Autarkh: «Εποχές με κρίσεις οδηγούν σε νέες καλλιτεχνικές εκφράσεις»

Μια εφ' όλης της ύλης συνομιλία με τον Michel Nienhuis για την εξέλιξη των Dodecahedron, τις λεπτομέρειες πίσω από το εξαιρετικό ντεμπούτο των Autarkh, το contemporary metal και τη σύγχρονη σκηνή

Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 03/03/2021 @ 13:40

  Την προηγούμενη δεκαετία, μια από τις μπάντες που ξεχώρισαν κατ' εμέ στο πειραματικό άκρο του black metal, ήταν οι Dodecahedron. Με δύο δίσκους, τον ένα καλύτερο από τον άλλον, φάνταζαν ικανοί να λογίζονται ως ένα από τα συγκροτήματα που ήταν ικανά να «προχωρήσουν» τον ήχο. Η διάλυσή τους, για τους λόγους που θα διαβάσετε, απρόσμενη μεν, οδήγησε δε στη δημιουργία των Autarkh.

Το, εξαιρετικό, ντεμπούτο τους, "Form In Motion" που κυκλοφορεί σε λίγες μέρες, αποτέλεσε ιδανική αφορμή για επικοινωνία με τον Michel Nienhuis. Ο ιθύνων νους των δύο συγκροτημάτων, αποδεχόμενος την πρόσκληση, μας εισάγει στον περίπλοκο συνθετικό κόσμο των Autarkh. Παρακάτω, παρατίθεται μια εφ' όλης της ύλης συζήτηση γύρω από την καλλιτεχνική εξέλιξη των δύο σχημάτων, τις λεπτομέρειες πίσω από τον απαιτητικό ήχο αλλά και το concept του νέου του πονήματος, την επιρροή της ηλεκτρονικής μουσικής στη σημερινή σκηνή, καθώς και το extreme metal γενικότερα.

Autarkh

Καλησπέρα, είμαι ο Αποστόλης και σε καλωσορίζω στο Rocking.gr! Ελπίζω όλα καλά παρά την τρέχουσα πανδημία και συγχαρητήρια για το ντεμπούτο σας! Επηρέασε καθόλου όλη αυτή η διαδικασία τη σύνθεση ή και την παραγωγή του "Form In Motion";

Γεια σου Αποστόλη, είμαι ο Michel Nienhuis, ιδρυτής και τραγουδιστής/κιθαρίστας των Autarkh. Σε ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα λόγια σου αναφορικά με το ντεμπούτο μας!

Η πανδημία δεν επηρέασε τη σύνθεση ή την παραγωγική διαδικασία με κάποιο αρνητικό τρόπο. Ήμασταν απασχολημένοι με τις ηχογραφήσεις όταν η πανδημία χτύπησε την Ολλανδία τον Μάρτιο του 2020, με τη χώρα να μπαίνει σε μερικό lockdown. Ηχογραφούσαμε τότε κατά βάση στα σπιτικά μας στούντιο οπότε το lockdown δεν ήταν κάποιο άμεσο πρόβλημα. Όταν έφτασε το καλοκαίρι, δεν υπήρχαν πλέον κοινωνικοί περιορισμοί οπότε μπορούσαμε να συναντηθούμε όταν έπρεπε για να εργαστούμε πάνω στην παραγωγή του δίσκου (mixing / mastering κλπ.).

Ήθελα να συνδυάσω το extreme metal των Dodecahedron με ηλεκτρονικά beats

Πριν εμβαθύνουμε στον δίσκο, οφείλω να παραδεχθώ πως, όντας τεράστιος οπαδός των Dodecahedron, τα νέα της διάλυσης τους με σόκαραν. Στο Δελτίο Τύπου σας, αναφέρεται ένας «θεματικός μετασχηματισμός». Θα ήθελες να εξηγήσεις τη φιλοσοφία πίσω από αυτό το επόμενο βήμα; Εντοπίζω θεματικές του τύπου «θάνατος και ανάσταση», πέφτω καθόλου μέσα;

Ο θάνατος και η ανάσταση είναι πράγματι μέρος του μετασχηματισμού που μας οδήγησε από τους Dodecahedron στους Autarkh. Ο πρώτος τραγουδιστής των Dodecahedron, Michiel Eikenaar είχε διαγνωστεί με καρκίνο στους λεμφαδένες στα τέλη του 2017, λίγο μετά από την αποχώρησή του από την μπάντα. Πέθανε τον Απρίλιο του 2019, γεγονός που έριξε βαριά τη σκιά του πάνω σε όλους μας, ειδικά στον δεύτερο τραγουδιστή μας William van der Voort, που ήταν μακροχρόνιος φίλος του Eikenaar. Είχε, προφανώς, μεγάλη δυσκολία στο να τραγουδά τους (συχνά υπαρξιακούς) στίχους του.

