Συνέντευξη The Crimson ProjeKCt (Tony Levin)

Η αφορμή είναι διπλή αλλά με κοινό παρανομαστή. Ο Tony Levin και η δεδομένη σχέση του με τους King Crimson επανέρχεται στο προσκήνιο, τόσο με την επισημοποίηση της δραστηριοποίησης της παρέας του Robert Fripp, όσο και με ένα νέο σχήμα που υπό τον τίτλο The Crimson ProjeKCt και τρία πρώην μέλη των King Crimson επαναφέρει τη δόξα τoυ ιστορικού συγκροτήματος με την πρώτη του ζωντανά ηχογραφημένη δουλειά, "Live In Tokyo". Παρ' ότι το βιογραφικό του Levin ζαλίζει με τη σημασία και την ποικιλία των ονομάτων των καλλιτεχνών που περιλαμβάνει, η σύντομη συζήτησή μας δεν θα μπορούσε παρά να περιστραφεί γύρω από αυτή την επικαιρότητα.

Αν δεν κάνω λάθος, αυτό το Crimson ProjeKCt είναι το πρώτο χωρίς ο Robert Fripp να συμμετέχει. Πώς προέκυψε η ιδέα και ποιού ήταν;
Τα αριθμημένα project όλα περιελάμβαναν τον Robert, σίγουρα. Αυτό στην πραγματικότητα δεν είναι ένα από αυτά. Αυτό είναι δύο συγκροτήματα, αμφότερα με μέλη των Crimson, που συνδύασαν τα trio τους. Οι συναυλίες περιλαμβάνουν και νέο υλικό των Adrian Belew Power Trio και των Stick Men και φυσικά και των έξι μουσικών να παίζουν πολύ υλικό από τους King Crimson.

Επικεντρώνεστε στην ύστερη περίοδο των King Crimson. Πέρα από τις εμφανείς σχέσεις των μελών, τι άλλο βρίσκετε ελκυστικό σε αυτές τις ηχογραφήσεις;
Πραγματικά έχουμε πολύ υλικό από τους Crimson για να επιλέξουμε και πραγματικά λατρεύουμε κάποιο υλικό που το έχουμε παίξει με το συγκρότημα αλλά γράφτηκε πολύ πριν οποιοσδήποτε από εμάς ενταχθεί σε αυτό (όπως το "Red" και το "Larks Tongues"). Το βρίσκω μεγάλη πρόκληση να παίζω τη μουσική των King Crimson οποιασδήποτε εποχής. Δεν είναι θέμα μόνο να παίξεις τις νότες σωστά, υπάρχουν ασυνήθιστα στοιχεία στα τραγούδια αυτά και όταν όλο το συγκρότημα συνδυάζεται σε μία παράσταση προκύπτει κάτι ιδιαίτερο.

Πώς θα περιέγραφες την κληρονομιά των King Crimson; Τι είναι για εσένα και πώς πιστεύεις ότι διατηρήθηκε στη δική σας ζωντανή ηχογράφηση;
Δεν είμαι καλός στο να αποφασίζω το πώς τα πράγματα θεωρούνται σε ιστορική βάση, στην πραγματικότητα σπάνια κοιτάω πίσω στο τι έχω κάνει, αλλά για μένα οι King Crimson ήταν μία τεράστια επιρροή στην μουσική σταδιοδρομία. Από το 1980 που γνώρισα τα παιδιά, ο τρόπος που έπαιζαν και το πώς προσέγγιζαν τη μουσική ήταν διαφορετικός από ότι σε άλλα συγκροτήματα που υπήρξα μέλος. Πρέπει να πιέζεις τον εαυτό σου να βρίσκει νέους τρόπους να παίζεις τα μέρη σου όπως και ολόκληρο το συγκρότημα να πιέζεται να ανακαλύπτει νέους τρόπους παιξίματος. Φυσικά κανείς δεν μπορεί μονίμως να επανεφευρίσκει το rock κάθε φορά που ηχογραφεί ένα νέο δίσκο, αλλά το σημαντικό είναι ότι προσπαθούμε σε αυτό το συγκρότημα και αυτό, νομίζω, είναι που θα έπρεπε να σημαίνει και ο όρος Progressive. Δεν προσπαθούμε να κάνουμε περισσότερα από αυτά που έχουμε ήδη κάνει, ακόμα και αν ήταν πολύ καλά, επιτυχημένα, ακόμα και αν είναι αυτό που το κοινό θέλει! Αν έρθεις και να δεις τους King Crimson να παίζουν, θα έχεις την ευκαιρία να δεις ένα συγκρότημα που διαρκώς προσπαθεί να δημιουργήσει νέα πράγματα. Όπως φαντάζεσαι, για εμένα ως οργανοπαίχτη αυτό ήταν μία εμπειρία αφύπνισης της οποίας την ουσία προσπάθησα να συμπεριλάβω και στο παίξιμό μου με άλλους μουσικούς.

