Black Country, New Road: «Δεν είμαστε παντρεμένοι με κανένα μουσικό είδος»

 Οι Black Country, New Road μπήκαν στην ζωή μας από την μια στιγμή στην άλλη. Το περσινό τους ντεμπούτο "For The First Time" αγαπήθηκε από κοινό και κριτικούς - χωρίς εμείς να αποτελούμε εξαίρεση - και πριν να το αντιληφθούμε, ο διάδοχος του "Ants From Up There" είναι ήδη εδώ. Κι απ' ό,τι φαίνεται, το εξαιρετικό νέο τους άλμπουμ μοιάζει να εδραιώνει το σχήμα από το Λονδίνο, έχοντας την ίδια υψηλή - αν όχι ακόμα υψηλότερη - αποδοχή. Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι δεν δίνεται συχνά η δυνατότητα μιας συνέντευξης με ένα τόσο επίκαιρο συγκρότημα, γι αυτό και η συνομιλία μας με τον Charlie αποτέλεσε για εμάς διπλή χαρά και πρόκληση!

 Σε αυτήν την συνέντευξη, παραμείναμε εστιασμένοι σε θέματα θετικά και κατεξοχήν μουσικού ενδιαφέροντος. Ο Charlie αποδείχτηκε ένας πολύ ευγενικός συνομιλητής. Μας εξήγησε με ποιους τρόπους η πανδημία επηρέασε τις μουσικές κινήσεις της μπάντας, μας επικοινώνησε την ανάγκη τους να βρεθούν σε ένα κανονικό συναυλιακό περιβάλλον αλλά και την ευγνωμοσύνη τους για όσα έχουν ήδη πετύχει και μας έβαλε στα μουσικά άδυτα της μπάντας, στα γούστα, τις προτιμήσεις και την μουσική τους ελευθερία. Όσοι τους θεωρείτε ένα post-punk σχήμα, θα απογοητευτείτε. Όσοι όμως προσδοκάτε μια συνεργασία των Black Country, New Road με τους black midi σας περιμένει μια ευχάριστη έκπληξη! 

Γεια σας, είμαι ο Αντώνης και σας καλωσορίζω στο Rocking.gr! Αρχικά, να ρωτήσω αν η μπάντα βρίσκεται σε καλή διάθεση ή βρίσκεστε σε μια κάπως «γλυκόπικρη» φάση;

Γεια σου Αντώνη, ευχαριστούμε που μας προσκάλεσες να απαντήσουμε μερικές ερωτήσεις για εσάς. Ναι, για να είμαι ειλικρινής, είμαστε σε πολύ καλή διάθεση. Νομίζω πως είμαστε όλοι τρομερά χαρούμενοι για την υποδοχή που έχει λάβει το άλμπουμ, είναι συναρπαστικό να κυκλοφορείς την μουσική σου και να βλέπεις τον κόσμο να την ακούει και να την απολαμβάνει. Είναι υπέροχο κι είμαστε πολύ ευχαριστημένοι, δεν υπάρχει τίποτα γλυκόπικρο. Τα πράγματα είναι γλυκά, είμαστε τυχεροί που είμαστε σε θέση να έχουμε μια τέτοια πλατφόρμα και δεν το παίρνουμε ποτέ σαν δεδομένο.

Θα ήθελα να εστιάσουμε κυρίως στο "Ants From Up There". Φαντάζομαι όλοι σας κάνουν την ίδια ερώτηση: πως πήρατε την απόφαση να κυκλοφορήσετε το δεύτερο σας άλμπουμ τόσο γρήγορα; Βρεθήκατε ξαφνικά με πολύ υλικό ή κάτι τέτοιο ήταν προγραμματισμένο από την αρχή;