Έγινε άμεσα αντιληπτό πως η φωτιά των Dodecahedron σταδιακά έσβηνε, αλλά εκείνη τη χρονική περίοδο είχαμε ήδη ξεκινήσει να δουλεύουμε πάνω στον τρίτο μας δίσκο. Μερικά demos ήταν ήδη τελειωμένα και θεώρησα πως ήταν κρίμα να τα άφηνα στη μοίρα τους, οπότε έπραξα αυτό που μπορούσα να κάνω με αυτά. Τότε, θυμήθηκα μια ιδέα που μου είχε έρθει κάποια χρόνια νωρίτερα: Να συνδυάσω το ύφος του extreme metal στο οποίο επιδιδόμασταν με τους Dodecahedron με ηλεκτρονικά beats τα οποία άκουγα επίσης για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μουσικές στο στυλ των Aphex Twin και Autechre.

Ηχητικά νομίζω πως το "Form In Motion" είναι το επόμενο βήμα, σε μια εξελικτική κλίμακα, του "Kwintessens", ενός άλμπουμ που το θεωρώ ένα από τα καλύτερα της προηγούμενης δεκαετίας. Γιατί επέλεξες να εμβαθύνεις περισσότερο σε IDM beats και industrial/noise σκηνικά;

Το θεωρώ μεγάλη μου τιμή το ότι θεωρείς το "kwintessens" μια τόσο επίκαιρη κυκλοφορία, σε ευχαριστώ πάρα πολύ! Ήθελα να εξερευνήσω αυτήν την ιδέα που σου είπα, να συνδυάσω το extreme metal με ένα συγκεκριμένο τύπο ηλεκτρονικών beats. Θεώρησα πως πιθανώς να οδηγούσε σε κάποιο είδος νέου ήχου τον οποίο επιθυμούσα να ανακαλύψω. Ήξερα πως δεν μπορούσα να το κάνω μόνος μου, οπότε άρχισα να επεξεργάζομαι την ιδέα με φίλους και συνεργάτες. Οι Joris Bonis, David Luiten και Tijnn Verbruggen, είχαν όλοι τους εξαιρετικές ιδέες ως προς το πώς να προχωρήσω την αναζήτηση αυτή, με αποτέλεσμα εν τέλει να καταλήξουν να αποτελούν μαζί μου το line-up της μπάντας. Ο Tijnn έχει ένα υπόβαθρο στην παραγωγή ηλεκτρονικής μουσικής, ο Joris Bonis έχει σπουδάσει ηλεκτρονική σύνθεση και ο David είναι επίσης παραγωγός οπότε προσπαθούσαμε διαρκώς να δοκιμάζουμε διαφορετικές ιδέες μέχρι να καταλήξουμε στο τι μπορούσε να δουλέψει και τι όχι.

Συνεργάζεσαι λοιπόν με τον Tijn Verbruggen στους Autarkh. Επιπρόσθετα, μαζί με τον David Luiten, μιξάρατε διαφορετικά τραγούδια του άλμπουμ. Ποιοι ήταν οι στόχοι σας όσον αφορά την παραγωγή και τον ήχο και πως θεωρείτε πως αυτές οι πτυχές τους συμβαδίζουν με το extreme metal;

Θέλαμε να δημιουργήσουμε έναν ήχο για τα beats, ο οποίος δεν ήταν ο τυπικός industrial metal ήχος, αλλά ήταν πιο κοντά στους Aphex Twin. Το πρόβλημα με αυτό ήταν πως είναι δύσκολο να συγκρατήσεις όλες τις λεπτομέρειες αναφορικά με τον χώρο και τις συχνότητες γύρω από τα οποία περιστρέφονται αυτά τα beats, επειδή το φάσμα αυτό γεμίζει συχνά με κιθαριστικές παραμορφώσεις. Έπρεπε να βρούμε λύσεις για τόσο συγκεκριμένα προβλήματα όπως αυτό. Η μείξη ήταν μια αρκετά περίπλοκη και χρονοβόρα διαδικασία. Αφού τα ηχογραφήσαμε όλα, οφείλαμε να επιβλέψουμε λίγο τη διαδικασία, μιας και υπήρχαν πάρα πολλά αρχεία και ηχογραφήσεις στους φακέλους του project. Ο David και εγώ τα ομαδοποιήσαμε σε κατηγορίες και αναζητήσαμε πρώτα μια ισορροπία στα beats. Έπειτα, προσθέσαμε μπάσα, κιθαριστικά riff, κιθαριστικά ambient χωρία, μερικά πιο space στρώματα και εν τέλει φωνητικά.