Φαίνεται ότι υπάρχει ένα σύνολο μουσικών που κατά περίσταση εντάσσονται ή όχι στους King Crimson. Μπορείς να περιγράψεις την καλλιτεχνική σύνδεση που μοιράζεστε;
Δεν είμαι ειδικός σε αυτό. Μόνο σποραδικά βλέπω άλλα μέλη των King Crimson. Βλεπόμαστε, και παίζω αρκετά συχνά, με τον Adrian Belew και τον Pat Mastelotto. Από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο θα γνωρίσω και θα περιοδεύσω με μία νέα σύσταση των King Crimson, συμπεριλαμβανομένων κάποιων μουσικών με τους οποίους δεν έχω κάνει καν πρόβα ακόμα. Θα ξεκινήσουμε πρόβες αργότερα το Φεβρουάριο. Νομίζω ότι είναι ασφαλές να πούμε ότι για όλους αυτούς τους μουσικούς, έχοντας εμπειρία τι είναι οι King Crimson, θα προσπαθήσουν να φέρουν ένα υψηλό επίπεδο εξειδίκευσης και δημιουργικότητας σε οποιαδήποτε μουσική κατάσταση βρεθούν.

Θα μπορούσες να φανταστείς σε κάποιο μέλλον τους King Crimson να συνεχίζουν μέσα από τα διάφορα project τους ακόμα και όταν ο Robert Fripp σταματήσει;
Καλή ερώτηση, αλλά δεν μπορώ να το μαντέψω αυτό.

Από όλες τις session δουλειές σου, ποιά αναπολείς με μεγαλύτερη ευχαρίστηση και είσαι πιο υπερήφανος;
Δεν αναπολώ το τι έχω κάνει οπότε δεν ξέρω για αυτό που με ρωτάς. Μάλιστα, σπάνια έχω «αγαπημένα» στη μουσική και στους μουσικούς. Υπάρχει πολύ καλή μουσική και την απολαμβάνω με την ίδια ευχαρίστηση είτε είναι κάτι στο οποίο έπαιξα είτε κάτι το οποίο ακούω για πρώτη φορά. Είμαι πολύ τυχερός να έχω παίξει σε ορισμένες σπουδαίες ηχογραφήσεις με ορισμένους σπουδαίους καλλιτέχνες και είμαι ευγνώμων για αυτό. Κοιτώντας μπροστά, εύχομαι να συμμετέχω σε ακόμα περισσότερο υψηλής ποιότητας  μουσικά project. Είτε είναι διάσημα είτε όχι, είτε πουλήσουν πολύ είτε όχι. Αυτά τα πράγματα δεν είναι τόσο σημαντικά για εμένα όσο η μουσική.

Είναι κοινό στους τεχνικά πολύ καταρτισμένους μουσικούς, όπως εσύ, κυρίως να ηχογραφούν με διαφορετικά project (ειδικά μαζί με άλλους εξίσου καταρτισμένους μουσικούς) και μάλιστα βραχύβια αντί να έχουν ένα σταθερό συγκρότημα. Κατ' εσέ, γιατί συμβαίνει αυτό; Θεωρείς ας πούμε τους Liquid Tension Experiment ως ένα τέτοιο project ή ως κανονικό συγκρότημα;
Αυτή είναι μία καλή παρατήρηση. Για εμένα ένα project είναι διαφορετικό από ένα συγκρότημα. Μαζεύεις κάποιους πραγματικά καλούς μουσικούς και κάνεις έναν δίσκο, ενδεχομένως και μία περιοδεία, και αν αυτό δουλέψει καλά, προσπαθείς να κάνεις και άλλα. Αλλά με ένα συγκρότημα όλοι έχουν μία δέσμευση και ΞΕΡΕΙΣ ότι θα υπάρξει και μία συνέχεια. Οπότε η μεγάλη πρόκληση με τα project είναι να βρεις τον τρόπο ο κάθε μουσικός να έχει χρόνο για να γίνουν παραπάνω πράγματα παρότι ο καθένας συμμετέχει σε ένα συγκρότημα με μεγαλύτερη προτεραιότητα στο χρονοδιάγραμμά του. Οι LTE έκαναν κάποιες σπουδαίες ηχογραφήσεις και ευτυχώς πρόλαβαν να κάνουν και μία μικρή περιοδεία. Αν θα κάνουμε περισσότερα είναι στον αέρα. Πραγματικά θα το ευχόμουν. Πρόσφατα έκανα ένα άλμπουμ (Levin Minemann Rudess) το οποίο είχε πολύ καλή ανταπόκριση από το progressive rock κοινό αλλά έχουμε άλλες δεσμεύσεις αυτή τη χρονιά (ο Jordan με τους Dream Theater, εγώ με τους Crimson ProjeCKt, τους King Crimson και τον Peter Gabriel) οπότε θα πάει 2015 μέχρι να ηχογραφήσουμε ή να περιοδεύσουμε ξανά. Είναι πολύπλοκο το να κάνεις πολλά και διαφορετικά project αλλά η αλήθεια είναι ότι δύσκολα αντιστέκεσαι στην προοπτική να κάνεις πραγματικά καλή μουσική με κάποιους πραγματικά καλούς μουσικούς. Οπότε εγώ και τα άλλα παιδιά που ξέρω εξακολουθούμε να το κάνουμε και μετά πασχίζουμε να διαμορφώσουμε τα προγράμματά μας ώστε να έχουμε την ευκαιρία να παίζουμε όσο περισσότερο μπορούμε.