτό να ξεκινά από μια καλή, ειλικρινή θέση.

Πιστεύεις ότι οι πρόσφατες εκλογές μπορεί να αλλάξουν την κατάσταση στο Ηνωμένο Βασίλειο; Με το Brexit, τα πράγματα ήταν κάπως ταραγμένα τα τελευταία χρόνια εκεί και αυτό είχε αντίκτυπο και στους καλλιτέχνες...

Λοιπόν, θέλω να πιστεύω ότι τώρα υπάρχουν πραγματικά κάποιοι ενήλικες στο δωμάτιο που θέλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους και μπορούν να μας δώσουν μια ειλικρινή απάντηση. Είναι το λιγότερο που μπορείς να ζητήσεις από μια κυβέρνηση. Και θέλω να πιστεύω ότι θα υπάρξει σίγουρα μια αλλαγή προς το καλύτερο. Δεν περιμένω θαύματα, αλλά πιστεύω ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να κάνουμε το καλύτερο δυνατό για να διασφαλίσουμε ότι όλοι θα έχουν μια δίκαιη ευκαιρία σε μια καλύτερη ζωή.

Πίσω στη μουσική, έχεις συνεργαστεί με παραγωγούς όπως ο Dan Auerbach, ο Rick Rubin, ο Andrew Watt. Πιστεύεις ότι στη σύγχρονη μουσική βιομηχανία, ο ρόλος του παραγωγού είναι καθοριστικός για το αποτέλεσμα ενός άλμπουμ; Ξέρεις, υπάρχει μια συζήτηση σχετικά με αυτό. Επίσης, από τους προαναφερθέντες παραγωγούς, με ποιον είχες την καλύτερη συνεργασία και τις καλύτερες αναμνήσεις;

Νομίζω ότι ο παραγωγός είναι ένα μεγάλο μέρος του τελικού αποτελέσματος. Είναι αυτός που σε βοηθάει να εκπληρώσεις το όραμά σου για να φτάσεις στον ήχο που θέλεις. Οπότε, ναι, ο Rick Rubin ήταν απολύτως λαμπρός. Ήταν καταπληκτικό να δουλεύω μαζί του. Και στη συνέχεια συνεργάστηκα με τον Dan Auerbach που έκανε το τέταρτο άλμπουμ, και ήταν και αυτός εξαιρετικός. Πέρασα υπέροχα δουλεύοντας μαζί του. Οπότε, ναι, ο παραγωγός είναι απίστευτα σημαντικός. Νομίζω ότι φαίνεται τώρα, ειδικά στη σύγχρονη pop μουσική, ότι ο παραγωγός είναι και το τραγούδι τις μισές φορές. Οπότε είναι σπουδαίο όταν έχεις έναν παραγωγό με τον οποίο μπορείς να νιώσεις ότι το όραμά σου εκπληρώνεται κι έχετε μια σπουδαία σχέση.

Το ντεμπούτο σου ήταν επηρεασμένο σε μεγάλο βαθμό από τη folk και rock σκηνή της δεκαετίας του '60. Αν και υπάρχουν ακόμα τέτοιες επιρροές στον ήχο σου, φαίνεται ότι κατά κάποιο τρόπο τις έχεις ξεπεράσει. Θα συμφωνούσες με αυτό; Και τι είδους μουσική σου αρέσει να ακούς αυτόν τον καιρό;

Ναι, υποθέτω καθώς προχωράς, τα γούστα σου αλλάζουν ή διευρύνονται. Από την άλλη, θέλω να πιστεύω ότι αυτό το άλμπουμ για παράδειγμα, αποτελεί μια πιο εκλεπτυσμένη εκδοχή του εαυτού μου από το πρώτο άλμπουμ ή κάτι τέτοιο. Ναι, σίγουρα, τα γούστα μου έχουν αλλάξει, αλλά επίσης θέλω να πιστεύω ότι έχουν γίνει πιο εκλεπτυσμένα κατά κάποιο τρόπο. Τώρα, με αυτό το άλμπουμ, ακούω ακόμα πολλά πράγματα της δεκαετίας του '60, μου αρέσουν πολύ οι Bee Gees και άλλα τέτοια. Αλλά, αν μη τι άλλο, υποθέτω πως έμαθα πώς να τα κάνω δικά μου και να τα εκφράζω σε μια πιο μοντέρνα προσέγγιση.