Τότε, συνειδητοποιήσαμε πως έπρεπε να σκεφτούμε προσεκτικά αναφορικά με το ποιός ήχος θα έβγαινε πιο μπροστά από αυτό το φάσμα, επειδή μερικά ηχητικά στρώματα δεν ακούγονται εύκολα (σ.σ. "inaudible"). Οπότε φτιάξαμε ένα σχεδιάγραμμα όπου τοποθετήσαμε όλα αυτά τα διαφορετικά είδη ήχων σε διαφορετικά μέρη του φάσματος αυτού, σκοπεύοντας στο να μπορέσουμε να το επιβλέψουμε. Στην πορεία, βρήκαμε μερικές ιδέες στην παραγωγή οι οποίες θα μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά ηχητικά, συγκριτικά με όσα ήδη ξέραμε, για παράδειγμα με τα blast beats. Αξιοποιήσαμε side-chain συμπίεση στο reverb του ταμπούρου για να το κάνουμε να ηχεί πιο ελαστικό και όχι τόσο μηχανικό, και βάλαμε παραμορφωμένα samples από σύντομους μεταλλικούς ήχους από πάνω ώστε να προσθέσουμε εκ νέου ορμή στα χτυπήματα. Μια διαφορετική ιδέα που δουλεύει εξίσου καλά είναι η χρήση μιας επιπλέον μπότας στα γρήγορα σημεία του drumming ώστε να προσθέσουμε λίγο groove.

Κόσμος με ηλεκτρονικό background συνεργάζεται όλο και περισσότερο με μπάντες πιο παραδοσιακού στυλ

Τα προαναφερθέντα Industrial/ηλεκτρονικά στοιχεία, δεν είναι απλά συμπληρωματικά στον extreme metal πυρήνα της μπάντας, αλλά κατέχουν εξέχοντα ρόλο. Έχεις παρατηρήσει, πέραν των Autarkh, μια στροφή της extreme metal σκηνής προς τέτοια ηχοτοπία; Γιατί πιστεύεις ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο;

Ναι έχω παρατηρήσει πως κόσμος με ηλεκτρονικό background έχει αρχίσει να συνεργάζεται όλο και περισσότερο με μπάντες πιο παραδοσιακού στυλ. Ιδέες συμπτύσσονται και/ή περνάνε διαρκώς σε απέναντι όχθες. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει απαραίτητα μόνο στην extreme metal σκηνή - δες τον Perturbator για παράδειγμα, και τις εμφανίσεις του σε metal festivals. Η απήχησή του σε αυτούς τους κύκλους αυξάνεται διαρκώς, ειδικά σε κοινό που πηγαίνει σε φεστιβάλ που παραδοσιακά επικεντρώνονταν σε μπάντες με κλασικό live στήσιμο.

Θεωρώ πως μουσικοί και παραγωγοί εξερευνούν τις επιλογές τους όλο και περισσότερο. Σήμερα μπορείς να προγραμματίσεις τα τύμπανα σου και να ηχογραφήσεις τα μέρη σου από το σπίτι σου. Οι Meshuggah κυκλοφόρησαν ένα δίσκο με τέτοια drums ("Catch Thirty Three", 2005) τα οποία ηχούν ακριβώς όπως τα παραδοσιακά. Θεωρώ πως ο κόσμος πειραματίζεται στο σπίτι (ειδικά τώρα με την πανδημία) και βρίσκει νέους τρόπους ή συνδυασμούς ήχων που θα επιθυμούσε να εξερευνήσει περαιτέρω.

Autarkh

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία της μπάντας, είναι τα φωνητικά. Υπάρχει έντονη χρήση ημι-καθαρών αρμονιών, κάτι που θεωρώ ταιριάζει πολύ. Υπήρχαν στιγμές κατά τη σύνθεση όπου ρίξατε το βάρος πρώτα στα φωνητικά;

Όχι, η μουσική είχε ήδη ολοκληρωθεί όταν έγραψα τις φωνητικές μελωδίες. Μερικές φορές ήταν προφανείς και μου έρχονταν αμέσως, αλλά σε μερικά σημεία που ήταν ιδιαίτερα πυκνά, έπρεπε να σκεφτούμε διαφορετικές ιδέες ώστε να βρούμε ποια μελωδία θα ταίριαζε επακριβώς στη μουσική.

Ονόμασες και αυτήν την μπάντα με ελληνική λέξη. Πώς θεωρείς πως ταυτίζεσαι με την έννοια της «αυτάρκειας» και πώς αντηχεί στη φιλοσοφία σου;

Θεωρώ πως η λέξη «Αυτάρκης» έχει πολλαπλές ερμηνείες. Αυτή που ξεχωρίζει για μένα είναι ο συνδυασμός του «εαυτού» με την «αρχή» (ως εξουσιαστική δομή). Σε αυτήν την ερμηνεία, μεταφράζεται ως αυτοκυβέρνητος (ή αυτόνομος), που σχετίζεται και με το νόημα του "Form In Motion"- μια διαδικασία μετασχηματισμού και εξέλιξης προς μια κατάσταση αυτοελέγχου.