Αποφασίσαμε να κυκλοφορήσουμε το "Ants From Up There" τόσο σύντομα μετά το ντεμπούτο μας για δύο λόγους. Ο πρώτος και πιο σημαντικός είναι ότι το βρίσκουμε αρκετά αστείο. Μας έκανε να γελάσουμε το ενδεχόμενο να κυκλοφορήσουμε δύο τόσο διαφορετικά άλμπουμ μέσα σε έναν χρόνο, ειδικά επειδή έχουν απόσταση 364 ημερών. Υπάρχει κάτι διασκεδαστικό στο να λες ότι έκανες δύο άλμπουμ μέσα σε ένα χρόνο. Εννοώ ότι πιθανόν δεν είναι κωμικό σε ευρεία κλίμακα αλλά εμάς μας φάνηκε αστεία ιδέα όταν συζητήσαμε γι αυτό ένα χρόνο πριν. Ο δεύτερος λόγος γι αυτήν την απόφαση ήταν ότι δεν είχαμε και τίποτα άλλο να κάνουμε. Το πρώτο άλμπουμ είχε βγει και θέλαμε όλοι να ασχολούμαστε με την μουσική αλλά δεν είχαμε την δυνατότητα να παίξουμε ζωντανά εξαιτίας της πανδημίας. Θέλαμε να παραμείνουμε δημιουργικοί μεταξύ μας και το να ετοιμάσουμε πολλή νέα μουσική ήταν ένας καλός τρόπος να το επιτύχουμε. Είχαμε κάποια μουσική από παλιότερα, το μεγαλύτερο μέρος της όμως ήταν ολοκαίνουριο και γράφτηκε στις αρχές του 2021.

Το "Ants From Up There" δεν δημιουργήθηκε για να παιχτεί ζωντανά. Φτιάχτηκε σε μια περίοδο που δεν είχαμε ιδέα πότε θα παίξουμε ξανά live

Παρά το γεγονός ότι το "For The First Time" μου άρεσε πάρα πολύ, είμαι της άποψης ότι το νέο άλμπουμ είναι καλύτερο σχεδόν σε κάθε τομέα, ειδικά όμως στο songwriting - τα τραγούδια μου φαίνονται πολύ πιο συμπαγή. Πως θα εξηγούσες μια τόσο γρήγορη εξέλιξη; Μήπως αλλάξατε κάτι στην συνθετική διαδικασία;

Πολύ ευγενικό αυτό που λες, ευχαριστούμε! Ναι, νομίζω πως το "For The First Time" ήταν μια συλλογή τραγουδιών που δημιουργήσαμε απλώς για να ξεκινήσουμε να παίζουμε ζωντανά σαν Black Country, New Road. Τα συνθέσαμε με σκέψη αλλά δεν συσχετίζονταν απαραίτητα μεταξύ τους. Ήταν επίσης σκοπίμως δυνατά και τραχιά, φτιαγμένα για να δημιουργούν ένα συναρπαστικό live show με μουσικές αντιθέσεις. Το "Ants From Up There" δεν δημιουργήθηκε για να παιχτεί ζωντανά. Φτιάχτηκε σε μια περίοδο που δεν είχαμε ιδέα πότε θα παίξουμε ξανά live. Εξαιτίας αυτού, θέλαμε να φτιάξουμε κάτι που να εστιάζει στην ροή των τραγουδιών, θέλαμε να γράψουμε ένα "άλμπουμ" τραγουδιών. Τραγουδιών που θα ταίριαζαν σωστά μεταξύ τους και θα εξυπηρετούσαν το σύνολο, όταν ακούς το άλμπουμ ολόκληρο.