Περιόδευσες με τον Liam Gallagher και τον John Squire στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία. Υποθέτω ότι είσαι οπαδός των Oasis και των Stone Roses. Πως ήταν αυτή η εμπειρία για σένα;

Ε, ναι! Μεγάλωσα ακούγοντας αυτούς τους τύπους οπότε καταλαβαίνεις τι σήμαινε το να μοιράζομαι τη σκηνή μαζί τους. Νομίζω ότι ο Liam τραγουδάει τόσο υπέροχα αυτές τις μέρες και ο John Squire είναι ένας καταπληκτικός κιθαρίστας. Οπότε το να τους βλέπω κάθε βράδυ αφού έχω κάνει το set μου ήταν απλά υπέροχο. Και ναι, είναι σπουδαίοι τύποι. Είναι κάτι που ονειρεύεσαι σαν παιδί οπότε το να συμβεί είναι κάτι απλά μοναδικό.

Έχεις εμφανιστεί αρκετές φορές στο Glastonbury, με την πρώτη σου φορά να είναι όταν ήσουν μόλις 17 ετών κι έφτασες να είσαι headliner στο Other Stage. Θα συμφωνούσες με τη δήλωση του Noel Gallagher ότι "αυτό είναι το καλύτερο πράγμα στη Βρετανία πέρα από την Premier League";

Το Glastonbury; Δεν ξέρω, πραγματικά! Έχει αλλάξει πολύ με τα χρόνια. Και νομίζω ότι θα ήταν ωραίο να είχαμε δει περισσότερα rock συγκροτήματα φέτος. Νομίζω ότι με την πάροδο των χρόνων προσανατολίστηκε λίγο περισσότερο στην pop μουσική, κάτι που δεν λέω ότι είναι κακό, είναι απλά μια προτίμηση, πραγματικά. Όσο κι αν μου αρέσουν και τα δύο...

Συμφωνώ μαζί σου και διαφωνώ με τον διοργανωτή του φεστιβάλ που είπε ότι δεν υπάρχουν καλές rock μπάντες για να κλείσει.

Ναι, δεν το πιστεύω αυτό ούτε για ένα δευτερόλεπτο. Ήμουν στην Ιρλανδία την προηγούμενη εβδομάδα και είδα τους Green Day να παίζουν και ήταν απολύτως εξαιρετικοί. Και αυτό είναι ένα συγκρότημα που θα μπορούσε σίγουρα να είναι headliner. Είναι φανταστικοί.

Έπαιξαν τα άλμπουμ «American Idion» και «Dookie» ολόκληρα;

Ναι. Και προφανώς, όταν ήμουν δεκατριών ετών, το "American Idiot" ήταν το μεγαλύτερο άλμπουμ εκείνη την εποχή. Και τι άλμπουμ ήταν! Ήταν υπέροχο να βλέπεις αυτούς τους τύπους να παίζουν και να εξακολουθούν να τα σπάνε.

Δεν θέλω να ακουστώ πολύ γέρος, αλλά ήμουν 13 χρονών όταν βγήκε το «Dookie»... (γέλια)

(γέλια) Είναι επίσης ένα σπουδαίο άλμπουμ. Και δεν είναι καταπληκτικό; Αυτό δείχνει πόσο σπουδαίο σχήμα είναι καθώς έχουν βγάλει άλμπουμ με τα οποία κόσμος, από διαφορετικές γενιές, ταυτίζεται και τα καταλαβαίνει. Και όπως λέω, ο Billy Joe είναι ένας συγγραφέας που απλά τραγουδάει την αλήθεια. Τραγουδάει για αληθινά πράγματα και ο κόσμος μπορεί να ταυτιστεί με αυτά.

Ναι, μερικές φορές τσιμπάω τον εαυτό μου που μπορώ να ταυτιστώ με ένα άλμπουμ με το οποίο ταυτιζόμουν όταν ήμουν δεκατριών ετών... Αυτή είναι ίσως η μαγεία της μουσικής...

Ναι, απολύτως φίλε, είναι υπέροχο!

Κατά τη διάρκεια του lockdown, έγραψες τη μουσική για το «Ronaldinho: Τhe Ηappiest Μan in the World». Πώς ήταν αυτή η εμπειρία;

Ήταν κάτι διαφορετικό που δεν είχα ξανακάνει ποτέ στο παρελθόν. Αλλά όταν ήμουν παιδί, ο Ronaldinho ήταν ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο. Κι έτσι, για μένα, ήταν καταπληκτικό να έχω την ευκαιρία να γράψω μουσική για κάτι τέτοιο. Μου έστειλαν μια σκηνή όπου θα είναι αυτός που τα βάζει με τρεις ή τέσσερις τύπους και απλά θα κλωτσάει τη μπάλα στην πάνω γωνία. Το να πιάσω μια κιθάρα και να προσπαθήσω να παίξω μαζί της ήταν κάτι απλά υπέροχο! Και ήταν πολλή δουλειά, αλλά ταυτόχρονα, επειδή ήταν τιμή μου, δεν το ένιωθα καθόλου σαν δουλειά κατά κάποιο τρόπο. Απόλαυσα κάθε λεπτό της διαδικασίας.