Έχω άλλη μια ερώτηση αναφορικά με την ελληνική φιλοσοφία. Το "Form In Motion" μου θυμίζει τις ιδέες του Ηρακλείτου, ενώ το "Kwintessens" αυτές του Αριστοτέλη. Πόσο κοντά πέφτω; Σε εμπνέει η αρχαιοελληνική γραμματεία, και τέλος, είναι ένας concept δίσκος;

Η φιλοσοφία του Ηρακλείτου δεν ήταν ευθεία πηγή έμπνευσης για το concept μας, αλλά όπως φαίνεται μερικές ιδέες του αντανακλώνται στη μουσική μας - η πιο σημαντική είναι αυτή αναφορικά με την ενότητα όλων των πραγμάτων. Σε έναν υλικό κόσμο φαίνεται πως εγώ είμαι αποκομμένος από εσένα ή από το τραπέζι που κοιτώ τώρα, αλλά η έρευνα στην κβαντομηχανική και οι μελέτες σε υποατομικό επίπεδο δείχνουν προς την κατεύθυνση ότι η αντίληψή μας για την πραγματικότητα, ειδικά σε θέματα ύλης και χρόνου μπορεί να είναι απλά ένα μόνο κομμάτι ενός πολύ περίπλοκου παζλ. Θα έβγαζε νόημα αν υπήρχε κάποια μορφή ενότητας πίσω από όσα αντιλαμβανόμαστε με τις 5 αισθήσεις μας.

Το "Form In Motion" είναι ένας δίσκος για τη διαδικασία της εξέλιξης, του μετασχηματισμού και της ωρίμανσης

Θεωρείς πως οι θεματικές του "Form In Motion"' θα μπορούσαν να λογιστούν ως δυστοπικές ή μήπως αντανακλούν την ελπίδα; Νομίζω πως το άλμπουμ συμβαδίζει απόλυτα με τις βασικές αρχές του sci-fi: Μελλοντικά ενδεχόμενα για την ανθρωπότητα, τεχνολογικά και πνευματικά, καθώς και κριτική της παρούσας κατάστασης.

Το "Form In Motion" είναι ένας δίσκος για τη διαδικασία της εξέλιξης, του μετασχηματισμού και της ωρίμανσης, μια ιστορία για το σπάσιμο ενός κύκλου και τη μετακίνηση μπροστά, ανοίγοντας τους ορίζοντες προς μια ευρύτερη κατάσταση. Αν υπάρχει κάτι που πιστεύω αντανακλά μια πιο δυστοπική κατάσταση, θα ήταν τα κομμάτια "Turbulence" and "Cyclic Terror", μια σύγκρουση με τα όρια της πραγματικότητας και της καθημερινής ζωής σε έναν υλικό κόσμο. Για να μπορέσουμε να τα ξεπεράσουμε απαιτείται να μελετήσουμε τον εσωτερικό μας κόσμο και να ξεκινήσουμε να αλλάζουμε εκ των έσω, κάτι που είναι και η κεντρική ιδέα των "Introspectrum" και "Lost To Sight", ώστε στο τέλος να οδηγηθούμε σε μια κατάσταση κάθαρσης, αυτονομίας και ανεξαρτησίας στο "Alignment".

Σε μερικά τραγούδια αναφέρεται ο όρος της «ενοποιητικής αρχής» (σ.σ. "unifying principle"). Θα ήθελες να εξηγήσεις τον όρο καθώς και το πώς δένει με το υπόλοιπο concept;

Ο όρος αυτός αναφέρεται στα "Introspectrum" και "Lost To Sight", τραγούδια που περιστρέφονται γύρω από την ανακάλυψη πως, η λύση στο πρόβλημα της ύπαρξης που περιγράφεται στα "Turbulence" και "Cyclic Terror", οφείλει να αναζητηθεί εντός μας και όχι μέσω ή δια εξωτερικών παραγόντων. Κατά τη διάρκεια αυτής της εσωτερικής αναζήτησης καθίσταται σταδιακά σαφές πως πίσω από το πώς αντιλαμβανόμαστε καθημερινά τις έννοιες της ύλης και του κόσμου με τις αισθήσεις μας, φαίνεται πως υπάρχει ένας διαφορετικός κόσμος όπου όλη η ενέργεια του σύμπαντος είναι συνδεδεμένη, ένας κόσμος δίχως. Διαφαίνεται επίσης πως ο τρόπος για να αποκτήσεις πρόσβαση σε αυτό είναι να κοιτάξεις εντός σου, να εξέλθεις του υλικού κόσμου, της ατομικότητας και του χρόνου, και να γευτείς την εμπειρία όσων υπάρχουν παραπέρα.