Μου αρέσουν πολύ τα αυτοσχεδιαστικά σας στοιχεία, το "Ants From Up There" μοιάζει να είναι λιγότερο αυτοσχεδιαστικό και θορυβώδες, με μεγαλύτερο όμως χώρο για τις μελωδίες. Πιστεύεις ότι κινείστε προς ένα πιο δομημένο στυλ;

Ειλικρινά, δεν έχουμε κάνει και πολύ αυτοσχεδιασμό εδώ και χρόνια. Πέραν κάποιων αυτοσχεδιασμών που παίζουν καμιά φορά ο Lewis κι η Georgia ανάμεσα στα τραγούδια στα live μας, οι Black Country, New Road ήταν πάντα μια μπάντα πολύ σχολαστική στην σύνθεση τραγουδιών. Το μόνο τραγούδι που έχουμε γράψει ποτέ και προέκυψε από αυτοσχεδιασμό είναι το "Haldern", προήλθε από ένα live stream που κάναμε στην Γερμανία το 2020. Και πάλι όμως, όταν το πήραμε στο studio το δουλέψαμε μέχρι που το ξέραμε απ' έξω κι ανακατωτά. Δεν ξέρω γιατί είχαμε αυτήν την προσέγγιση - νομίζω ότι αν θέλεις να βγάλεις το μάξιμουμ από τις 6/7 διαφορετικές «φωνές» πρέπει να τις ενορχηστρώσεις με μεγάλη προσοχή - αλλιώς υπάρχει το ρίσκο να ακουστείς επαναλαμβανόμενος και υποχωρητικός.

Προφανώς οι περισσότερες μπάντες έχουν αυτές τις επιρροές αλλά εντόπισα αρκετά Bowie/Beatles/Queen μέρη στο νέο άλμπουμ ή είναι ιδέα μου;!

Ναι, νομίζω πως δεν έχεις εντελώς άδικο! Νομίζω πως όλοι μας είμαστε οπαδοί αυτών των συγκροτημάτων. Το "Live At Wembley" των Queen ήταν από τα πρώτα μου cd, μου το έδωσε η φίλη μου η Nancy στα δέκατα μου γενέθλια κι είχαμε πάθει και οι δύο εμμονή. Το "Ziggy Stardust" ήταν επίσης ένα από τα πρώτα άλμπουμ που θυμάμαι να ακούω και να σκέφτομαι ότι μόλις άκουσα ένα εξολοκλήρου τέλειο άλμπουμ. Τα τύμπανα στο "Concorde" είναι εντελώς επηρεασμένα από το "Five Years". Νομίζω πως πρέπει να συμπεριλάβεις και τους Beach Boys ως μεγάλη επιρροή γι αυτό το άλμπουμ. Είναι ένα πολύ προφανές σημείο αναφοράς για το μεγαλύτερο μέρος της art-rock/art-pop αλλά σίγουρα το "Pet Sounds" και "Surf's Up" ήταν σίγουρα μεγάλη επιρροή για όλους μας.

Σκοπός μας ήταν να απομακρυνθούμε από τους παράξενους κι επιθετικούς θορύβους στους οποίους στηριχτήκαμε ως γκρουπ για μεγάλο διάστημ

Ένα άλλο στοιχείο σας που απολαμβάνω είναι τα crescendo σας. Αυτή την φορά ακούγονται λιγότερα «καταστροφικά» και πιο ελεγχόμενα, βρίσκονται όμως πάντα εκεί. Αποτελεί για εσάς στόχο η επίτευξη κάποιου είδους κάθαρσης στον ακροατή όταν τελειώσει ένα τραγούδι;

Ναι, αυτό είναι ένα από τα πράγματα που θέλαμε να κατακτήσουμε σε αυτόν τον δίσκο. Σκοπός μας ήταν να απομακρυνθούμε από τους παράξενους κι επιθετικούς θορύβους στους οποίους στηριχτήκαμε ως γκρουπ για μεγάλο διάστημα. Θέλαμε να επιτυγχάνουμε την ίδια συναισθηματική κάθαρση αλλά με έναν τρόπο που δεν θα στηρίζεται αποκλειστικά στις παραμορφώσεις ή σε μέρη αιχμηρά και ατονικά.