Και μιας και μπήκαμε στα ποδοσφαιρικά, ξέρω πως είσαι μεγάλος οπαδός του ποδοσφαίρου μιας και είσαι και χορηγός για τις μπλούζες της Notts County. Για πες μας, είσαι ενθουσιασμένος με την εθνική σας ομάδα; Πιστεύεις ότι επιτέλους υπάρχει ελπίδα να επιστρέψει το κύπελο σπίτι του;

Φυσικά, είμαι πολύ ενθουσιασμένος! Είμαι πολύ περήφανος που κατάφεραν να φτάσουν στον τελικό, αλλά όντας κυνικός δεν μπορώ να μας δω να περνάμε την Ισπανία. Απλά δείχνει τόσο καλή σε όλο το τουρνουά. Και δεν έχει σημασία πόσο καλός είσαι σωματικά, η Ισπανία απλά θα πασάρει την μπάλα εκεί που πρέπει. Ίσως με λίγη τύχη μπορεί και να υπάρχει μια πιθανότητα... Ποιος ξέρει; Είναι ο τελικός!

Κι έχουν και έναν 17χρονο που, κατά κάποιον τρόπο, παίζει σαν να ήταν στο νούμερο ένα των βρετανικών charts... (γέλια).

Ναι... (γέλια)

Είναι λες ο Yamal το αντίστοιχο στο σημερινό ποδόσφαιρο με αυτό που έκανες όταν ήσουν δεκαεπτά ετών στη βρετανική μουσική σκηνή;

(γέλια) Μπα, είναι πολύ ωραίος, έτσι δεν είναι;

Όνειρο μου είναι μια μέρα στο μέλλον να παίξω στο Ηρώδειο

Για να επιστρέψουμε στα της μουσικής, πότε μπορούμε να σε περιμένουμε στην Ελλάδα; Όχι για διακοπές αλλά για μια συναυλία αυτή τη φορά; Έχεις σχέδια ή νέα σχετικά με αυτό;

Νομίζω ότι θα προσπαθήσουμε να έρθουμε εκεί. Ελπίζω του χρόνου ίσως, να παίξουμε σε κάποιο φεστιβάλ ή κάτι τέτοιο, το οποίο θα ήταν υπέροχο. Έχω παίξει εκεί μόνο μία φορά, κάτι το οποίο με εκπλήσσει αλλά θα μου άρεσε πολύ να επιστρέψουμε εκεί. Είναι ένα υπέροχο μέρος. Πέρυσι είδα τους Kraftwerk στο Ηρώδειο, το οποίο ήταν φοβερή εμπειρία. Όνειρο μου είναι μια μέρα στο μέλλον να παίξω στο Ηρώδειο γιατί θα ήταν κάτι καταπληκτικό. Αλλά ελπίζω ότι θα μπορέσουμε να παίξουμε μια συναυλία εδώ και εκεί στο ενδιάμεσο...

Δεν είναι και τόσο απίθανο πάντως, γιατί δεν ξέρω τι άλλαξε τα τελευταία χρόνια, αλλά το Ηρώδειο έχει γίνει πιο ανοιχτό σε καλλιτέχνες σαν εσένα. Σκέψου ότι ένα metal συγκρότημα θα παίξει εκεί με ορχήστρα τον Σεπτέμβριο...

Αλήθεια;

Ναι, για την ακρίβεια ένα death metal συγκρότημα. Συνεπώς, φαίνεται να είναι πραγματικά ανοιχτοί σε πράγματα που μπορούν να γίνουν εκεί. Το οποίο είναι πολύ καλό.

Ω, αυτό είναι καλό να το ξέρω. Αλλά ναι, φαντάζομαι απλώς προσπαθούν να πουλήσουν τα εισιτήρια, φίλε. Για να είμαι ειλικρινής, είναι καλό, αλλά είναι ένα μεγάλο μέρος για να γεμίσει.

Λοιπόν, νομίζω ότι ο χρόνος μας τελειώνει. Απόλαυσα τη συζήτησή μας και θέλω να σε ευχαριστήσω για το χρόνο σου.

Κι εγώ την απόλαυσα πραγματικά. Ευχαριστώ πολύ!

Περιμένω να βγει το άλμπουμ σου και ελπίζω να σε φέρει ξανά στα μέρη μας ώστε να σε τα πούμε κι από κοντά...

Σ’ ευχαριστώ! Ανυπομονώ. Αγαπώ την Ελλάδα, φίλε. Ανυπομονώ να επιστρέψω. Γι' αυτό ευχαριστώ πολύ, χάρηκα πολύ που μιλήσαμε!