Το τελευταίο τραγούδι του άλμπουμ ονομάζεται "Zeit Ist Nur Eine Illusion" (σ.σ. «ο χρόνος είναι μια ψευδαίσθηση»). Ο τίτλος του βασίζεται σε διάφορες θεωρίες γύρω από την έννοια του χρόνου. Δημιουργεί μάλιστα μια αντίθεση με το εναρκτήριο "Primitive Constructs", ή, για να είμαι πιο σαφής, κίνηση. Ποιος είναι ο ρόλος αυτών των κομματιών στα πλαίσια του δίσκου;

Αυτό είναι κάτι αρκετά δύσκολο για να το εξηγήσω μιας και δεν είμαι φυσικός, ούτε καν επιστήμονας, αλλά έχω διαβάσει διάφορα άρθρα κβαντοφυσικής τα οποία εικάζουν πως ο χρόνος δεν είναι γραμμικός, όπως τον βιώνουμε. Ήθελα με αυτόν τον τίτλο να δώσω έμφαση ώστε να αντιταχθώ στη γενικότερη γραμμική αντίληψη της εξέλιξης που παρουσιάζει το "Form In Motion" συνολικά. H μουσική μπορεί να υφίσταται μόνο σε γραμμικό χρόνο, από όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω, οπότε βγάζει νόημα να περιγραφεί μια τέτοια διαδικασία, μέσω ενός άλμπουμ, υπό ένα κατά βάσει γραμμικό πρίσμα. Υποθέτω όμως πως αυτή η διαδικασία, όπως πολλές άλλες, δεν είναι εν γένει καθόλου γραμμική και πως όλες οι λεπτομέρειες και οι περιστάσεις της μπορούν να υπάρχουν ταυτόχρονα σε διαφορετικούς χρόνους, κάτι που εξηγεί γιατί επέλεξα αυτόν τον τίτλο και γιατί για παράδειγμα το "Clouded Aura" κλείνει το μάτι προς την πρότερη κατάσταση, όπως περιγράφεται στην αρχή του δίσκου.

Το αρχετυπικό concept του καλού και του κακού θα παραμείνει στη συλλογική μας σκέψη για πολλά χρόνια

Στιχουργικά, πάντα ξέφευγες από τα κλασικά θέματα του extreme metal. Θεωρείς πως το concept του Διαβόλου κλπ, είναι πλέον ξεπερασμένο;

Δεν ξέρω να σου απαντήσω κάτι τέτοιο, φαίνεται πως αυτές οι θεματικές είναι ακόμη ιδιαίτερα παρούσες και μες το μυαλό πολλών ανθρώπων σε αυτόν τον πλανήτη. Το πνεύμα του Χριστιανισμού μοιάζει να εξασθενεί στην Ευρώπη αλλά πιθανώς να είναι ακόμη παρόν για αρκετό χρονικό διάστημα ακόμη, και το αρχετυπικό concept του καλού και του κακού λογικά θα παραμείνει στη συλλογική μας σκέψη για πολλά χρόνια στο μέλλον. Για μένα προσωπικά, αυτή η κλασική δυαδικότητα του καλού και του κακού είναι μια υπεραπλούστευση της ανθρώπινης φύσης και του σύμπαντος όπως τα γνωρίζουμε, συνεπώς, τέτοιες ιδέες δεν με εμπνέουν ιδιαίτερα.

Autarkh - Form In Motion

Μερικές από τις θεματικές του δίσκου είναι παρούσες και στο εξώφυλλο νομίζω. Γιατί επέλεξες ένα ασπρόμαυρο εξώφυλλο για το άλμπουμ;

Το εξώφυλλο είναι ασπρόμαυρο επειδή ο καλλιτέχνης που έφτιαξε το σχέδιο (Manuel Tinnemans - Comaworx) δουλεύει κυρίως με ασπρόμαυρες γραμμές σε blotting paper. Συζητήσαμε τις στιχουργικές θεματικές της μεταμόρφωσης και της εξέλιξης και κατέληξε στην ιδέα να φτιάξει ένα πλατύ έργο το οποίο θα αποτυπώνει τη διαδικασία από άκρη σε άκρη. Όσον αφορά το υπόλοιπο μέρος του γραφιστικού μας στυλ έως τώρα, αυτό είναι κυρίως ασπρόμαυρο με διάφορες αποχρώσεις του γκρι (lay out του δίσκου, ιστοσελίδα, promo φωτογραφίες).

Από πού αντλείς έμπνευση; Αντανακλά καθόλου το "Form In Motion" την καθημερινή σου ζωή ή είναι τελείως αποστασιοποιημένο;

Αντλώ έμπνευση από πολλά πράγματα, οπότε μερικές φορές πρέπει να μειώσω τις «εισροές» και να επιλέξω τι θα αξιοποιήσω συνθετικά. Η φύση, καθώς και η φυσική τάξη των πραγμάτων είναι συνήθως σημείο αναφοράς. Σε αυτήν την περίπτωση προσπαθώ να περιγράψω εμπειρίες σχετικές με τη φύση του χρόνου και την πραγματικότητα, που είναι καινούριες για μένα, τις οποίες δεν αντιλαμβάνομαι σε πλήρως λογικά πλαίσια αλλά μου φαίνεται πολύ σημαντικό να ξέρω περί τίνος πρόκειται. Πράγματι αντανακλούν την καθημερινή ζωή, αλλά νομίζω πως θα το παρατηρήσει κανείς αυτό μόνο όταν προσέξεις πραγματικά τον περίγυρό σου.