Υπάρχει κάποιο είδος αλληγορίας στον τίτλο "Ants From Up There"; Μπορείς να μας πεις το νόημα του τίτλου - αν υπάρχει φυσικά;

Αλλάξαμε τόσους τίτλους γι αυτό το άλμπουμ που είναι δύσκολο να υποστηρίξω ότι είχαμε κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μας όσο το φτιάχναμε. Καταλήξαμε στο "Ants From Up There" κυριολεκτικά την τελευταία μέρα των μίξεων, ύστερα από πολύ συζήτηση. Αρχικά ήταν να το πούμε "Ants From Up Here", σαν αναφορά της εμπειρίας του να κοιτάς στο έδαφος από το παράθυρο ενός αεροπλάνου. Είναι εύκολο να σκεφτείς ότι "όλα μοιάζουν με μυρμήγκια από εδώ". Το αλλάξαμε τελευταία στιγμή, τοποθετώντας μας στο έδαφος ενώ κοιτάζουμε ψηλά, κάπως σαν να λέμε "πρέπει να μοιάζουμε σαν μυρμήγκια από εκεί πάνω".

Μετά το "For The First Time" κινηθήκαμε τόσο γρήγορα, που δεν αφήσαμε πολύ χρόνο σε εκείνο το άλμπουμ να μας κάνει να εδραιωθούμε στην συνείδηση των δημοσιογράφων με συγκεκριμένο τρόπο

Η μουσική βιομηχανία της Βρετανίας πάντα φαίνεται πολύ πρόθυμη να ανακαλύπτει νέους «ήρωες» κάθε χρόνο - κάποιες φορές υπερβάλλοντας πολύ. Με την επιτυχία του "For The First Time", νιώσατε ποτέ κάποιο είδος πίεσης από την βιομηχανία;

Έχεις πολύ δίκιο σε αυτό που λες. Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό στον βρετανικό μουσικό τύπο, έχουν εμμονή στο να βρίσκουν και να ανακηρύττουν κάθε χρόνο το "next big thing". Ίσως αυτό συμβαίνει γιατί υπάρχει τόσο πλούσια μουσική ιστορία από το Ηνωμένο Βασίλειο. Δεν μπορώ πάντως να παραπονεθώ, δεν συναντήσαμε τίποτα άλλο παρά υποστήριξη από τους μουσικούς δημοσιογράφους. Δεν νομίζω πως η πίεση είναι κάτι που θες πεις ότι αισθάνεσαι όταν γράφεις μουσική. Μετά το "For The First Time" κινηθήκαμε τόσο γρήγορα, που δεν αφήσαμε πολύ χρόνο σε εκείνο το άλμπουμ να μας κάνει να εδραιωθούμε στην συνείδηση των δημοσιογράφων με συγκεκριμένο τρόπο.

Δεν είμαστε παντρεμένοι με κανένα genre, πόσο μάλλον με το post-punk

Αισθάνεστε μέρος της post-punk σκηνής; Θα μου άρεσε να ξέρω κάποιους από τους αγαπημένους σας καλλιτέχνες, ειδικά επειδή είστε μια μπάντα δύσκολη να κατηγοριοποιηθεί!

Δεν ξέρω αν το "Ants From Up There" μπορεί να περιγραφεί ως post-punk, ίσως το "For The First Time" με λίγο ξεχείλωμα. Δεν είναι όμως κάτι που στ' αλήθεια θέλουμε να μας χαρακτηρίζει. Είναι παράξενο, ήμουν το καλοκαίρι σε μια συναυλία των Idles κι ήταν κι αυτοί απολύτως σίγουροι πως δεν θέλουν να χαρακτηρίζονται ως post-punk μπάντα. Θέλω να πω πως έχουν το δικαίωμα να μην θέλουν να χαρακτηρίζονται έτσι, αν και σίγουρα μοιάζουν να έχουν περισσότερα κλασικά post-punk στοιχεία από εμάς. Νομίζω πως είμαστε συνδεδεμένοι με αυτή την σκηνή επειδή είμαστε φίλοι με άλλες μπάντες στο Λονδίνο. Δεν είμαι όμως σίγουρος αν και αυτές οι μπάντες θέλουν να λέγονται post-punk. Κάποια από τα αγαπημένα μου γκρουπ δεν παίζουν επίσης ακριβώς punk! Λατρεύω τους Sufjan Stevens, Big Thief, Arcade Fire, Olivia Rodrigo και Mitski. Αυτή η λίστα δεν περιλαμβάνει τα πάντα, σαν μπάντα ακούμε ένα σωρό μουσικές - δεν είμαστε όμως παντρεμένοι με κανένα genre, πόσο μάλλον με το post-punk.

