Girls In Synthesis: «Είμαστε μια ηχητική κρίση πανικού!»

 Το ντεμπούτο των Girls In Synthesis με τίτλο "Now Here's An Echo From Your Future" προσγειώθηκε για να ταράξει κι άλλο τα νερά της σύγχρονης βρετανικής post-punk σκηνής. Πρόκειται για ένα εμφανώς ανήσυχο DIY punk/HC σχήμα, με έντονα στοιχεία πειραματισμού και ιδιαίτερη ηχητική ταυτότητα. Η συνομιλία μας με τον John (φωνητικά/μπάσο) προέκυψε να είναι εντελώς έξω από τα τετριμμένα, ακριβώς όπως και κάθε τι γύρω από τους Girls In Synthesis. Τσεκάρετε τη μουσική τους και απολαύστε μια συνέντευξη γεμάτη ειλικρίνεια, ατόφιο attitude και πικρές αλήθειες, από ένα γκρουπ που θέλει να κάνει τα πράγματα με τον δικό του τρόπο!

Καλώς ήλθατε στο Rocking.gr! Καταρχήν ευχόμαστε να είστε όλοι καλά, πώς είναι η ζωή και οι περιορισμοί στην πόλη σας αυτήν την περίοδο;

Λοιπόν, είναι λίγο περίεργα τα πράγματα, έτσι δεν είναι; Μένουμε στο Λονδίνο και μοιάζει σαν τα πράγματα να επανέρχονται στο φυσιολογικό, σιγά σιγά. Ποιος όμως πιστεύει ότι θα παραμείνουν έτσι; Τα live-άδικα ακόμα δεν έχουν ανοίξει, έπρεπε να μεταφέρουμε κάποιες ημερομηνίες για τον Οκτώβρη αλλά, ακόμα και τότε, δεν νομίζω πως τα live θα πραγματοποιηθούν. Επιστρέψαμε όλοι στις δουλειές μας οπότε είναι απλώς θέμα του να κατεβάσεις το κεφάλι και να προσπαθήσεις να συνεχίσεις.

Το Λονδίνο είναι πολύ σκατένια πόλη για να παίζεις live

Αφού είστε μια σχετικά καινούρια μπάντα, μπορείς να μας πεις την ιστορία σας ως τώρα; Πότε φτιάξατε το γκρουπ και ποιες είναι οι έως τώρα κυκλοφορίες σας;

Δεν θα έλεγα ότι είμαστε και τόσο καινούριοι αφού φτιαχτήκαμε το 2016 αλλά καταλαβαίνω τί εννοείς, το όνομα μας αρχίζει τώρα να ακούγεται. Φτιαχτήκαμε λοιπόν στα τέλη του 2015/αρχές του 2016 κι αρχίσαμε αμέσως να κυκλοφορούμε μουσική με το ντεμπούτο single μας "The Mound". Αρχίσαμε επίσης να παίζουμε πολλά live στο Λονδίνο αλλά και, ακόμα σημαντικότερα, εκτός Λονδίνου. Δεν θέλαμε να μείνουμε παγιδευμένοι παίζοντας ζωντανά μόνο στην πόλη μας, είναι εξάλλου πολύ σκατένια πόλη για να παίζεις. Δεν παίρνεις και μεγάλο ενθουσιασμό από το κοινό του Λονδίνου. Στη συνέχεια, κυκλοφορήσαμε τρία πραγματικά limited 7" EP από την Blank Editions, τα οποία μετά ενώθηκαν στη συλλογή "Pre/Post: A Collection 2016-2018" που κυκλοφόρησε από τη Louder Than War. Αυτή η κυκλοφορία τράβηξε την προσοχή πολλών ανθρώπων, είναι μια γαμημένα καλή επιλογή υλικού. Κι αυτά μας οδηγούν στο σήμερα, δουλεύουμε με τη Harbinger Sound για τις πρόσφατες κυκλοφορίες μας και το νέο άλμπουμ.

Αληθεύει πώς έχετε κυκλοφορήσει ποιητικές συλλογές στο παρελθόν; Δώσε μας περισσότερες πληροφορίες για αυτά τα έργα. Θα έλεγες ότι λειτουργείτε περισσότερο σαν κολεκτίβα;