Από τις απαρχές του ιδιώματος, metal μπάντες παρουσίαζαν riff που δεν ακολουθούν την παραδοσιακή Δυτική αρμονία

Όσοι είναι εξοικειωμένοι με τη δουλειά σου, μπορούν να αναγνωρίσουν το riffing. Σε ένα ακόμη άλμπουμ, υπάρχουν αρκετά δυσαρμονικά μέρη, στο γνώριμο ύφος σου, για παράδειγμα στα κομμάτια "Cyclic Terror" και "Clouded Aura". Τι πιστεύεις πως ελκύει extreme metal μουσικούς στις δυσαρμονίες;

Προσωπικά μου φαίνεται ενδιαφέρον γιατί μου αρέσει το πώς ηχούν και επειδή πιστεύω πως το metal είναι το τέλειο ιδίωμα για αυτές. Από τις απαρχές του ιδιώματος, metal μπάντες παρουσίαζαν riff που δεν ακολουθούν την παραδοσιακή Δυτική αρμονία των μείζονων και ελάσσονων κλιμάκων. Έκτοτε, συγκροτήματα το πήγαιναν όλο και παραπέρα μες το extreme metal. Στην περίπτωσή μου, είναι επειδή καλλιτεχνικά αρέσκομαι σε πιο ακραία πράγματα. Έπειτα, έμαθα περί σύγχρονης μουσικής συγγραφής όταν σπούδαζα σύνθεση μεθόδους που χρησιμοποιούσαν κλασικοί συνθέτες των προηγούμενων αιώνων, που κατέληγαν να δημιουργούν αρκετά δυσαρμονικά μουσικά έργα. Θεώρησα πως θα ήταν αρκετά ενδιαφέρον να εφαρμόσω μερικές από αυτές τις ιδέες ή τεχνικές στον κόσμο του metal.

Παρά το γεγονός πως υπάρχουν πολλά σε κάθε layers στα τραγούδια, από τα εφέ και τα beats έως τα riffs, δημιουργείται ένα αδιαπέραστο wall of sound αλλά και μνημονικές συνθέσεις. Πως και καταλήξατε σε μέση διάρκεια 5-6 λεπτών; Θελήσατε ποτέ να συνθέσετε πιο μακροσκελή κομμάτια;

Όσο συζητούσαμε τα concept και τις δομές των κομματιών όπως προέκυπταν, άρχισε να διαφαίνεται πως τόσος ήταν ο χρόνος που χρειαζόταν ώστε να μπορεί να γίνει σχετικά αντιληπτή η μουσική μας. Είναι η φυσική διαδικασία της εξέλιξης μιας ιδέας σε ένα τραγούδι, και αποδεικνύεται πως μια εύλογη διάρκεια για το δικό μας ύφος είναι εκεί ανάμεσα στα 5-8 λεπτά. Μάλλον τόσος είναι ο χρόνος που χρειάζομαι για να πω την ιστορία που θέλω. Δεν μπορώ να σχολιάσω τη μνημονικότητα των κομματιών μιας και αυτό είναι κάτι που αφορά την προσωπική κρίση του καθενός, και πιθανώς να διαφέρει από άτομο σε άτομο. Χαίρομαι που δουλεύει έτσι για σένα και ελπίζω να αισθάνονται το ίδιο και περισσότεροι ακροατές.

Έχεις σκεφτεί ποιο θα είναι το επόμενο βήμα των Autarkh ή είναι πολύ νωρίς για κάτι τέτοιο;

Μόλις ξεκινήσαμε να προβάρουμε, οπότε βρισκόμαστε στη μέση του να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε πως μεταφέρεται η μουσική αυτή σε ένα προβάδικο. Επιχειρούμε να βρούμε τις live εκδοχές αυτών των κομματιών, να δούμε τι δουλεύει και τι όχι. Λογικά, όσα θετικά αποκομίσουμε, θα τα λάβουμε υπόψη μας στο επόμενο άλμπουμ. Προς το παρόν, αυτά είναι όσα μπορώ να πω. Δεν έχω ακόμη ξεκάθαρη εικόνα του που θα κινηθούμε στον επόμενο δίσκο μας.