Όλοι ξέρουν για τις καλές σχέσεις που διατηρείτε με τους black midi. Να ελπίζουμε σε ένα black midi, new road άλμπουμ κάποια στιγμή στο μέλλον;

Ναι! Δουλεύουμε πάνω σε μια διασκευή του West Side Story. Ελπίζουμε να το μεταφέρουμε στο σανίδι κάποια στιγμή. Για την ώρα, ψάχνουμε για χρηματοδότηση και για ένα θέατρο για να κάνουμε πρόβες.

Ποια είναι τα όνειρα και οι φιλοδοξίες σας για την μπάντα; Νιώσατε ποτέ πως τα πράγματα κινούνται υπερβολικά γρήγορα για εσάς;

Νομίζω πως είμαστε ήδη σε μια τρομερά τυχερή θέση. Όπως είπα και στην αρχή αυτής της συνέντευξης, δεν παίρνουμε τίποτα ως δεδομένο. Μόλις τελείωσα με το πανεπιστήμιο και μπορώ να πω ότι αυτή είναι η full-time δουλειά μου, το οποίο από μόνο του αποτελεί την πραγματοποίηση ενός ονείρου. Λίγοι άνθρωποι απολαμβάνουν τις ευκαιρίες που έχουμε εμείς και δεν θέλω να φανώ αχάριστος. Θέλω πάρα πολύ να πραγματοποιήσουμε περισσότερα shows σαν μπάντα - ανυπομονώ να ανεβούμε στην σκηνή το καλοκαίρι. Αν τα καταφέρουμε να παίξουμε στην Ευρώπη και ίσως λίγο πιο μακριά μέσα στον επόμενο χρόνο, θα είμαι πολύ χαρούμενος! Ίσως φαίνεται ότι τα πράγματα εξελίσσονται γρήγορα για εμάς αλλά, για να είμαστε ειλικρινείς, όλα συνέβησαν σε ένα είδος απομόνωσης (σσ: η φράση που χρησιμοποίησε ο Charlie ήταν in a vacuum). Δεν είχαμε ποτέ την ευκαιρία να περιοδεύσουμε με την μουσική μας και κυκλοφορήσαμε δύο άλμπουμ καταμεσής μιας παγκόσμιας πανδημίας. Για να μην αναφέρουμε ότι μέχρι τον περασμένο Ιούνιο, το μισό γκρουπ ακόμα σπούδαζε. Όλα έγιναν γρήγορα και το να βγάλουμε δύο άλμπουμ σ' έναν χρόνο ήθελε πολλή δουλειά, η όλη εμπειρία όμως δεν μας φάνηκε εύκολη ή γραμμική.

Θέλω να σε ευχαριστήσω για τον χρόνο σου, να σας συγχαρώ για την όμορφη μουσική σας και να σας ευχηθώ τα καλύτερα!

Ευχαριστούμε πολύ που επικοινώνησες μαζί μας, Αντώνη! Χαίρομαι που σου αρέσει τόσο η μουσική μας, πολύ ευγενικό εκ μέρους σου. Σου ευχόμαστε τα καλύτερα, ίσως πούμε ένα «γεια» αν καταφέρουμε να παίξουμε στην Ελλάδα στο μέλλον!

Band photos by Rosie Foster