Αληθεύει, βεβαίως, έχουμε κάνει τρεις εκδόσεις μιας ποιητικής συλλογής που ονομάζεται "Beyond The Noise", οι οποίες όλες έγιναν sold out σε μια μέρα ή κάτι τέτοιο. Η φωτογράφος μας Bea Dewhurst έκανε επίσης μια μηνιαία έκθεση φωτογραφίας της στο Lomography, στο Λονδίνο. Βοηθάμε επίσης στην οργάνωση του Redux Faction, ένα αυτοοργανωμένο γκρουπ που συλλέγει αρχεία ήχου από ζωντανές ηχογραφήσεις, στο οποίο προσπαθούμε να συμβάλλουμε με ανέκδοτο υλικό. Προσπαθούμε όσο μπορούμε να δουλεύουμε με τους δικούς μας σταθερούς συνεργάτες που είναι οι Bea Dewhurst (φωτογραφία), Kieran Gabriel και Chris Uylatt (video) και Max Walker (παραγωγή, μίξη, ενίοτε live ήχος). Φαντάζομαι θα μπορούσες να την αποκαλέσεις μια κλειστή κολεκτίβα, δεν επιθυμούμε να συμπεριλάβουμε άλλους μέσα σε αυτήν την κατάσταση. Δεν μας αρέσουν οι «απ' έξω», χαχαχα! Όταν δουλεύεις με ανθρώπους που καταλαβαίνουν τί κάνεις, σε βοηθάει να μένεις συγκεντρωμένος. Και τούμπαλιν. Υπάρχει μια αληθινή αίσθηση κοινότητας ανάμεσα μας.

Ζωντανά, νομίζω είμαστε σπουδαίοι, δεν υπάρχει κανείς σαν εμάς στο μεγαλύτερο κομμάτι του Ηνωμένου Βασιλείου

Λοιπόν, το ντεμπούτο σας είναι πολύ ωραίο, είναι καλλιεργημένο και ταυτόχρονα πολύ ενεργητικό. Πες μας για την ηχογράφηση, πρόκειται για live recording; Πιστεύεις πως καταφέρατε να αιχμαλωτίσετε το feeling των διαβόητων ζωντανών σας εμφανίσεων;

Ευχαριστούμε. Δεν ηχογραφούμε live πια, όχι. Συνήθως δουλεύουμε χτίζοντας πάνω στα demo, αντικαθιστώντας κάθε μέρος ενώ προχωράει η διαδικασία. Ηχογραφούμε μόνοι μας, εγώ κάνω μεγάλο μέρος της ηχοληψίας, οπότε η live ηχογράφηση δεν θα μου άφηνε αρκετό χρόνο να εστιάσω στο αν οι μικρές λεπτομέρειες είναι εντάξει. Για θορυβώδης μουσική, θα σε εξέπληττε το πόσες λεπτομέρειες και στρώματα υπάρχουν σε αυτές τις ηχογραφήσεις. Είναι πραγματικά δύσκολο να καταλάβω αν αιχμαλωτίσαμε τον live ήχο μας ή όχι... δεν μπορούμε να το πούμε εμείς αυτό. Νομίζω ότι αποδίδουμε με την ίδια ενέργεια κι ένταση αλλά προφανώς ολόκληρο το εικαστικό κομμάτι δεν αναπαράγεται στις ηχογραφήσεις. Ζωντανά, νομίζω είμαστε σπουδαίοι, δεν υπάρχει κανείς σαν εμάς στο μεγαλύτερο κομμάτι του Ηνωμένου Βασιλείου. Κανείς δεν κάνει τα πράγματα ακριβώς όπως εμείς, οπότε οι δίσκοι μας πρέπει να ανταποκριθούν στις φήμες, αλλά είμαι ευχαριστημένος με αυτό, αν με καταλαβαίνεις.

Είμαστε περισσότερα από ένα απλό punk κοπάνημα

Μου άρεσε ιδιαίτερα το "Human Frailty" και η σχεδόν αυτοσχεδιαστική του διάθεση. Είστε ανοιχτοί σε περαιτέρω πειραματισμό στο μουσικό σας μέλλον;

Λατρεύω αυτό το τραγούδι... Δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλος που κάνει κάτι τέτοιο αυτήν τη στιγμή, έχει μια αρχέγονη και minimal αίσθηση. Και τα πνευστά και τα έγχορδα, το κάνουν στ' αλήθεια να ξεφεύγει. Ελπίζω οι ακροατές να γουστάρουν αυτό το τραγούδι, δείχνει ότι είμαστε περισσότερα από ένα απλό punk κοπάνημα. Θα μας άρεσε πολύ να πειραματιστούμε με αυτές τις πλευρές στο μέλλον, όχι όμως να το κάνουμε με το ζόρι. Επίσης, όσο περισσότερα προσθέτουμε στους δίσκους, αποκτάμε περισσότερη πίεση να τα εντάξουμε στο live περιβάλλον. Αυτό θα σήμαινε ότι χρειαζόμαστε νέο μέλος για να γίνει αυτό δυνατό και σου ανέφερα ήδη τα ζητήματα εμπιστοσύνης που έχουμε...!