Ο όρος «σύγχρονη» (σ.σ. "contemporary") μας ταιριάζει καλύτερα επειδή αυτή είναι η προσέγγιση που ακολουθούμε στη σύνθεση

Το Δελτίο Τύπου βαφτίζει το ιδίωμα σας ως "contemporary extreme metal", κάτι με το οποίο νομίζω πως συμφωνώ, αν και για μένα, ο όρος "avant-garde" ίσως να ήταν επίσης ταιριαστός. Θεωρείτε πως (ο όρος "avant-garde") έχει χάσει το νόημα του πλέον στη παρούσα (metal) μουσική; Θα ήθελες να ονομάσεις μερικούς καλλιτέχνες που τους θεωρείς καινοτόμους και που σε εμπνέουν έως και σήμερα;

Δεν ξέρω αν ο όρος έχει χάσει το νόημα του - δεν είμαι ειδικός σε θέματα ιστορίας της τέχνης. Θεωρώ πως ο όρος «σύγχρονη» (σ.σ. "contemporary") ταιριάζει καλύτερα επειδή αυτή είναι η προσέγγιση που ακολουθούμε στη σύνθεση. Υπάρχουν μερικοί καλλιτέχνες που ενέπνευσαν τους Dodecahedron και Autarkh. Όσον αφορά τον κόσμο της σύγχρονης κλασικής μουσικής αυτός είναι ο Ούγγρος συνθέτης Gyorgy Ligeti. Σχετικά με τον κόσμο της ηλεκτρονικής μουσικής και της σύνθεσης θα ανέφερα τον Δανό συνθέτη Jaap Vink καθώς και μετέπειτα καλλιτέχνες που έριξαν μεγαλύτερη βάση στα beats όπως οι Autechre και Aphex Twin. Τέλος, όσον αφορά το metal, αυτοί θα ήταν Meshuggah, Deathspell Omega και The End.

Autarkh

Υπάρχουν metal μπάντες στη σημερινή σκηνή που βρίσκεις καθόλου ενδιαφέρουσες;

Λοιπόν, για μένα η κορυφαία black metal μπάντα της προηγούμενης δεκαετίας, είναι οι Ισλανδοί Svartidaudi. Το πρώτο τους άλμπουμ "Flesh Cathedral" του 2012 (σ.σ. περιλαμβάνεται στη λίστα μας για τα 100 metal άλμπουμ της δεκαετίας) ήταν ήδη πολύ απαιτητικό και έδειξε πως μπορούν να ανταπεξέλθουν με εντάσεις διάρκειας άνω των 15 λεπτών - κάτι πολύ δύσκολο. Αυτοί το πετυχαίνουν όμως με ένα πολύ όμορφο τρόπο. Στο "Revelations Of The Red Sword" (2018) το συνθετικό τους ταλέντο και ο συνδυασμός ιδεών που παρουσιάζουν είναι ακόμη πιο εντυπωσιακός - ειδικά στο τραγούδι "Reveries of Conflagration". Ένα πραγματικό αριστούργημα (σ.σ. και λίγα λες).

Αναμένεστε να εμφανιστείτε στο Roadburn Redux. Τι να περιμένουμε από το σετ σας; Κατά τη δημιουργία του άλμπουμ είχατε σκεφτεί πώς θα το παρουσιάζατε ζωντανά; Ελπίζω κάποια στιγμή στο μέλλον να περάσετε και από την Ελλάδα για συναυλία.

Ο Walter Hoeijmakers, συντονιστής του Roadburn μας ζήτησε να κάνουμε πρεμιέρα το άλμπουμ στο Roadburn Redux, το οποίο σημαίνει πρακτικά πως θα παίξουμε όλο τον δίσκο από την αρχή ως το τέλος. Στην αρχή, δεν είχαμε λάβει υπόψη το πώς θα μπορούσαν αυτά τα κομμάτια να παρουσιαστούν ζωντανά, επειδή ήμασταν πολύ απασχολημένοι με την ολοκλήρωση του δίσκου. Μερικούς μήνες μετά την ολοκλήρωσή του τα ξαναείδαμε και αρχίσαμε να συζητάμε για το πώς θα μπορούσαν να παρουσιαστούν σε ζωντανή εκτέλεση. Έπειτα από μερικές μικρές προσαρμογές, είμαστε πλέον στο στάδιο όπου προβάρουμε το σετ μας.

Θα ευχόμουν οι ακροατές να απολαύσουν τον δίσκο ως ενιαίο έργο και να νιώσουν την ιδέα του ότι «η σκληρή δουλειά αποδίδει

Τραγούδια όπως τα "Introspectrum" και "Alignment" έχουν έντονη συναισθηματική φόρτιση. Πέρα από τον τρόμο, τι άλλο θα θέλατε να νιώθουν οι ακροατές; Πως θα θέλατε να προσεγγίσουν το άλμπουμ;

Στην αρχή η πυκνότητα του δίσκου ίσως είναι υπερβολική για τον ακροατή, αλλά ελπίζω πως θα του δοθεί χρόνος για μερικές επιπλέον ακροάσεις, ώστε να βρει από κάπου να πιαστεί στην ακρότητα και να καταλήξει εν τέλει να απολαύσει αυτό το ταξίδι που παρουσιάζουμε. Θα ευχόμουν οι ακροατές να απολαύσουν τον δίσκο ως ενιαίο έργο και να νιώσουν την ιδέα του ότι «η σκληρή δουλειά αποδίδει», είτε αυτό συμβεί σε ένα πρακτικό είτε ένα πνευματικό επίπεδο.