Τα πνευστά όργανα που ακούγονται στο άλμπουμ είναι φυσικά ή συνθετικά;

100% φυσικά... πρόκειται για τον funkcutter των Anarchist Wood στην τρομπέτα και τον Stanley Bad στην κορνέτα και το βιολί. Ήταν γαμημένα άψογοι, η επιτομή του επαγγελματισμού. Απλώς μπήκαν μέσα, αυτοσχεδίασαν για ένα δίωρο κι αυτό ήταν. Αλήθεια θέλω να ξανάρθουν στον επόμενο δίσκο, πρέπει απλώς να βρούμε σε ποια καινούρια τραγούδια θα ταιριάξουν.

Η μεγαλύτερη μερίδα της τωρινής post-punk σοδειάς ακούγονται σαν τους αναθεματισμένους Strokes!

Πώς εξηγείς τη μεγάλη δημοφιλία του post-punk στο παρόν; Θεωρείτε τους εαυτούς σας μέρος του post-punk κινήματος; Προσωπικά πιστεύω ότι αυτό θα σας περιόριζε λίγο.

Νομίζω οφείλεται σε νεότερους ανθρώπους που έρχονται κι ακούνε τα κλασικά του είδους για πρώτη φορά, θυμάμαι πόσο συναρπαστικό ήταν για μένα όταν ανακάλυπτα αυτήν τη μουσική στις αρχές του 2000. Φυσικά υπήρξε κι άλλο κύμα αναβίωσης του post-punk, στο οποίο μπορεί να ήμουν μέρος ή και όχι. Ίσως είναι μια αντίδραση στην άχρωμη, παρατεταμένη επικράτηση της shoegaze αναζωπύρωσης που μοιάζει να κρατάει για πάντα; Ίσως οι άνθρωποι ζητούν μια μουσική που μοιάζει επείγουσα; Το θέμα είναι πως εγώ βλέπω το post-punk σε μπάντες όπως οι Gang of Four, PiL, Joy Division, Delta 5, Au Pairs και τα λοιπά. Η μεγαλύτερη μερίδα της τωρινής post-punk σοδειάς ακούγονται σαν τους αναθεματισμένους Strokes! Ίσως απλώς αυτή είναι η στενόμυαλη μου άποψη περί τί είναι το post-punk. Νομίζω έχουμε στοιχεία post-punk αλλά κι επίσης στοιχεία noise, το οποίο είναι ένα είδος που δεν είμαστε πολύ εξοικειωμένοι. Υπάρχει επίσης μια δόση από punk και hardcore αλλά γενικά δεν είναι εύκολο να πω ότι μοιάζουμε με οποιονδήποτε άλλο.

Το άλμπουμ υποτίθεται πως θα έβγαινε τον Μάιο αλλά καθυστέρησε λόγω της πανδημίας. Είναι τώρα λίγο πιο εύκολο να οργανώσετε συναυλίες και promotions; Πόσο άσχημα σας επηρέασε ο Covid;

Δεν είμαστε και τόσο άσχημα επηρεασμένοι συγκριτικά με άλλους, δεν εξαρτόμαστε από αυτό βιοποριστικά, έχουμε όλοι κανονικές δουλειές. Προφανώς όμως χάνεται η ισορροπία, αφού και οι εταιρείες παλεύουν να επιβιώσουν με όσα συμβαίνουν. Το να προγραμματίσουμε show, ακόμα και για του χρόνου, μου φαίνεται ελαφρώς ανέλπιδο. Δεν νομίζω ότι όλο αυτό θα φύγει σε 2.5, ούτε καν σε 8-10 μήνες. Είναι κρίμα αλλά δεν θα κάτσουμε σπίτια μας να κλαίμε για το πόσο επηρεάστηκε η πρόοδος της μπάντας. Μόλις γράψαμε ένα σκασμό νέα τραγούδια και ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε τον επόμενο δίσκο.

Οι συμπεριφορές της λεγόμενης κυρίαρχης τάξης είναι εξευτελιστικές

Το track "The Images Agree" αναφέρεται στην εκμετάλλευση των mass media. Πιστεύεις ότι αυτήν τη στιγμή, τα media ίσως και να παίζουν τον χειρότερο ρόλο απ' ό,τι σε όλη την ιστορία τους;

Πάντα έτσι ήταν, έτσι δεν είναι; Απλώς τώρα είναι ακόμα ευκολότερο να διαμοιράσεις κακή ενημέρωση. Είναι παράξενο να σκέφτεσαι πόσο hype υπάρχει γύρω από τα media αυτήν τη στιγμή και πώς τσουλάνε γενικώς τα πράγματα. Προσπαθώ όμως να μην το σκέφτομαι και τόσο πολύ. Έχουμε ακόμα να ζήσουμε τις ζωές μας. Συμφωνώ πάντως στο ότι οι συμπεριφορές της λεγόμενης κυρίαρχης τάξης είναι γαμημένα εξευτελιστικές.

Με τόσο ενδιαφέρον μουσικό στυλ, θα μου άρεσε πολύ να μάθω ποιες είναι οι μεγάλες σας επιρροές!

Είναι δύσκολο να τις ονομάσω, διότι δεν μιλάμε ΠΟΤΕ γι αυτό. Πιστεύω οι Crass, Swell Maps και The Fall ήταν πολύ σημαντικοί όταν σχηματιζόμασταν, δεν θα έλεγα όμως ότι έχουμε και τόσο έντονες αναφορές μέσα στη μουσική μας. Δεν ακούμε και τόσο κιθαριστική μουσική ή punk, λατρεύουμε την disco, τη reggae και τη mid-'60s soul. Αυτά είναι κυρίως αυτά που μας ξεσηκώνουν. Ξανά, ίσως αυτό να μην είναι εμφανές στη μουσική μας. Νομίζω επηρεαζόμαστε πια από τη δική μας μουσική και προσπαθούμε να νικήσουμε τον εαυτό μας. Υπάρχουν αρκετές μη-μουσικές επιρροές, όπως βρετανικές υποκουλτούρες από τη δεκαετία του '50 μέχρι τα '70s/'80s και το πώς η street fashion επηρέασε άλλες τέχνες αλλά όλα αυτά μάλλον δεν είναι τρομερά ενδιαφέροντα για πολύ κόσμο...

Μπορώ να ρωτήσω τί σημαίνει για εσάς το όνομα της μπάντας και πώς το διαλέξατε;

Είναι από έναν στίχο του David Bowie... Εγώ κι ο Jim γνωριστήκαμε περίπου όταν πέθανε ο Bowie κι ήμουν πάντα μεγάλος οπαδός του. Μια μέρα άκουγα και πετάχτηκε αυτός ο στίχος από ένα τραγούδι που άκουγα σε όλη μου τη ζωή, δεν τον είχα προσέξει όμως ποτέ. Δεν ξέρω τί σημαίνει... σημαίνει αυτό που λέει. Για κάποιο λόγο, μας αντιπροσωπεύει σαν γκρουπ. Κάποιοι βρίσκουν το γεγονός ότι λεγόμαστε έτσι, ενώ υπάρχει μόνο ένα κορίτσι στην μπάντα, ξεκαρδιστικό ή προσβλητικό ή απλώς μπερδεμένο. Δηλαδή, σοβαρά τώρα, έλεος... πάρτε μια μέρα ρεπό ρε παιδιά.

Η Αγγλία είναι σαν κάθε άλλη χώρα, αυτήν τη στιγμή. Τα έχει εντελώς χαμένα και δεν ξέρει τί να κάνει μετά

Το Brexit,ο Covid, τα συνεχόμενα φαινόμενα ρατσισμού... Η χώρα σου - όπως και κάθε άλλη - μοιάζει να βιώνει μια περίοδο μεγάλων αναταράξεων. Πώς είναι να ζει κανείς στην Αγγλία αυτήν την εποχή και ποια είναι τα πράγματα που σε κάνουν να θυμώνεις, πυροδοτώντας την τέχνη σου;

Φυσικά, όπως μπορείς να δεις και στους στίχους μας, ένα μέρος από τις διαμάχες και τη νευρικότητα έχουν περάσει νοηματικά και σε αυτό που κάνουμε. Η Αγγλία είναι σαν κάθε άλλη χώρα, αυτήν τη στιγμή. Τα έχει εντελώς χαμένα και δεν ξέρει τί να κάνει μετά. Η νευρικότητα είναι το κλειδί... Νομίζω ότι καμιά μπάντα δεν ακούγεται τόσο πολύ σαν ηχητική κρίση πανικού όσο εμείς. Η μουσική μας δεν είναι τόσο μυώδης ή επιθετική, είναι απλώς πολύ πολύ νευρική. Στιχουργικά, νομίζω ότι πηγαίνουμε σε ένα πιο εσωτερικό μέρος. Οι στίχοι αφορούν όλο και λιγότερο τον έξω κόσμο κι εστιάζουν σε εσωτερικές μάχες και φόβους. Σε όμορφα, χαρούμενα θέματα, έτσι για αλλαγή, φαντάζομαι θα συμφωνείς.

Ευχαριστώ θερμά για την κουβέντα κι εύχομαι καλή επιτυχία!

Ευχαριστούμε φιλαράκι, να προσέχεις.

Φωτογραφίες: Bea Dewhurst