Τώρα που έχει ολοκληρωθεί η προηγούμενη δεκαετία, είσαι σε θέση να επιλέξεις 5 δίσκους από αυτή ως τους πιο σημαντικούς για σένα;

Μιας και ανέφερα ήδη τους δύο δίσκους των Svartidaudi, να πω πως ανήκουν σε αυτήν τη λίστα αλλά για να μην τους επαναλάβω, να οι επιλογές μου από την προηγούμενη δεκαετία:

Shabazz Palaces - "Black Up" (2011)

Μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση στο hip-hop σε σχέση με όσες είχα ακούσει προηγουμένως. Το "An Echo From The Hosts That Profess Infinitum" ξεχωρίζει.

Jon Hopkins - "Immunity" (2013)

Ένας εξαιρετικός συνθέτης/παραγωγός ηλεκτρονικής μουσικής, με μια σπουδαία αντίληψη στο πώς να κτίζει ένταση. Τσεκάρε το κομμάτι "Collider".

Ayahuasca - "Plato's Dark Horse" (2013)

Ο συνθέτης/κιθαρίστας/τραγουδιστής Luke Roberts εδώ παρουσιάζει το γιατί είναι ιδιοφυία ως προς τη δημιουργία φωνητικών και κιθαρικών αρμονιών. Ένα progressive ύφος από μόνο του.

D'Angelo - "Black Messiah" (2014)

Το καλύτερο και πιθανότατα το πιο περίεργο soul album που έχω ακούσει ποτέ. Υπέροχοι ρυθμοί, αίσθηση, πειραματικές brass συνθέσεις και μια ενδιαφέρουσα παραγωγή.

David Bowie - "Blackstar" (2016)

Ένα πανέμορφο και κάπως πειραματικό άλμπουμ που θίγει θέματα όπως η θνητότητα, ο υπαρξισμός και ο χρόνος. Δεν είμαι οπαδός της δουλειάς του per sé, αλλά αυτό το άλμπουμ έχει κάτι το διαφορετικό. Έχει επίσης μια φανταστική παραγωγή.

Ένα έργο τέχνης δεν είναι κάποιο προνόμιο ή ενασχόληση για τον ελεύθερο χρόνο

Τελευταία ερώτηση και θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για το χρόνο σου. Συγχαρητήρια για μια ακόμη φορά για το φανταστικό άλμπουμ! Λαμβάνοντας υπόψη την παρούσα κατάσταση, τι πιστεύεις πως επιφυλάσσει το μέλλον, τόσο για το underground όσο και για τη μουσική βιομηχανία; Θα μπορούσε αυτού του είδους η τέχνη να συντηρηθεί σε ένα κόσμο όπου δεν αποτελεί άμεση προτεραιότητα;

Είναι εύκολο: Η τέχνη πάντα θα παραμένει, ανεξαρτήτως περιστάσεων. Για τους περισσότερους δημιουργούς, ένα έργο τέχνης δεν είναι κάποιο προνόμιο ή ενασχόληση για τον ελεύθερο χρόνο τους, οφείλει να ολοκληρωθεί ότι και να συμβαίνει, γιατί αν δεν το κάνεις, τότε θα τρελαθείς. Μην ξεχνάς: Κόσμος δημιουργεί έργα τέχνης για αιώνες επί αιώνων υπό συνθήκες που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε, ειδικά αν υπολογίσουμε τα σημερινά μας στάνταρ διαβίωσης.

Πέρα από αυτό, εποχές με κρίσεις συνήθως οδηγούν σε νέες καλλιτεχνικές εκφράσεις. Αυτή η κρίση συγκεκριμένα ρίχνει φως στο άμεσο περιβάλλον μας, στα ίδια μας τα σπίτια και μπορεί να μας υποδείξει ποια πράγματα στη ζωή μας αξίζουν προσοχής. Οπότε, αν μελετήσεις αυτήν την κρίση του covid-19 σωστά, θα μάθεις μερικά πράγματα για εσένα και τον περίγυρό σου, και μπορείς να γίνεις ένας πλουσιότερος, από πλευράς γνώσεων, άνθρωπος.

Δεν ξέρω πως θα εξελιχθεί η βιομηχανία ή γενικότερα άλλοι εξωτερικοί παράγοντες - Ελπίζω απλώς πως όλοι θα καταφέρουν να προσαρμοστούν, ανεξαρτήτως του πως θα εξελιχθεί η κατάσταση, και πως θα είμαστε σε θέση να μάθουμε όσα περισσότερα μπορούμε.  

  • SHARE
  • TWEET